ضرغامی؛ رکوردار اعتماد به نفس!/حباب‌شکن بازار خودرو /حباب‌شکن بازار خودرو

 به گزارش اقتصادنیوز بحران کرونا، انتخابات آمریکا و درگذشت داود فیرحی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران از مهم‌ترین سوژه‌های مشترک روزنامه‌ها بود.

آرمان‌ملی این تیتر را برای عنوان گزارش اصلی خود انتخاب کرده است: کرونا هر روز ترسناک‌تر از دیروز

آفتاب یزد با اشارره اظهارات اخیر حمیدرضا ترقی عضو موتلفه تیتر زده است: پیام شفاف اصولگرایان به داخل و خارج

ابتکار تیتر زده است: ترامپ در مسیر کودتا

اطلاعات به نقل از رئیس‌جمهور این تیتر را برگزیده است: برنامه ما مبتنی بر اصول ماست نه اراده آمریکا، ایران ارگان دولت نیز این جمله را انتخاب کرده است: برای رفع تحریم‌ها اجازه فرصت‌سوزی نداریم

جام جم با اشاره به انتخابات آمریکا این تیتررا برگزیده است: پشت پرده آمریکا روی پرده

جوان در تیترنخست خود به طرح معیشتی مجلس توجه کرده و تیتر زده است: سد سیاسی مقابل طرح معیشتی

رسالت این عنوان را برای گزارش اصلی خود برگزیده است: با کرونا تا 1400

شرق عکس یک خود را به تصویر مرحوم داود فیرحی استاد دانشگاه تهران اختصاص داده و نوشته است: مرد اندیشه و صلح

قدس ارگان آستان قدس رضوی این تیتر را انتخاب کرده است: اقبال تهران واسلام‌آباد به تقویت روابط راهبردی

کیهان به انتقاد مجدد از دولت پرداخته و این تیتر را برگزیده است: مهار تورم به تدبیر نیاز دارد نه مذاکره

وطن امروز از بازگشت اوا مورالس رئیس‌جمهور برکنار شده بولیوی استقبال کرده وتیتر زده است: بازگشت مردم!

آفتاب یزد؛ ضرغامی؛ رکوردار اعتماد به نفس!

آفتاب یزد در گزارش اصلی خود به اقدامات عزت الله ضرغامی پرداخته است. در بخشی از این گزارش آمده است: عزت الله ضرغامی را اگر کسی بشناسد با یاد سال‌هایی است که او رئیس سازمان صداوسیما بود، بسیاری معتقدند صداوسیما در دوران او به ویژه در حوزه خبر گام به گام به سمت یک طرفه شدن رفت و بخشی از واقعیت‌های صحنه سیاسی داخل کشور را ندید. شاه بیت مدیریت ضرغامی را باید در سال88 و مدیریت عجیب و غریب مناظره‌های آن انتخابات دید. بعداز پایان دوران صداوسیما، ضرغامی کم کم تلاش کرد خود را یک فعال سیاسی و حتی تئوریسین معرفی کند. جلسات و به عبارتی صبحانه‌های کاری ضرغامی یکی از روش‌هایی بود که او تلاش کرد خود را با آن بیشتر بر سر زبان‌ها بیاندازد. نکته جالب اینکه اگرچه ضرغامی در دوران ریاست برصداوسیما اصلاح‌طلبان را گام به گام از آنتن رسانه ملی حذف کرد اما وقتی کارش به پایان رسید و بیشتر وارد عرصه سیاسی شد به دنبال القای یک رویکرد جدید از خود بود و همین هم باعث شد در مواردی از اصلاح‌طلبان برای صبحانه‌های کاری خود دعوت کند. او در توئیتر خود نیز تلاش کرد ضرغامی دیگری را معرفی کند. به عنوان مثال او مدتی قبل در صفحه رسمی خود نوشت: «ما انقلابی‌های ۴۰ سال قبل هنوز فکر می‌کنیم با همان ادبیات و روش‌های کهنه می‌توانیم روی نسل جدید اثر بگذاریم. بسیاری از رویه‌هایی که برای حفظ اصول به کار گرفته‌ایم یا غلط و نادرست بوده و یا حداقل در این دوران بلا اثر و کلیشه شده است.»

