البته بخش هایی از این گفت وگو را می خوانید:
*اگر اجازه بدهید، قدری به احوالات محسن جلالپور در حوزه کسب و کار و تجارت بپردازیم. محسن جلالپور کیست؟
زندگی هر فرد شبیه یک داستان است. داستان من هم روایت فردی است که فراز و فرودهای زیادی داشته است. من متولد خرداد‌ماه سال 1342 هستم. چند روز پیش تولدم بود و به این ترتیب وارد پنجاه و دومین سال زندگی‌ام شدم. راستش من در یک خانواده متمول به دنیا آمده‌ام. مرحوم پدرم جزو پنج تاجر اول استان کرمان بود. هنوز هم اگر سوال کنید که پنج خانواده تاجر و بازاری کرمان چه کسانی هستند، حتماً از خانواده من هم اسم خواهند برد. به این دلیل که سه نسل قبل از من، اجدادم کسب و کار آزاد داشته‌اند. جد بزرگ ما که فامیلی جلالپور از اعتبار ایشان به ارث رسیده تاجر غله بوده است.
پدربزرگ من در زمان جنگ مسوولیت توزیع غله در کرمان را بر عهده داشته است. در آن زمان توزیع غله به بهترین نحو انجام شده و کرمان جزو بلادی بوده که مردم کمترین آسیب را از کمبودهای جنگ در آن احساس کرده‌اند. به تناسب این پیشینه، مرحوم پدرم نیز کسب و کار بازاری داشته و از همان ابتدای جوانی در تجارت کرک و پشم فعال بوده است. با توجه به رونق تجارت کرک و پشم، کسب و کار ایشان هم رونق داشته. نمی‌دانم اطلاع دارید که در استان کرمان نمونه‌ای از یک بز کوهی وجود دارد که کرک آن در دنیا بی‌نظیر است. به هر حال ایشان بعد‌ها به تجارت پنبه و پس از آن به تجارت پسته روی آوردند. همچنین در کنار این فعالیت‌ها پدرم به کارهای وارداتی مشغول می‌شود و در مقابل کرکی که از ایران به هند صادر می‌کرد، ادویه‌جات هندی به ایران وارد کرده است و تقریباً روزگاری در استان کرمان عمده‌ترین مرکز توزیع ادویه متعلق به مرحوم پدرم بوده است.*و خود شما چطور؟ از کجا کسب و کار را آغاز کردید؟
من هم از ابتدای کودکی در همان کاروانسرایی که پدرم در آن حجره داشت و هنوز هم پابرجاست وارد عرصه بازار شدم و شاید شش سال داشتم که پایم به بازار کرمان باز شد. از همان زمان احساس کردم که باید همین مسیر را دنبال کنم. البته به درس و مشق هم علاقه داشتم به دلیل همین علاقه جزو 10 دانش‌آموز نخبه انتخاب شدم و از مرحوم رجایی که در آن زمان وزیر آموزش و پرورش بودند، تشویق‌نامه دریافت کردم. اما علاقه من به حضور در بازار باعث شد که همزمان با ورود به دانشگاه در بازار و کار تجاری هم وارد شوم. قدیمی‌ها یک خصوصیاتی داشتند که هیچ وقت کار را از بزرگ شروع نمی‌کردند.
پدرم همیشه می‌گفت از جای کوچک می‌توان شروع کرد و کار بزرگ انجام داد. اما از جای بزرگ کار کوچک بر‌نمی‌آید و بهتر است اگر می‌خواهی کاری انجام دهی از جای کوچک شروع کنی. ایشان معتقد بود اگر کار کوچک انجام شد و فرد توانست به جای بزرگ برسد بسیار عالی، اما اگر کار بزرگ انجام نشد، کوچک کردن آن هم برای خود فرد و هم برای همه کسانی که به آن کار وابسته‌اند دشواری‌هایی ایجاد می‌کند. می‌خواهم بگویم در چنین مکتبی و با چنین نگرشی، با وجود اینکه خانواده جلالپور توان مالی خوبی داشت، من کار خود را از زیر پله‌ای در بازار کرمان شروع کردم. یعنی از سال‌های ابتدایی دهه 60 با تجارت و صادرات پسته به صورت خرد کار خود را آغاز کردم. همزمان که در دانشگاه درس می‌خواندم کار تجارت را هم آغاز کردم و نهایتاً عرصه کاسبی و خرده‌کاسبی پسته را در دوره‌ای چهار‌ساله تجربه کردم و از اواخر دهه 60 وارد عرصه تجارت پسته به صورت کلان شدم. در طول 34 سال گذشته بیش از 100 هزار تن پسته صادر کرده‌ام و بیش از یک میلیارد دلار ارزآوری را در کارنامه خود به ثبت رسانده‌ام. من همیشه و در بدترین زمان‌ها چه در زمان جنگ و چه در زمان تحریم‌ها همیشه در بازار حضور داشتم. از سال 1386 که صادرکننده نمونه استان شدم به‌طور مداوم تا همین امسال صادرکننده نمونه استانی بوده‌ام. در طول سال‌هایی که صادرکننده نمونه استانی بودم سه بار هم صادرکننده نمونه کشوری انتخاب شدم. مجموعه پایانه پسته‌ای که امروز در کشور دارم جزو بهترین‌ها در ایران است. اولین صادرکننده مغز پسته سبز ایران در دنیا هستم. ضمن اینکه ایران تنها صادرکننده مغز سبز است و من در صادرات مغز سبز در ایران اول هستم. تقریباً یک‌چهارم محصول پسته مغز سبز دنیا را شرکت من به تنهایی صادر می‌کند. در سه دهه گذشته غیر از اینکه در صنعت پسته روزبهروز فعالیت خود را گسترش دادم و کارهای متعددی را دنبال کردم، به بخش صنعت هم وارد شدم. مثلاً در صنعت نساجی فعالیت کردم که اعتراف می‌کنم موفق نبودم.
بعد از آن نخستین کارخانه سیمان بخش خصوصی کشور به نام سیمان ممتازان کرمان را با گروهی از دوستان راه‌اندازی کردیم که امروز یکی از واحدهای موفق کشور است. از سال 84 در صنعت استیل فعال شدم اما متاسفانه در طول 10 سال گذشته به شدت گرفتار آسیب‌های ناشی از تحریم در این کارخانه بوده‌ام و با وجود سرمایه‌گذاری سنگین مالی، به‌طور کامل در این کارخانه هم شکست خورده‌ام.یعنی نتوانستم به خاطر تحریم‌ها ماشین‌آلات مربوط به آن را وارد کشور کنم. از دهه 80 همچنین وارد فعالیت‌های معدنی هم شده‌ام. با معادن مس به دنبال توسعه کار معدنی هستم زیرا فکر می‌کنم کار پسته از چند سال آینده در کشور دچار مشکل و تولید روزبهروز کمتر می‌شود. بنابراین حضورم را در سال‌های آینده در بازار پسته خیلی مطمئن نمی‌بینم. می‌بینید که بیش از 30 سال از زندگی من در بخش خصوصی گذشته است. کارم با صادرات پسته آغاز شده و با حضور در صنعت و معدن ادامه پیدا کرده است. البته اشاره کنم که حدود 400 هکتار زمین کشاورزی و باغات پسته از پدرم به ارث برده‌ام و حضور در آنها را هم در کارنامه خود دارم.
