معامله پنهانی آمریکا و چین بر سر کره شمالی
به گزارش اقتصادنیوز ، چینی‌ها اگرچه خواستار برخورد نظامی تمام‌عیار نیستند، اما از «نشان دادن ضرب شست» از سوی قدرتی دیگر استقبال می‌کنند. در پس ذهن رهبران پکن ظاهرا این اندیشه در غلیان است که حمله محدود نظامی آمریکا ممکن است پیونگ یانگ را «گوشمالی» دهد.
«کره‌شمالی و آمریکا با شمشیرهای از نیام برکشیده به‌دنبال انتقام از یکدیگر هستند و ابرهای سیاه و توفانی بر فراز منطقه دیده می‌شود.» این بخشی از سخنان «وانگ یی»، وزیر خارجه چین در مورد مانور قدرت آمریکا و کره‌شمالی است که هر دو در مسیر تقابل و رو دررویی نظامی قرار گرفته‌اند. این مقام چینی که با نگرانی تحولات شبه جزیره را دنبال می‌کند و مقام‌های کشورش در تماسی هرروزه با کاخ سفید هستند، می‌گوید: «اگر جنگ شروع شود، بار این مجرمیت تاریخی بر دوش آمریکا و هر دو کره خواهد بود و باید هزینه این کار را بپردازند.»
به نوشته نیویورک‌تایمز، بخشی از بحران شبه جزیره کره ریشه در سیاست‌های پکن دارد. آنها می‌گویند سیاست یک بام و دو هوای چین و بندبازی با آمریکا و کره‌شمالی باعث شد وضعیت به اینجا برسد. اگر پکن زودتر دست به کار شده بود، بندبازی و کسب امتیاز از طرفین را رها می‌کرد و سیاست روشنی در قبال شبه جزیره داشت، شبح جنگ بر فراز شبه جزیره دیده نمی‌شد. متخصصان آمریکایی بر این باورند که لفاظی‌های وزیر خارجه چین در راستای انداختن بار مسوولیت بر دوش آمریکایی‌ها است تا اگر اتفاقی رخ داد، خود شانه خالی کرده و آمریکا را مقصر اعلام کنند.
اکنون پیونگ یانگ بیش از هر زمانی به جنگ با واشنگتن و سئول (همسایه جنوبی) نزدیک است. در صورت وقوع جنگ چه بسا میراث خاندان کیم بر باد رود. اکنون تن «کیم ایل سونگ» پایه‌گذار این کشور در گور می‌لرزد زیرا کشوری که او و فرزندش «کیم جونگ ایل» با چنگ و دندان نگه داشتند و از بحران‌ها عبورش دادند و دودستی تقدیم «کیم جونگ اون» کردند ممکن است از سوی این نواده چموش بر باد رود.
برخی با خوش‌بینی مفرط از این احتمال دم می‌زنند که ممکن است دو کره یک گام به اتحاد نزدیک شوند. اکنون سیاست «هراس‌افکنی» به یکی از ابزارهای سیاست بین‌الملل تبدیل شده است. کشورهای صاحب قدرت با «اهریمنی جلوه دادن» برخی رهبران جهان سوم و بسیج رسانه‌ای علیه آنان حربه لازم برای سرنگونی یا برخورد نظامی با آنها را فراهم می‌کنند. امروز جهان، جهان منافع و سیاست است نه رفاقت‌ها و دوستی‌ها. آنجا که کشوری پا از حریم خود فراتر بگذارد و به تهدید دیگران بپردازد و افزون بر آن فاقد ابزارهای قدرت هم باشد باید هزینه تهدیدات خود را با قربانی شدن پیش پای قدرت‌های بزرگ بپردازد.
از چین به‌عنوان حامی کره‌شمالی و تکیه‌گاه این کشور یاد می‌شود. اما آیا چین تا ابد حاضر است هزینه تهدیدات «اون» را بپردازد و منافع و بده بستان‌های خود با ابرقدرت را فدای کشوری دست چندم کند؟ واقع‌گرایی چنین چیزی را رد می‌کند. چنین است که نیویورک‌تایمز از معامله پشت‌پرده مقام‌های چینی با واشنگتن بر سر پیونگ یانگ خبر می‌دهد و می‌نویسد شاخ و شانه‌های چین «احتمالا» یک ژست سیاسی است.
این روزنامه آمریکایی می‌نویسد اگرچه «شی جین پینگ» خواستار «خویشتنداری» طرفین و جلوگیری از برخورد نظامی شده است اما در دیداری که رهبران چین و آمریکا در «مارالاکو»- فلوریدا- داشتند به نوعی درک مشترک یا توافق رسیدند تا «رفتار کیم جونگ اون را تغییر دهند.» چینی‌ها اگرچه خواستار برخورد نظامی تمام عیار نیستند اما از «نشان دادن ضرب شست» از سوی قدرتی دیگر استقبال می‌کنند. چینی‌ها «سیاست‌بازان» ماهری هستند. حتی از درگیری‌های نظامی نیز به نفع منافع خود بهره‌برداری می‌کنند. در پس ذهن رهبران پکن ظاهرا این اندیشه در غلیان است که از یک‌سو، حمله محدود نظامی آمریکا ممکن است پیونگ یانگ را «گوشمالی» دهد.
از سوی دیگر، خودشان دست به کار اقدام نظامی نشده‌اند و بعدها می‌توانند به رهبران پیونگ یانگ بگویند که «به توصیه‌های ما گوش نکردید.» نیویورک‌تایمز به نقل از مقام‌هایی که به متن گفت‌وگوها و مذاکرات رهبران چین و آمریکا دسترسی داشتند، می‌نویسد: «چینی‌ها پذیرفتند که به برخورد با بانک‌های درجه دویی بپردازند که به تامین مالی تجارت کره‌شمالی می‌پرداختند.» اما معلوم نیست این برخورد به چه شکل است. ترامپ تلاش زیادی کرده تا «قایق»های حامل زغال سنگ کره‌شمالی به سوی چین را با مشکل مواجه کند.
پکن نیز در این زمینه تلاش کرده موانعی در تجارت کره‌شمالی با خود به‌وجود آورد. اما دومین گام چیست؟ ظاهرا پس از اقدام اقتصادی، همکاری اطلاعاتی هم میان پکن- واشنگتن شروع شده است. اقدامی که در نوع خود بی‌نظیر است. این اقدام اطلاعاتی شامل توافق بر سر به اشتراک‌گذاری اطلاعات در مورد کشتی‌های مظنون حامل اسلحه و سایر کالاهای غیرقانونی است.
این اقدام باعث می‌شود کشتی‌های کره‌ای مورد بازرسی قرار گرفته و محدودیت برایشان ایجاد شود. گفته می‌شود قرار است این هفته مایک پنس، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا، به سئول سفر کند. برخی این سفر را در راستای قطعیت حمله واشنگتن به پیونگ یانگ و مشورت با سئول ارزیابی می‌کنند. ناو کارل وینسون که عازم شبه‌جزیره شده شامل رزمناوی با سپر ضد موشکی است.
