پیشنهاد برنامه‌ریزی غلتان
امروز رئیس مجلس شورای اسلامی این پرسش مهم را مطرح کرد که چرا برنامه‌های توسعه در ایران اجرایی نمی‌شود؟ مطابق رسم جدید مجلس، از من هم دعوت کردند که در این باره صحبت کنم.
ابتدا اشاره کردم که بخش خصوصی در مجموع، موافق برنامه‌نویسی به شکل فعلی نیست و معتقدیم اگر برنامه‌ای نوشته می‌شود، باید مبتنی بر بهبود فضای کسب و کار، بهبود فضای بهره‌وری، بهبود فضای نوآوری و بهبود فضای حقوقی باشد. و اینکه دیگر برنامه‌نویسی به شیوه‌ای که ما در ایران دنبال می‌کنیم، در دنیا منسوخ شده و هیچ کشوری را پیدا نمی‌کنید که راه و چاه اقتصادش را به این شیوه مشخص کند.
پیشنهاد کردم اگر قرار است مبتنی بر برنامه حرکت کنیم، باید به سمت برنامه‌نویسی غلتان حرکت کنیم. منظور از برنامه‌ریزی غلتان این است که هر دولت در ابتدای در دست گرفتن مسئولیت، برنامه‌ای چهارساله تهیه و تدوین کند. این برنامه بررسی و تصویب شود و دولت با کمک مجلس، در ابتدای هرسال، آن را به‌روز کند. به این ترتیب، کشور دارای یک برنامه مدون خواهد بود که هر سال بسته به شرایط کشور بازنگری می‌شود و فرصت بازنگری و تجدید نظر در اهداف آن وجود دارد.
شاید یکی از دلایلی که باعث می‌شود دولت‌ها به برنامه‌های توسعه بی‌اعتنا باشند این است که در تدوین آن نقشی ندارند و صرفا تکلیفی است که دولت قبلی روی دوش دولت بعدی می‌گذارد. در این صورت، رئیس جمهوری که با وعده‌های خاص خود برنده انتخابات شده، زیر بار برنامه‌ای نمی‌رود که ممکن است با شعارهای انتخاباتی‌اش مغایر باشد.
دولت قبل برنامه چهارم توسعه را به همین دلیل کنار گذاشت. برنامه پنجم توسعه هم به این دلیل از حیز انتفاع خارج شد که شرایط کشور با آنچه این برنامه پیش‌بینی کرده بود، کاملا مغایرت داشت.
پیش از آنکه نطقم را به پایان برسانم، از رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی هم خواستم برنامه ششم به گونه‌ای تدوین شود که بخش خصوصی را نیروی پیشران توسعه در نظر بگیرد نه اینکه دوباره نفت‌محور باشیم و متکی به توسعه دولتی.
منبع:
https://telegram.me/mohsenjalalpour