البته معمولا این نوشته‌های کوتاه ضرغامی با واکنش منفی از سوی کاربران مواجه می‌شود و یک انتقاد ثابت در خصوص او مطرح می‌شوند. کاربران در واکنش به نوشته‌های اینچنینی، دوران ریاست وی در صدا و سیما را یادآور می‌شوند و معتقدند وی به هیچ کدام از این مسائل در دوران فعالیتش توجه نداشته حتی بعضا آن‌ها را نقض کرده است. با اینحال تا امروز ضرغامی حاضر به پاسخگویی به این انتقاد‌ها نشده است و بدون توجه به آن‌ها در حال انتقاد از وضع موجود است.

با این حال فعلا اما رئیس سابق صداوسیما خود را اصولگرا می‌داند و برای 1400 نیز اعلام آمادگی کرده است. او که به واسطه ارتباط نزدیکش با احمدی‌نژاد وارد گعده‌های اصولگرایی شد و در دوران ریاستش بر صداوسیما عملا سخنگوی جریان راست بود، گویا اولین همکاری‌اش با اصولگرایان، برایش تجربه خوبی به جا نگذاشت و موجب دلخوری‌های او از اصولگرایان شد اما با این حال به نظر نمی‌رسد او به این سادگی‌ها کنار بنشیند بلکه به گفته خودش، «هر زمان احساس تکلیف کند، می‌آید.» ضرغامی در پاسخ به سوالی در خصوص احتمال کاندیداتوری‌اش در انتخابات ۱۴۰۰ گفت: اتفاقاً صریح‌ترین حرف را در این قصه من زده‌ام و گفته‌ام که در نیمکت جمهوری اسلامی برای هر کاری از جمله ریاست جمهوری هستم. آدم روی نیمکت هم با کت و شلوار نمی‌نشیند و آماده می‌نشیند و معنایش این است که من حداقل یک سال هست که در طول هفته به طور مستمر و مرتب حداقل در حوزه اقتصاد با جوانانی که تشکل دارند، عمدتاً به درخواست خودشان جلسه داشته‌ام. وی افزود: سعی می‌کنم در تمامی این حوزه‌ها اولاً آسیب‌های مملکت را که احصا کرده‌ام خوب تبیین کنیم تا جهان‌بینی درستی نسبت به موضوعات مورد نیاز مردم داشته باشیم، چون باید اول مسئله را بدون اغراق و خوب تبیین کرد و دوم اینکه آسیب‌های و موانع کار را برای اصلاح مشکلات مردم در آن حوزه به خوبی احصا کرد و سوم اینکه راه حل‌های مناسب و عملیاتی ارائه داد و من الان این کار راانجام می‌دهم.

خراسان؛ شمارش معکوس مرگ« هامون»

