ممانعت از کاندیداتوری نابینایان مخالف قانون اساسی است

سهیل معینی اظهار کرد: ما دو اعتراض در رابطه با حوادث روز چهارشنبه مجلس که طی آن نمایندگان از کاندیداتوری نابینا‌ها ممانعت کردند، داریم که یکی مبحث حقوقی و دیگری، ادبیات و شکل طرح مساله در جایی است که اسمش خانه ملت است و این اسم یک بار دارد؛ چرا که باید در این خانه، ادبیاتی به کار برود که ناقض احترام و شأن هیچ کدام از مردم نباشد.

وی افزود: نمایندگان موافق کاندیداتوری نابینا‌ها گفتند نابینا‌ها با استفاده از فناوری‌های روز می‌توانند بنویسند، بخوانند و در نتیجه توانایی انجام وظیفه نمایندگی را دارند. اما یکی از مخالفان در پاسخ به این استدلال گفت اگر بحث فناوری برای نابینایان باشد این امر می‌تواند برای کم شنوایان و افراد لال هم باشد و بیان کرد اتفاقا اگر لال‌ها بیایند هم چالش ایجاد نمی‌کنند و هم برای ما دردسرساز نمی‌شوند.

معینی اظهار کرد: ابن صحبت حتی اگر طنز هم باشد و جوهر جدی نداشته باشد نامناسب، سخیف و توهین به کل افراد دارای معلولیت است. اولا اگر فناوری به کمک حضور معلولان بیاید و آن‌ها بتوانند مثل یک فرد عادی از عهده مسوولیت‌ها بر بیایند چه ایرادی می‌تواند داشته باشد؟ ثانیا این چه طرز صحبت راجع به افراد معلول است؟ ما با شکل این ادبیات مشکل داریم؛ چرا که راجع به گروهی حرف می‌زنیم که معتقدیم از حقوق برابر با دیگر شهروندان برخوردارند. متاسفانه این ادبیات، جامعه نابینایان و حتی ناشنوایان را ناراحت کرده است.

مدیرعامل انجمن باور همچنین در پاسخ به صحبت یکی از نمایندگان که چاپ کتب بریل و مصوبات با خط بریل را دارای بار مالی دانسته و در این خصوص به اصل ۷۵ قانون اساسی اشاره کرده، خاطرنشان کرد: چه کسی گفته نابینا‌ها اگر نماینده مجلس شوند نیازمند کتب بریل هستند؟ ضمنا حتی اگر نیازمند خط بریل هم باشند مگر هم اکنون انجام وظیفه نمایندگی در مجلس مستلزم هزینه‌هایی همچون داشتن منشی و خدمه و کارمند که در قانون پیش بنی شده و هزینه‌های آن به درستی جدا از هزینه‌های نمایندگی آن‌ها پرداخت می‌شود، نیست؟ پس وقتی فرد نابینا هم نماینده شد این هزینه‌ها جزو آن‌ها محسوب می‌شود لذا صحبت از بار مالی اضافه در این خصوص بی‌دلیل است.

وی مخالفت با کاندیداتوری نابینا‌ها را حرکتی احساسی و دارای استدلال ضعیف دانست و افزود: سوال من این است که صرف داشتن چشم می‌تواند موید شعور، خرد، تخصص و توانایی برای پیگیری حقوق موکلان که‌‌ همان مردم هستند باشد و آیا اگر کسی نتوانست ببیند این قابلیت‌ها را ندارد؟

معینی با بیان اینکه هزاران فرد نابینا استاد دانشگاه و دارای پست‌های مدیریتی هستند گفت: در همین شهر تهران دو نماینده شورای اسلامی شهر، نابینا هستند. چطور این افراد می‌توانند از عهده این مشاغل بربیایند ولی نمی‌توانند در مجلس حضور یابند؟

به گفته مدیرعامل انجمن باور، موافقت با کاندیداتوری نابینا‌ها به معنی حضور آن‌ها در مجلس نیست بلکه به معنی صلاحیت برای نامزد شدن است. از آن به بعد مردم باید رای بدهند. حالا اگر فرد نابینایی توانست مردم را متقاعد کند که وکیل خوبی است نباید جلوی انتخاب مردم بایستیم.

وی یادآور شد: همین مجلس قوانینی تصویب کرده که ممانعت از حضور نابیناسان مغایر آن قوانین است؛ از جمله کنوانسیون حقوق معلولان که سال ۱۳۸۷ تصویب شده و دولت جمهوری اسلامی هم آن را امضا کرده است. ماده ۲۹ این پیمان نامه به صراحت بر حقوق افراد دارای معلولیت برای مشارکت سیاسی به معنی حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن تاکید دارد.

معینی با اشاره به اصولی از قانون اساسی که بر مشارکت ملت در اداره امور کشور تاکید دارد، ممانعت از کاندیداتوری نابینا‌ها را مغایر آن اصول عنوان کرد.

مدیرعامل انجمن باور همچنین گفت: تصمیم داریم در هفتهٔ آینده با حضور عده‌ای از نابینایان فرهیخته کشور در مجلس حضور یابیم و با هیات رییسه دیدار کنیم که هم خواهان عذرخواهی از نابینایان و معلولان و هم خواهان بازنگری در این مصوبه شویم.

منبع: سایت جماران