ایران به دنبال فتح بازار پاکستان
جمشید عدالتیان در گفتوگو با اقتصادنیوز، در باره تاثیر برقراری روابط تجاری بین ایران و پاکستان با اشاره به یک اصل تئوریک که بر اساس آن کشورهای دنیا تمایل دارند بیشترین حجم تجاری را با کشورهای همسایه خود داشته باشند،ادامه داد: به طور مثال بیش از 80 درصد از تولیدات آلمان به کشورهای همسایه خود و کشورهای اروپایی صادر میشود.
او گفت: طبیعی است که کشورهای همسایه و همجوار رابطه اقتصادی و تجاری گستردهای با هم برقرار کنند.این در حالی است که پس از فروپاشی شوروی سابق و مشکلات به وجود آمده در خاورمیانه ارتباط ایران با کشورهای همسایه خود در شمال از بین رفت.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با تاکید بر این که روابط اقتصادی کشور پاکستان با استان سیستان و بلوچستان نسبت به سابر استانهای کشور به مراتب گسترده است،بیام کرد: راهآهنی که از زاهدان به پاکستان کشیده شده بود هم همچنان فعال و در تردد است.اما به طور رسمی کشور پاکستان با ایران رابطه مناسبی برقرار نکرد.
عدالتیان با اشاره به این که حتی پیمان تاریخی فیمابین ایران، پاکستان و ترکیه برقرار شده بود که بر اساس آن نیز قراردادهای همکاریهای اقتصادی و نظامی بین این سه کشور امضا شده بود، تصریح کرد:خوشبختانه اتفاق خوبی که پس از فروپاشی شوروی رخ داد، برقراری امنیت بیشتر در افغانستان، سقوط صدام و پیشرفت کشورهای حاشیه خلیج فارس در نهایت باعث شد حجم تجاری ایران با کشورهای همسایه خود رشد پیدا کند.
به گفته او، پاکستان در چند سال آینده هفتمین کشور پرجمعیت جهان خواهد شد و به این دلیل ایران باید بر روی توسعه روابط تجاری خود باید بیشتر متمرکز شود و قضاوتهای نادرست را از خود دور کند زیرا پاکستان میتواند شانس بزرگی را در آینده تجاری ایران به وجود آورد.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با تاکید بر اینکه صدور خدمات فنی و مهندسی به پاکستان بسیار گسترده است، اظهار کرد: همچنین این کشور مشکل تامین برق، انرژی و گاز دارد و بازار برای ایران در این زمینه بسیار گستره است.
عدالتیان در پایان با اشاره به اینکه همچنین کشور پاکستان در زمینه برخی از ابزار صنعتی بسیار پیشرفته است و در این کشور کارخانهها نیشکر پیشرفتهای وجود دارد،گفت: همچنین حضور دانشمندان بسیار عالم در این کشور توسعه روابط تجاری با این کشور را الزامی میکند. بنابراین مجموع این عوامل بیانگر این است که روابط ایران و پاکستان در حد مطلوبی وجود ندارد.