چرا امام رضا در مباحثات با مخالفان، اهانت کنندگان به پیامبر را تکفیر نمی‌کرد؟

مأمون مردی بود که خودش عالم بود و به مباحثات دینی و مذهبی عشق می‌ورزید. گروههای مختلف از مادّیین، مسیحیها، یهودیها، صابئیها(ستاره‌پرستها) که در آن زمانها بودند، مجوسیها و زردشتیها و مسلمانها (شیعه و سنی) را در یک تالار بزرگ جمع می‌کرد و بعد می‌گفت این جا هر کسی آزاد است عقیده خودش را بیان کند.
در کتابها ببینید اینها چگونه آزادانه عقاید خودشان را گفته‌اند. حتی تعبیرات اهانت‌آمیز به پیغمبر(ص) و اسلام دارند و حضرت رضا(ع) خودشان در آنجا شرکت می‌کردند.
در مجلسی که حضرت رضا(ع) شرکت کرده‌اند ببینید یهودی به حضرت رضا(ع)چه می‌گوید؟! مسیحی چه می‌گوید؟! زردشتی چه می‌گوید؟! مادی‌مسلک چه می‌گوید؟! حرفهایشان را می‌گفتند و ضبط شده است. این طور بوده که اسلام باقی مانده است.

در آینده هم اسلام فقط و فقط با مواجهه صریح و شجاعانه با عقاید و افکار مختلف و متناقض با اسلام می‌تواند به حیات خودش ادامه بدهد.

من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار می‌دهم که یک وقت خیال نکنند که راه حفظ معتقَدات اسلامی و جهان‌بینی اسلامی این است که نگذاریم دیگران حرفهایشان را بزنند. نه، بگذارید بزنند؛ ولی نگذارید خیانت کنند.

منبع: شهید آیت‌الله مطهری، آینده انقلاب اسلامی ایران، ص۴۸