 خراسان در گزارشی به دریاچه هامون اشاره کرده است.. این روزنامه نوشته است  : افغانستانی ها از آن به عنوان «یکی از بزرگ ترین طرح‌های مدیریت آب» نام می برند، اما ما باید آن را «طرحی برای مرگ هامون» نام گذاری کنیم. این بهترین و البته تلخ ترین توصیف برای معرفی سد «کمال خان» کشور همسایه است که آب گیری آزمایشی آن آغاز شده  است و حدود یک سال دیگر به بهره برداری می رسد.این در حالی است که طبق قوانین بین المللی نباید مسیرهای عادی حرکت جریان آب مسدود شود . ماجرا چیست؟ سد کمال خان در نزدیکی مرز افغانستان با ایران قرار دارد که عمرش به چند دهه قبل بر می گردد اما دلایل متعددی از جمله جنگ های داخلی این کشور، مانع تکمیل آن شده بود. حالا افغانستانی ها میزان پیشرفت آن را به 90 درصد رسانده اند و آن طور که «نعمت‌ا... صدیقی»، عضو شورای ولایتی نیمروز به «صدای افغان» گفته، کمال خان تا پایان سال 2021 قد علم خواهد کرد. مسئولان محلی ظرفیت این سد را هم 2.7 میلیارد مترمکعب اعلام کرده اند. با بهره برداری از این سد، بخشی از آب های جاری شده در دریاچه هامون در بند کمال خان خواهد ماند و مسیر حرکت آن به سمت ایران را سد خواهد کرد. نگرانی چیست؟ با بهره برداری از این سد، سیلاب هایی که وارد هیرمند می شد، در خاک افغانستان مهار خواهد شد، این یعنی اصلی ترین منبع تامین آب  تالاب هامون مسدود می شود.  «محمد سرگزی» نماینده سیستان و بلوچستان در گفت وگو با خراسان در این باره خاطر نشان می کند: «چند سالی است که افغانستان تصمیم گرفته است سیلاب های داخل کشورش را کنترل کند و به همین  دلیل سد کمال خان را تکمیل کرده است تاکنون این سیلاب ها وارد ایران می شد و باعث احیای هامون هم شده بود اما در صورت بهره برداری از این سد، دیگر آبی به سمت سیستان نخواهد آمد». از دست دادن سالیانه 6 میلیارد مترمکعب آب  سرگزی ادامه می دهد: «با این سیلاب ها سالیانه چیزی معادل شش میلیارد مترمکعب آب وارد کشور ما می شد که حالا سرنوشت آن مبهم است و ما هم  از آینده نگران هستیم». آن طور که نماینده مردم زابل می گوید، موضوع این آب ها، فرای حقابه ایران از افغانستان است که در قراردادهای بین المللی ثبت شده و سالیانه 850 میلیون مترمکعب سهم ایران از این آب ها را تامین می کند. این شش میلیارد مترمکعب آب، مایه حیاتی تالاب هامون است که طی سال های سال وجود داشته اما حالا کشور همسایه قصد دارد با ایجاد سدی بین دو کشور، این سر منشأ حیاتی را قطع کند». آینده ترسناک هامون نگرانی ها آن جا بیشتر می شود که سرگزی درباره تبعات ناشی از این اتفاق می گوید: «اگر مسیر ورود سیلاب ها به هامون مسدود شود، خسارت های زیادی متوجه ما خواهد شد. با خشک شدن هامون، بادهای 120 روزه این منطقه توفان های گرد و خاک شدیدی به راه خواهد انداخت. علاوه بر آن، حیات در تالاب هامون کاملا از بین خواهد رفت و بخش عمده صیادی و دامداری مردم این منطقه هم نابود خواهد شد». دیپلماسی فعال و اقامه دعوای بین المللی عضو مجمع نمایندگان سیستان و بلوچستان می افزاید: «طبق قوانین بین المللی نباید مسیرهای عادی حرکت جریان آب مسدود شود، تالاب هامون هم یک تالاب بین المللی است و نباید اجازه داد این تالاب از بین برود، به همین دلیل باید از ظرفیت دیپلماسی استفاده کنیم و با  اقامه دعوا در نهادهای بین المللی، مانع از این خسارت بزرگ شویم». معاون حقوقی وزارت خارجه:  قابل پیگیری است چگونگی اقدام ایران در برابر این موضوع، سوالی بود که روز گذشته تلاش کردیم پاسخ آن را از مسئولان وزارت خارجه دریافت کنیم. اگرچه دکتر «محسن بهاروند» معاون حقوقی و بین الملل وزارت خارجه در گفت وگو با خراسان این جمله را مطرح کرد که «موضوع از نظر حقوقی قابل پیگیری است»، اما توضیحات بیشتر در این باره را به فرصتی دیگر موکول کرد. گزارش اخیر ظریف به کمیسیون امنیت ملی دریاچه هیرمند یکی از موضوعات ثابت گفت وگو در دیدار مسئولان کشورمان با مقامات افغانستان بوده است. تازه ترین نمونه آن، صحبت های «محمدجواد ظریف» در جلسه کمیسیون امنیت ملی مجلس است که ششم آبان برگزار شد. ظریف درباره یکی از موضوعات مطرح شده در این جلسه اظهار کرد: «وضعیت حقابه ایران از هیرمند مطرح شد که  در این زمینه درخصوص مذاکراتی که با دولت افغانستان داریم، به ویژه تلاشی را که در قرارداد جامع روابط دو کشور در حال شکل گرفتن است و همین طور کمیساریای مشترک آبی که انجام گرفته برای نمایندگان توضیح دادیم. تاکید ایران بر حق مردم کشور به ویژه مردم خوب سیستان و بلوچستان برای استفاده از این منابع است». تاخیر افغانستانی ها در تدوین سند راهبردی مشترک نکته مهم در این موضوع این است که ایران و افغانستان چند سالی است که تدوین یک سند جامع راهبردی بین دو کشور را آغاز کرده اند. پنج کمیته مسئولیت تدوین این سند را بر عهده دارند که یکی از آن ها، کمیته «آب» است که تمامی موضوعات مربوط به  آب های رودخانه مشترک دو کشور در این کمیته بررسی و نهایی می شود. شکل گیری این کمیته یکی از  اقدامات دیپلماتیک موثر بین دو کشور بوده که می تواند اختلافات موجود بر سر حقابه را حل و فصل کند اما متاسفانه به رغم پیگیری های مسئولان کشور ما برای نهایی شدن مباحث در این کمیته، تاخیرهای طرف مقابل مانع از به سرانجام رسیدن آن شده و این سند هنوز نهایی نشده است. اعلام موضع رسمی وزارت خارجه در گفت وگو با خراسان  بارها درباره آثار منفی این اقدام  اعلام نگرانی کرده است.

