دام‌های خطرناک پیش پای عادل فردوسی پور
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از ورزش مدیا، در این میان برای بسیاری از هواداران عادل این سوال به وجود آمده که او چرا حضور در عرصه‌های دیگر را آزمایش نمی‌کند. مثلا تاسیس یک برنامه اینترنتی شاید بتواند برای عبور فردوسی‌پور از برزخ فعلی کارگشا باشد، اما او برای خودش دلایلی دارد که مانع از تن دادن به چنین ایده‌هایی می‌شود.
تسلط صداوسیما روی شبکه‌های اینترنتی
در حال حاضر چند شبکه صوتی و تصویری مجوز دار در فضای اینترنتی مشغول به کار هستند که شاید حضور در آنها مجال خوبی برای تداوم برنامه نود باشد، اما نکته اینجاست که از چندی پیش اجازه نظارت بر این قبیل تلویزیون‌های اینترنتی هم به صداوسیما واگذار شده است! بنابراین در حال حاضر مجوز این قبیل شبکه‌ها که به تلویزیون‌های تعاملی هم مشهور هستند، از سوی صداوسیما صادر می‌شود. طبعا این سازمان اگر با عادل مشکلی نداشت، اجازه ادامه کار او را در همان شبکه سه می‌داد، اما وقتی چنین نکردند، طبیعی است که در تلویزیون‌های اینترنتی هم بعد از مدتی مقابل کار او خواهند ایستاد.
ترس از سرمایه‌های مشکوک
پاکدستی، یکی از پررنگ‌ترین خط قرمزهای عادل فردوسی‌پور است و یکی از معدود چیزهایی است که او را خشمگین می‌کند یا به جواب دادن وا می‌دارد. عادل در همه سال‌های حضورش در تلویزیون سعی کرد مقابل درآمدهای مساله‌دار بایستد، به اسپانسرها میدان چندانی ندهد، وارد بازی ستاره و مربع نشود و حتی برای اجرای برنامه با دستمزدهای کهکشانی، روی استیج هم نرود. حالا هم ترس او از این است که مبادا صاحبان سرمایه‌های مشکوک به وی پیشنهاد راه‌اندازی برنامه نود مثلا در اینترنت را بدهند و بعد از مدتی با مشخص شدن اصل موضوع، آبروی ۲۰ ساله او به باد برود و دشمنان قسم‌خورده‌اش بهانه‌ای برای تاختن به وی به دست بیاورند.
اگر نگرفت چی؟
همه ترس عادل اما فقط مربوط به مسایل قانونی و مالی نیست. بالاخره این احتمال هم وجود دارد که او برنامه نود را روی اینترنت بفرستد، اما اقبال لازم را به دست نیاورد. این یک ریسک بزرگ است. در هر صورت باید دو مساله عادت مردم و نیز مشکلات زیرساختی را هم در این مساله در نظر گرفت. خیلی برای عادل بد خواهد شد اگر او برنامه‌اش را روی فضای نت بفرستد و شکست بخورد. در این صورت بسیاری از منتقدانش خواهند گفت موجودیت حرفه‌ای عادل فقط مدیون فضای انحصاری صداوسیما بوده است.
شبکه ماهواره‌ای؟ فکرش را هم نکن!
بحث دعوت عادل فردوسی‌پور به شبکه‌های ماهواره‌ای هم همیشه وجود داشته و بعد از خانه‌نشینی او شدت بیشتری نیز گرفته است. با این وجود عادل همیشه نسبت به این دعوت‌ها مقاومت به خرج داده است. حتی گفته می‌شود قبل از مزدک، پیشنهاد شبکه ایران اینترنشنال به دست او رسید که آن را رد کرد. این دیگر یک دام واقعی است. فردوسی‌پور می‌داند هیچ‌یک از اینگونه مهاجرت‌ها برای مجریان و بازیگران صداوسیما موفقیت‌آمیز نبوده و به علاوه در صورت پذیرفتن این پیشنهاد، مخالفانش انواع برچسب‌ها را به او خواهند زد. فضای به وجود آمده بعد از مهاجرت مزدک میرزایی هم باعث می‌شود نگاه عادل به این گزینه منفی‌تر از همیشه باشد.
عقلا بشتابند
آنچه بالا خواندید، شرح پرهیزهای این دوران یک سرمایه ملی به اسم عادل فردوسی‌پور بود. او برای حفظ خودش و اعتبارش همه کار کرده، حالا اما وقت آن است که عقلای قوم به میدان بیایند و امکان بازگشت مجری محبوب برنامه نود به تلویزیون را بدهند. اجازه ندهید لجاجت‌های بچگانه، این سرمایه را بسوزاند و به سمتی ببرد که او بر سر دوراهی نابود کردن خودش یا پوسیدن در انزوا باقی بماند.
