کهن‌ترین آثار تاریخی و هنری جهان در معرض نابودی
محمد ناصری ، پژوهشگر سنگ‌نگاره‌های تیمره با بیان این مطلب گفت: سنگ نگاره‌ها یک زبان مشترک بشری است که در تمام عرصه‌های زیست انسان کهن از آن استفاده شده است و به همین دلیل از ارزش و اعتبار خاصی در جهان برخوردارند اما متاسفانه آثار موجود در تیمره به واسطه کم‌توجهی متولیان امر در آستانه نابودی قرار گرفته است.
ناصری با بیان این مطلب که در اسال 1968 از یک باستان شناسان فرانسوی (کریشمن) خواسته شد که با توجه به کشف سنگ‌نگاره در اکثر نقاط دنیا، در ایران هم به جستجوی این آثار بپردازد، ادامه داد: کریشمن در پاسخ می‌نویسد که ما هر چه گشتیم نمونه‌ای مشهود نیافتاد. ولی در بررسی‌هایی که از سال 81 به بعد در عرصه هنرهای صخره‌ای ایران و سنگ‌نگاره صورت گرفت موفق شدیم بیش از 50 هزار اثر سنگ‌نگاره و غار نوشته را شناسایی کنیم.
وی افزود: در سال 1387 به وسیله گروه‌های مطالعاتی اروپایی بعضی از این سنگ‌نگاره‌ها سن سنجی شد که قدمت آنها از 256 سال تا 40 هزار سال رد‌ه‌بندی شد و اغلب این آثار متعلق به تیمره بود.
به گفته این پژوهشگر سنگ‌نگاره‌های تیمره، در سال 1384 پرفسور مارسل اورت دیرینه شناس بلژیکی در غاری در لرستان نیز این کار را انجام داد که سن آثار موجود در آنجا بیش از 40 هزار سال تخمین زده شد و ایشان اعلام کرد که اینکه می‌گویند نخستین انسان در آفریقا پا به عرصه گذاشته رنگ می‌بازد چرا که به احتمال قوی در نواحی مرکزی فلات ایران بوده است.
محمد ناصری، نکته مهم‌تر در تیمره را کشف سیر خط دانست و گفت: خط تصویری، اندیشه نگار ، قبل از ایلام، ایلامی، خط عربی و فارسی و سیر تکامل خط از 12 هزار سال پیش در تیمره یافت شده است.
وی با اشاره به این موضوع که مولاژ این خطوط در کاخ نیاوران در دسترس است، افزود: نکته مهم این است که این سنگ‌نگاره‌ها ضمن اینکه کهن‌ترین عرصه‌های خط را به نمایش می‌گذارند، کهن‌ترین علایم خطی مشخص شده را نیز به تیمره منسوب می‌کنند.
ناصری با بیان این مطلب که علایم خط قبل از میلاد و ایلامی در کتیبه‌های خطی ایران موجود است، خاطرنشان کرد: یکی از شگفتی‌های تیمره این است که رد پای آثار آن را در پنج قاره مشاهده می‌کنیم. به‌طوری‌که فکر می‌کنید یک هنرمند از تیمره کوچ کرده و در استرالیا، ایلات های نوادا، یوتا، اریزونا و در قاره‌های آفریقا و اروپا آنها را نقش زده است.
وی افزود: منطقه تیمره با قدمتی بالغ بر 40 هزار سال و آثاری بی بدیل به حال خود رها شده است و این وظیفه مردم و فعالان محیط‌زیست و حتی فعالان اقتصادی بخش خصوصی است که اقدام به احیاء هویت این منطقه کرده و از آن محافظت کنند.
منبع: خبرآنلاین
