جمهوری اسلامی: نمی‌توان با شکم گرسنه، اهداف والا را دنبال کرد | امروز نگاه جریان اعتدالی می تواند کشور را اداره کند
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه جمهوی اسلامی نوشت؛
اینکه گفته‌اند «تجربه از علم بالاتر است» چون یک حقیقت غیرقابل تردید است، باید در کشورداری مورد بهره‌برداری قرار بگیرد.
ما که قریب نیم قرن است کشورداری را با سازوکار نظام جمهوری اسلامی تجربه کرده‌ایم، لازم است با استفاده از نتایج این تجربه، عملکرد نظام را ارزیابی کنیم. ارزیابی به این معنا نیست که به رسم دولتمردان ما همیشه بگوئیم سفر پرباری داشتیم، کارهای خوبی انجام داده‌ایم، همه چیز سر جای خودشان قرار دارند و اصلاً جای نگرانی نیست. ارزیابی واقع‌بینانه اینست که قوت‌ها و ضعف‌ها در کنار هم دیده شوند و در اظهارنظر دولتمردان انعکاس یابند. در یک دولت مردمی و نظام اسلامی، دست‌اندرکاران اجرائی باید در واقع‌نگری و واقع‌گوئی پیشتاز باشند و همین روحیه زمینه‌ساز اقدام برای تصحیح عملکردها باشد.
ما با تجدید نظر بنیادی در روش‌های کشورداری می‌توانیم استقلال ایران و تداوم نظام جمهوری اسلامی را تضمین کنیم. برای کسب موفقیت در این عرصه قبل از هر چیز باید اشتباهاتمان را بپذیریم و خود را منزه از خطا ندانیم.
امروز، دو جریان فکری و عملی برای اظهارنظر درباره آینده وجود دارد که یکی از آنها می‌گوید همه چیز قابل قبول است و باید همین وضعیت ادامه یابد و دیگری درست در نقطه مقابل قرار دارد و می‌گوید هیچ نقطه مثبتی وجود ندارد و همه چیز باید از اساس و بنیان تغییر کند.
روشن است که این دو نظریه در دو طرف افراط و تفریط قرار دارند و باید به نظریه سوم که متعلق به جریان اعتدالی است روی آورد. نظریه سوم اینست که از طریق یک ارزیابی واقع‌بینانه باید ضعف‌ها و قوت‌ها را شناخت و به تصحیح ضعف‌ها و تقویت قوت‌ها پرداخت.
بنیانی‌ترین اصلی که باید مورد تجدید نظر و بازبینی قرار گیرد، تشخیص اولویت است. سؤال اساسی اینست که ما باید به تقویت بنیه داخلی بپردازیم یا قبل از آن به سراغ مسائل خارجی برویم و یا همزمان، هر دو را در دستور کار قرار دهیم؟
پاسخ این سؤال را می‌توان از تجربه نزدیک 5 دهه گذشته به دست آورد. در این مدت به ویژه سه دهه اخیر اولویت را به مسائل خارجی دادیم و از داخل باستثنای یکی دو مورد غفلت کردیم. امروز که به عملکرد گذشته نگاه می‌کنیم، به روشنی می‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم که در بخش خارجی توفیقی نداشتیم و در مسائل داخلی غیر از همان یکی دو مورد که مورد توجه قرار داشتند در بقیه موارد دچار خسران شده‌ایم.
مهم‌ترین موضوعی که در داخل از فهرست اولویت‌ها حذف شد، معیشت مردم و رفاه عمومی بود. این درست است که مردم ما برای سیر کردن شکم خود انقلاب نکردند و موضوعات بسیار بالاتر و مهم‌تری موردنظرشان بود ولی این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که هرگز نمی‌توان با شکم گرسنه، اهداف والا را دنبال کرد. برای محقق ساختن اهداف معنوی و مادی به ویژه در سطح کشورداری و جامعه به رفاه نسبی نیاز است و به همین دلیل باید موضوعات داخلی به ویژه معیشت مردم و رفاه عمومی را در اولویت قرار داد.
نتیجه ارزیابی واقع‌بینانه در عملکرد کشورداری نیم قرن اخیر اینست که ما باید مسائل داخلی را در اولویت قرار دهیم و رفاه نسبی عموم مردم را در صدر فهرست اولویت‌ها بنشانیم. بسیار بدیهی است که فقط در صورت برخورداری از بنیه قوی داخلی می‌توان منافع ملی را حفظ کرد و در سطح منطقه و جهان به اهداف مشروع و انسان‌دوستانه رسید. اگر بنیه داخلی قوی باشد، پشتوانه مردمی حکمرانی تأمین می‌شود و حکمرانان فقط با پشتوانه داخلی است که می‌توانند گام‌های بلندی در سیاست خارجی بردارند و حکمرانی خود را به الگوئی برای کشورها و ملت‌ها تبدیل کنند.
ارسال نظر