فارین پالیسی: آمریکا خروج از برجام را ابزار امتیازگیری دوباره قرار دهد

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از کیهان؛ فارین پالیسی در مقاله‌ای به قلم «ایلان گلدنبرگ» (از مقامات وزارت خارجه در دولت اوباما) و «اریک بروئر» عضو شورای روابط خارجی آمریکا نوشت: دولت ایران برخلاف انتظار بسیاری از تحلیلگران به برجام پایبند مانده و حامیان این توافق در تهران امید اینکه در انتخابات سال 2020 آمریکا کسی جز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری این کشور شده و واشنگتن را به این توافق بازگرداند، توانسته‌اند باقی ماندن در توافق هسته‌ای را توجیه کنند.(!)

حامیان برجام در تهران در این باره به اختلاف‌نظر میان آمریکا و متحدان اروپایی آن و همچنین اجتناب از بازگشت تحریم‌های وسیع‌تر اروپا و سازمان ملل در صورت خروج ایران از توافق هسته‌ای استدلال کرده‌اند.

رئیس‌جمهوری که بعد از ترامپ در سال 2020 در آمریکا به قدرت می‌رسد باید به برجام بازگردد چرا که این توافق قوی‌ترین و مفصل‌ترین توافق هسته‌ای موجود است و از دستیابی ایران به بمب هسته‌ای جلوگیری می‌کند.

اما رئیس جمهوری بعدی آمریکا نباید به سادگی به برجام بازگردد، بلکه باید از اهرم فشاری که خروج ترامپ از این توافق در اختیار واشنگتن قرار داده در اختلافات در روابط دو طرف و آینده برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند.

پیام واشنگتن به ایران باید اینگونه باشد: ما قطعاً به برجام باز می‌گردیم، اما اول باید مذاکره کنیم. بازگشت واشنگتن به این توافق و رفع تحریم‌ها امتیازی یکسویه برای تهران است.(!)

آمریکا باید چیزی در ازای بازگشت به برجام بخواهد اما این خواسته باید واقع‌بینانه باشد.

آمریکا باید از طریق دیپلماسی خاموش، تعهد تهران برای برنامه مذاکرات جدیدی را به دست آورد و اکتبر 2023 را به عنوان تاریخ تبدیل این برنامه پیش‌شرط به یک توافق جدید که «مکمل برجام» است تعیین کند.

این تاریخ در برجام با عنوان «روز انتقال» پیش‌بینی شده که طی آن ایران «پروتکل الحاقی» را تصویب می‌کند و در ازای آن آمریکا بخش بزرگی از تحریم‌ها از جمله تحریم‌های کنگره را لغو (و نه تعلیق) می‌کند. تحریم‌های موشکی سازمان ملل نیز طبق برجام قرار است در این تاریخ رفع شود. اما کنگره آمریکا بعید است بدون پیشرفت در موضوعات دیگر راضی به رفع تحریم‌ها شود و این موضوع خود می‌تواند این تاریخ را به ضرب‌الاجلی مناسب برای پیشرفت دیپلماتیک عظیم تبدیل کند.

برنامه مذاکرات جدید چند رکن باید داشته باشد: اول، باید پیش از پایان یافتن محدودیت‌های توافق هسته‌ای ایران، امکان بحث درباره آینده برنامه هسته‌ای‌اش را داشته باشد.

دوم، آمریکا باید صریحا اعلام کند که پیش از بازگشت به برجام ایران باید همه نگرانی‌ها درباره پایبندی خود به برجام را رفع کند.

سوم، آمریکا باید توافقی برای مذاکره موشکی با ایران را قطعی کند. اما موضوع موشکی خط قرمز تهران است و رهبر عالی و مقام‌های ایرانی گفته‌اند مسائل موشکی قابل مذاکره نیست.

از همین رو،  نقطه شروع ایالات متحده در این موضوع باید مبهم و گسترده باشد.

مثلا نقطه شروع احتمالی می‌تواند چگونگی تدوین محدودیت 2 هزار کیلومتری برای موشک‌های ایرانی باشد که تهران به صورت داوطلبانه اعمال کرده است.

هدف در این مرحله نباید حل مسئله موشکی پیش از بازگشت به برجام باشد، بلکه باید وارد کردن موضوع موشکی به برنامه مذاکرات باشد.

چهارم و در نهایت، آمریکا و ایران باید برای مذاکرات درباره مسائل منطقه از جمله سوریه و یمن به توافق برسند.