جمهوری اسلامی؛ بهانه‌جویی برای جلوگیری از مذاکره آمریکا

جمهوری اسلامی در ستون خبرهای ویژه خود به انتقاد از برخی اصولگرایان پرداخت. این روزنامه نوشت: این روزها هر کسی به سلیقه خودش برای بازگشتن دولت آینده آمریکا به برجام،‌ شرط ویژه می‌گذارد. عقلای قوم گفته‌اند دولت آمریکا اگر می‌خواهد با ایران مذاکره کند، اول باید بدون قید و شرط به برجام برگردد ولی افرادی برای اینکه مخالفت خود با این شروط عقلائی را نشان دهند، گفتند و نوشتند قبل از اینها باید ترامپ و عاملان ترور شهید سردار سلیمانی قصاص شوند تا نوبت به بازگشت برجام برسد. اینکه آمران و عاملان ترور سردار شهید قاسم سلیمانی باید قصاص شوند حرف درستی است، اما این قصاص را شرط بازگشت به برجام قرار دادن، در واقع نوعی تعلیق به محال است که فقط با هدف ایجاد مانع برای آن شرطی که عقلای قوم گذاشته‌اند مطرح می‌شود.

اعتماد؛ نسیم تحول قضایی

اعتماد در گزارشی به تغییر وتحولات در قوه قضائیه اشاره کرده و می‌نویسد: هر آمدنی را رفتنی است اما آنچه از قاضی جماعت به یادگار می‌ماند، آرا و احکامی است که هرکدام زندگی ده‌ها نفر را به طرق مختلف دگرگون کرده است. حکم قضات می‌تواند زندگی ببخشد، می‌تواند زندگی بستاند. می‌تواند نجات دهد و رها سازد، می‌تواند در بند افکنده و زمین بزند. دیروز خبر آمد که تحولاتی راس دادگاه انقلاب رقم خورده و قاضی مقیسه از کرسی ریاست دادگاه انقلاب برخاسته تا قاضی زرگر بر آن تکیه بزند و شاید مهم‌تر از آن، این‌که حالا هردو قاضی سرشناس، ریاست شعبی را ترک گفته‌اند که میان کنشگران سیاسی و مدنی والبته وکلا و حقوقدانان به «شعب خاص» معروفند؛ خبری که بیش از هرچیزی برای افکار عمومی یادآور خاطره احکامی بود که ازسوی این دو قاضی صادر شده و حالا پس از سال‌های سال قضاوت، موعد وداع‌شان با قضاوت در این شعب فرارسیده است. «محمد مقیسه‌ای» تا همین چند روز پیش، رییس شعبه ۲۸ دادگاه عمومی و انقلاب تهران بود. او یکی از قضاتی است که احکامی بعضا سنگین را در پرونده‌های امنیتی و به بیان دیگر سیاسی صادر کرده اما حالا دیگر قرار نیست حکمی صادر کند. محمد مقیسه حالا پرونده تمام احکامی را که صادر کرده بود، پشت سر جا گذاشته و از این پس، در مقام یکی از سه قاضی دیوان عدالت اداری به کار خود ادامه می‌دهد. «حجت‌الاسلام سید احمد زرگر» هم که تا پیش از این، رییس شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر انقلاب اسلامی استان تهران بود و احکامی را تایید می‌کرد که یا  با امضای قاضی مقیسه و گاه ازسوی قاضی صلواتی صادر می‌شد، حالا از این سمت کنار رفته و قرار است به عنوان رییس دادگاه انقلاب  به کارش ادامه دهد. شنیده‌های «اعتماد» البته حاکی از آن است که قاضی زرگر، موقتا تا زمان اعلام جانشین قاضی مقیسه، با حفظ سمت در شعبه ۲۸ به عنوان قاضی حضور خواهد داشت اما به محض معرفی قاضی جدید شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، او صرفا رییس دادگاه انقلاب خواهد