مانعی به نام استیضاح سیاسی
به گزارش ایسنا، احمد خرم، فعال سیاسی و وزیر راه دولت اصلاحات در ستون نگاه روز روزنامه اعتماد نوشت: «هدف از استیضاح آن گونه که تجربیات مختلف پارلمان‌های ایران نشان داده در بیشتر مواقع سیاسی بوده است. در حالی که این ابزار نظارتی نمایندگان باید با هدف تطبیق عملکرد وزرا بر برنامه‌های وزارتخانه مربوطه باشد. آنها باید عملکرد وزارتخانه تحت تصدی وزیر را به درستی ارزیابی کرده تا با درک درست موارد تحقق یا عدم تحقق آن به قضاوت بپردازند. اما در طول این سال‌ها شاهد بوده‌ایم که نمایندگان با اطلاعات نادرست و بعضا ناقصی موضوع استیضاح را پیش می‌کشند؛ غافل از این که شکل و روش استیضاح‌هایی که با اهداف سیاسی انجام می‌شود، مدیران دولت را بی‌انگیزه می‌سازد.
طرح استیضاح وزیر راه و شهرسازی آن هم در ماه‌های منتهی به پایان عمر چهارساله دولت را می‌توان در راستای همین قصد و نیت دانست. این رفتار با دولتی که پس از سه سال و نیم از شروع به کار خود کارنامه خوبی بر جای گذاشته است، به هیچ وجه صحیح نیست. نمایندگان نباید از دولتی که چند برابر دو دولت قبل از خود اثرگذار بوده و در مسیر توسعه حرکت کرده، برجام را به سرانجام رسانده و به تمام بی‌انضباطی‌های آن هشت سال پایان داده است، آن هم در شرایطی که یک سوم دولت گذشته درآمد فروش نفت داشته، انتظار شق‌القمر داشته باشند. دولت یازدهم در حد مقدورات، امکانات و فضایی که برای او مهیا شده، عملکرد قابل قبولی از خود نشان داده، اما در جواب این عملکرد تا الان چقدر چوب لای چرخ دولت گذاشته شده است؟ طرح استیضاح از سوی برخی نمایندگان مجلس اگر به نتیجه می‌رسید و باعث کنار گذاشتن وزیر راه از کابینه یازدهم می‌شد، شاید می‌توانست به عنوان برگ برنده در انتخابات پیش رو به حساب آید که البته با درایت نمایندگان مجلس این اتفاق رخ نداد. به هر حال نمایندگانی که منافع ملی را بر منافع جناحی و باندی ترجیح دادند، با ۱۷۶ رای منفی به استیضاح، نظر به ابقای عباس آخوندی دادند تا دولت با همه اعضای خود بتواند ادامه مسیری را که ترسیم کرده، طی کند.
اما از منظر دیگری نیز می‌توان به این استیضاح نگاه کرد و آن روحیه پاسخگویی دولتمردان است. این استیضاح فرصتی برای طرح اشکالات موجود و پاسخگویی دولت شد؛ آن هم دولتی که از ابتدای روی کار آمدن، خود را به عنوان دولتی پاسخگو در برابر اشکالات، انتقادات و اعتراضات معرفی کرد. در نتیجه همین پاسخگویی از تریبون مجلس بود که در نهایت مجلسیان دلایل استیضاح را متقن و درست ندانستند و رای بر ادامه کار آخوندی دادند. اما و در عین حال همین امر هم دلیلی نمی‌شود تا بخواهیم از استیضاح وزیر راه به راحتی عبور کنیم. طرح استیضاح با اهداف سیاسی، برای پایداری نظام و سرعت بخشیدن به حرکت توسعه‌ای کشور، سم است. آن هم برای وزارتخانه‌ای که دستگاه‌های اجرایی عدیده‌ای همانند شهرداری‌ها در امور ساخت و ساز شهری، معماری، حمل و نقل، اقلیم و هواشناسی زیر نظر مدیریتی آن قرار دارند و مسوولیت‌های بسیاری سنگینی را بر دوش مسوولان آن گذاشته‌اند.
در دوره‌ای که من مسوولیت وزارت راه را بر عهده داشتم یکی از سنگین‌ترین مسوولیت‌های اجرایی بود چه برسد به زمانی که مسکن و شهرسازی هم به این وزارتخانه اضافه شود. در این شرایط به جای این که عده‌ای از عملکرد دولت تشکر کرده و مسوولان را به حرکت شتابان به سمت توسعه تشویق کنند، چوب لای چرخ دولت می‌گذارند. اما متاسفانه در فرهنگ ایرانی ویژگی‌های روحی و رفتاری خاصی وجود دارد که عده‌ای اراده کرده و حرکت خود را برای ساختن و توسعه کشور آغاز می‌کنند و در مقابل عده‌ای هستند که تکلیف خود می‌دانند تا مانع کار بقیه شوند. این خصلت‌های منفی را باید از خود دور کنیم. البته این به معنای عدم انتقاد نیست بلکه ما بر این اصل مقید هستیم که نقد و چالش باید وجود داشته باشد اما باید راهکاری هم از سوی نقادان ارایه شود. نه این که از تخطئه استفاده کنیم و راهکارهای اصلاحی را هم در پیش نگیریم. رای اعتماد مجدد را به آقای آخوندی تبریک می‌گویم و آرزوی موفقیت روزافزون را برای ایشان دارم.»
