کمک مالی دوم دولت روحانی؛ این بار به زیمباوه / بعد از ونزوئلا، زیمباوه از ایران وام میگیرد
به گزارش اقتصادنیوز، در حالی که سیاست پرداخت وامهای خارجی به دیگر کشورها در دولت یازدهم متوقف شده بود، ایران با پرداخت وام 500 میلیون دلاری به ونزوئلا و در نظر گرفتن اعتبار 40 میلیون دلاری برای پرداخت وام به زیمباوه سیاست پرداخت وام به کشورهای دیگر را از سر گرفت.
رئیس صندوق ضمانت صادرات ایران خبر داده که ایران در نظر دارد ۴۰ میلیون دلار وام به بانکهای زیمبابوه پرداخت کند و اعطای این وامها به میزان اعتبار و مورد وثوق بودن هر موسسه مالی بستگی دارد.
کمال سید علی، رئیس صندوق ضمانت صادرات ایران در گفتوگو با تسنیم گفته است: «ما در زیمبابوه دنبال برخی خریداران هستیم تا اعتبارات خودمان را به آنها بفروشیم. اگر بانک های معتبری پیدا کنیم که توانایی بازپرداخت پولمان را داشته باشند، قصد داریم با بانک های (زیمبابوه) همکاری کنیم و صندوق ضمانت صادرات میتواند تا 40 میلیون دلار بهصورت مستقیم به این کشور اعتبار اختصاص دهد و بر اساس لیبور (یعنی نرخ پیشنهادی بین بانکی لندن) دو تا سه درصد هم سود سالانه از آنها بگیرد.
این ادامه همان سیاستی است که دولت قبل هم در قبال این کشورها در پیش گرفته بود. چون آنطور که کمال سیدعلی گفته سی بی زد بانک زیمبابوه از دریافت 15 میلیون دلار وام از صندوق ضمانت صادرات ایران در پنج سال قبل منتفع شده و تاکنون دو قسط این وام را هم بازپرداخت کرده و در ماه سپتامبر یک قسط دیگر بازپرداخت خواهد شد. حال صندوق ضمانت صادرات منتظر است تا اگر آنها این پول را بازپرداخت کنند، وامهای دیگری به بانکهای داخلی (زیمبابوه) بپردازد.»
چندی پیش هم نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا از پرداخت اعتبار 500 میلیون دلاری ایران به ونزوئلا خبر داده بود تا ونزوئلای گرفتار در تورم 60 درصد بتواند کالاهای اساسی خود را تامین کند.
اگرچه دولت روحانی در دو سال ابتدای فعالیت خود چنین سیاستی را در پیش نگرفته بود اما در دولت قبل، از کشورهای همسایه گرفته تا آفریقا از وامهای ایران بهره میگرفتند. از آن جمله ایران در سال 88 در کنفرانس بینالمللی پاکستان که در ژاپن برگزار شد تعهد داد 330 میلیون دلار به پاکستان وام بدهد. در همان سال حسین کاظمی، سفیر ایران در عراق خبر داد که ایران بودجه ساخت یک بیمارستان تخصصی 220 تختخوابی، 17 مدرسه و نیروگاه 250 مگاواتی در عراق را تامین کرده است.
در سال 86 پایگاه اطلاعرسانی رئیس جمهور خبری مبتنی بر پرداخت وام 1.5 میلیارد دلاری به سریلانکا را منتشر کرد که مدت بازپرداخت آن هم 10 ساله بوده است. بولیوی هم وامی از ایران دریافت کرد تا دو درمانگاه عمومی در این کشور تاسیس کند. به گزارش آسوشیتدپرس در سال 87 هم ایران هفت میلیون دلار به سنت وینست وام داد تا فرودگاه بسازد. کمک 350 میلیون دلاری ایران برای ساخت یک بندر در نیکاراگوئه هم از دیگر کمکهالی مالی ایران بوده است. البته میتوان به این لیست کمکهای مالی کمک ایران برای ساخت مراکز آموزش مهارتی در کشور بروندی را هم اضافه کرد. یا در سال 2002 در کنفرانس توکیو ایران متعهد شد 250 میلیون دلار کمک بلاعوض به افغانستان در چارچوب تعریف پروژههای مختلف اختصاص دهد.
نکته قابل ذکر این است که تنها ایران نیست که به کشورهای دیگر وام میدهد. این رویهای است که بسیاری از کشورها در دنیا آن را دنبال میکنند تا بتوانند از طریق اقتصاد، برخی از مقاصد سیاسی و اقتصادی را در کشورهای مقصد دنبال کنند. اما مساله اساسی در پرداخت وام و کمکهای مالی این است که این اقدامات بر اساس یک برنامه مدون و یک استراتژی مشخص باشد.
اما در دولت قبل به سیاست پرداخت وام به کشورهای دیگر این نقد جدی وارد بود که چرا این کمکها پراکنده است و تاکنون برنامه مدون و استراتژی مشخصی در این باره توسط دولتمردان اعلام نشده است. مروری بر بودجه سالانه کشور هم نشان میدهد هیچ ردیفی با عنوان بودجه کمکهای توسعهای به کشورهای دیگر اصلاً وجود ندارد و طبق اعلام برخی منابع، این اعتبارها از بودجه وزارت امور خارجه تامین میشود.