​تحولات بازار ارز در ماه‌های اخیر آنقدر سریع و حیرت‌انگیز بوده که این سوال را مطرح کرده است که چرا به‌رغم اینکه مسوولان دولت تمایل زیادی به زیر سوال بردن عملکرد اسلاف خود دارند، اما در نهایت، کارنامه‌ای شبیه یکدیگر و در مواردی حتی بدتر نسبت به اسلاف خود دارند. پاسخ به این سوال، نیازمند مطالعه‌ای جامع در رفتارشناسی مسوولان در دوره‌های مختلف است.

​با فیلتر شدن تلگرام، بحث جایگزینی این پیام‌رسان خارجی با مشابه داخلی مطرح شد و تعدادی پیام‌رسان داخلی مورد تایید شورای عالی فضای مجازی به مخاطبان معرفی شدند. با توجه به اهمیت موضوع پیام‌رسان داخلی که مرتبط با حفاظت از اطلاعات کاربران ایرانی و به نوعی آمیخته با امنیت ملی بوده است، موضوع حمایت‌های مختلف از جمله حمایت مالی از این پیام‌رسان‌ها مطرح بوده است.

برخلاف سال‌های قبل که در زمان ارائه بودجه دولت به مجلس، موضوع نرخ ارز موضوعی بسیار مهم و مورد توجه بود، به‌نظر می‌رسد امسال این موضوع در هیاهوی قیمت‌های پیشنهادی بنزین و نیز عوارض خروج از کشور به فراموشی سپرده شد؛ درحالی‌که جا داشت بحث‌های کارشناسی در این خصوص صورت پذیرد تا شاید رویه‌های نادرست سال‌ها و دهه‌های گذشته برطرف شود.

کاسبی را تصور کنید که 30 سال شرافتمندانه و با صداقت تجارت کرده و از این طریق طی سال‌های طولانی اعتبار زیادی کسب کرده است. حال فرض کنید این کاسب مورد اعتماد، در سال سی‌ام یک چک برگشتی داشته باشد. با همین اتفاق، کل اعتبار 30 ساله او زیر سوال می‌رود. آنچه در 30 سال، ذره ذره به دست آمده بود، در چند دقیقه دود می‌شود و از بین می‌رود.

در یک همایشی در رابطه با ثبت شرکت ها در بورس لندن شرکت کرده بودم. یکی از سخنرانان که وکیلی انگلیسی بود بیان می کرد که خیلی ها فکر می کنند که ثبت شدن شرکت آنها در بورس لندن یک کالای لوکس است و برای آنها و احتمالا خانواده اشان اقامت انگلیس را فراهم خواهد کرد.

هر سیاستی در حوزه مسائل انسانی از جمله اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، دارای تبعات ناخواسته‏ای است که شاید در نگاه اول به چشم سیاست‏گذار نمی ‏آمده ‏اند. این مساله گاه نه ناشی از فقدان تجربه یا کاردانی سیاست‏گذار، بلکه ناشی از پیچیدگی انسان و جامعه انسانی است که ممکن است رفتاری از خود نشان دهند که تا کنون پیش‏بینی نمی‏شده است. اما هرچقدر سیاست‏گذار تجربه بیشتر و مطالعه بیشتری داشته و هر چه مسیر خود را برنامه ‏ریزی کرده باشد، کمتر در اجرای سیاست ‏ها، هم خود و هم مردم را غافلگیر خواهد کرد.

سال گذشته در شرایطی پایان یافت که بازار ارز با خواسته‌های تحقق‌نیافته بسیاری روبه‌رو بود. در سال 95 امیدواری‌های زیادی نسبت به تک نرخی کردن ارز به وجود آمده بود که نه تنها محقق نشد، بلکه در مقاطعی از سال ارز سه نرخی شدن را نیز تجربه کرد. امید بسیاری وجود داشت که با توجه به ضرورت تحرک اقتصادی و نیز حمایت از تولید داخلی، نرخ ارز به‌عنوان ابزار اقتصادی قدرتمندی در جهت منافع اقتصادی عمومی به کار گرفته شود که این مساله نیز محقق نشد.