بود؛ تغییراتی که محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس، وکیل دادگستری و استاد دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس، از آن با عنوان «نشانه‌ای از تداوم مسیر اصلاحی در قوه قضاییه» یاد کرده است. اگرچه در اخباری که درباره جابه‌جایی این دو قاضی معروف منتشر شده، به‌صورت رسمی توضیحی درباره علت این انتقال و تغییر و تحول اعلام نشده اما تحلیل‌ها حکایت از آن دارند که این دو قاضی که پیش از این در کلام حقوقدانان و کنشگران مدنی، از آن‌ها به عنوان قضات «شعب خاص» یاد شده، به‌دلیل اینکه نتوانسته‌اند خود را با «دوران تحول و اصلاحات» ریاست جدید دستگاه قضایی سازگار و «هماهنگ کنند»، ناچار به ترک کرسی و تغییر جایگاه شدند. قضاتی که به باور برخی حقوقدانان و ناظران، برخلاف رویکرد جدید دستگاه قضایی، به همان روش و منش سابق دست به صدور احکامی می‌زدند که در مواردی با نقد ریاست قوه قضاییه مواجه شده و در مواردی حتی با دستور قاضی‌القضات، متوقف شده و نیز در برخی موارد، محکومان ِاین احکام توسط رییس قوه قضاییه در فهرست عفو قرار گرفته‌اند.  سیدابراهیم رییسی که پیش از این ‌بارها مخالفتش را با احکام صادره از سوی برخی قضات اعلام کرده، همین یک سال پیش، هنگامی که احکام سنگین صادرشده برای فعالان کارگری و بازداشتی‌های روز کارگر نه‌تنها جامعه کارگری و کنشگران مدنی، بلکه وکلا و حقوقدانان را به شگفت آورد، خواهان توقف حکم شد و دستور «تجدیدنظر» و «رسیدگی منصفانه» به این پرونده‌ها را صادر کرد. رییس دستگاه قضایی که از یک سال و نیم پیش و با رویکرد اصلاح و تحول، کارش را آغاز کرده، بارها در سخنرانی‌هایش اینجا و آنجا تاکید کرده که باید صدای معترضان را شنید.

دنیای اقتصاد؛ حباب‌شکن بازار خودرو

تیتر یک دنیای‌اقتصاد به نوسانات قیمت خودرو پرداخته است. این روزنامه نوشته است:   قیمت خودروهای خارجی در بازار داخلی مطابق تحقیقات «دنیای‌اقتصاد» به ۲ تا ۵/ ۲ برابر قیمت همین خودروها در کشورهای منطقه و اروپا افزایش پیدا کرده است. بررسی‌ها درباره این حباب بزرگ نشان می‌دهد انتظارات تورمی طی یکی دو سال گذشته با دو منشأ «ریسک‌های غیراقتصادی» و «زمینه خرید با قیمت ارزان و فروش با قیمت بسیار بالا در بازار خودرو» باعث شد موتور خریدهای غیرمصرفی (تقاضای سرمایه‌ای) در این بازار با دور تند فعال شود که نتیجه آن شکل‌گیری و بزرگ شدن این حباب قیمتی بوده است. اکنون با کاهش ریسک‌های غیراقتصادی لازم است نسخه جامع برای تخلیه حباب قیمت خودرو در این بازار به اجرا دربیاید. این نسخه برای خشکاندن ریشه احتکار و سفته‌بازی در بازار خودرو، راهکار «حذف قیمت‌های دستوری با دست‌کم دو پیشنهاد جایگزین» و همچنین راه‌حل «واردات با ارز اشخاص» را به سیاست‌گذار ارائه می‌کند. این پیشنهادها افزایش عرضه و تصفیه بازار از تقاضای غیرمصرفی را موجب می‌شود. البته یک سیاست مکمل مرتبط با «تعرفه واردات» نیز لازم است. ضرغامی؛ رکوردار اعتماد به نفس!