انتقاد اصلاح طلبان به توهین کارشناس صداوسیما به روحانی و ظریف/رسولی: حرف‌هایی که زدند ادامه مسیر گذشته‌شان است/صوفی: صداوسیما بولتن جبهه پایداری است
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، صداوسیما بار دیگر نشان داد که همه امکانات، بودجه و هنر خود را برای تخریب جریاناتی به کار می گیرد که دل خوشی از آنها ندارد. محمدحسن رجبی دوانی که مثل دیگر کارشناسان صداوسیما از بین خودی ها دست‌چین شده، در قاب تلویزیون ظاهر شد و هرچه توانست برای تخریب چهره مسئولان سابق جمهوری اسلامی بر زبان آورد. او حسن روحانی رئیس دولت های یازدهم و دوازدهم را «اشعث بن قیس» خواند و محمدجواد ظریف وزیر اسبق امور خارجه کشور را به «ابوموسی اشعری» تشبیه کرد. جالب آنکه مجری آن برنامه تلویزیونی به جای حفظ ظاهر بی‌طرف یا تلطیف فضا مواردی هم به گفته‌های آن کارشناس اضافه می‌کرد.
ریشه فکری و عملی این دست از رفتار تندروها کجاست؟ خبرآنلاین این موضوع را با چند فعال سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا در میان گذاشته است.
حسن رسولی فعال سیاسی اصلاح طلب معتقد است که این اظهارات از خودشیفتگی فکری اصولگرایان تندرویی نشات می گیرد که تا به حال دستاوردی برای کشور نداشته اند.
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا نیز تاکید دارد که افراط در یک جبهه سیاسی، افراط در اردوگاه رقیب را هم فعال می کند و این اظهارات در پی بیانیه اخیر جبهه اصلاحات مطرح شده است.
علی صوفی، وزیر تعاون در دولت اصلاحات هم معتقد است که صداوسیما که به بولتن جریان پایداری تبدیل شده پیام اصلی جنگ ۱۲ روزه را درک نکرده و این سازمان نیازمند تغییرات اساسی است.
حمیدرضا ترقی، فعال سیاسی اصولگرا اما معتقد است که انتقاداتی که به ظریف و روحانی مطرح شده وارد است!
نظرات این فعالان سیاسی را در ادامه می خوانید؛
رسولی: حرف‌هایی که زدند ادامه مسیر گذشته‌شان است
حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: جهت‌گیری کلی سخنان مطرح شده در حقیقت ادامه پروژه‌ها و اقدامات پیشین جریان تندرو اصول‌گراست؛ جریانی که در مسیر ایجاد شکاف‌ها و چندگانگی‌های بیشتر میان ملت ایران حرکت می‌کند؛ به‌ویژه در شرایطی که تجربه این جنگ نابرابر و ظالمانه ۱۲ روزه نشان داد همراهی نکردن مردم با متجاوزین یکی از عوامل تعیین‌کننده در ناکام ماندن آنان برای تحقق اهداف براندازی در ایران، تخریب زیربناها و تضعیف بنیه دفاعی و اقتصادی کشور بود. در چنین فضایی مبادله این پیام‌ها از سوی هر فرد یا جریانی، به نظر من، در جهت عکس مصالح و منافع ملی است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: مهم‌تر از همه اینکه رسانه ملی و صداوسیما، که بر اساس فلسفه وجودی، جایگاه قانونی و مأموریت‌های سازمانی خود، نه‌تنها نباید در این مسیر تضعیف‌کننده باشد بلکه باید تمام همّ و غم خود را صرف حداکثرسازی، تقویت و افزایش وحدت و انسجام ملی در همه حوزه‌ها و شرایط کند؛ به‌ویژه در وضعیتی نامعلوم و آکنده از عدم اطمینان که امروز میان ما و متجاوزین در عرصه اطلاعات سیاسی و نظامی حاکم است.
او افزود: به باور من، این قبیل اقدامات، چه از سوی فرد گوینده و چه از سوی رسانه ملی که مأموریت انسجام‌بخش دارد، به هیچ عنوان با قواعد عقلانی و مصالح ملی کشور سازگار نیست و جای تأسف و تأثر فراوان دارد.
خودشیفتگی فکری اصولگرایان تندرو و نسخه‌ای که هیچ دستاوردی نداشت
رسولی ادامه داد: این جریان مدعی است که برای اداره بهتر کشور تنها یک نسخه شفابخش وجود دارد و آن نسخه هم نزد این تفکر است. در حالی که سال‌هاست این رویکرد و گفتمان در ارکان مختلف کشور جاری است، اما به لحاظ محصول و دستاورد، شرایط عینی کشور نشان می‌دهد که نتایج حاصل هیچ تناسبی با آن ادعاهای رویایی ندارد یا دست‌کم فاصله بسیار زیادی دارد.
او با بیان اینکه این حرکات در ادامه خودشیفتگی‌های فکری و جریانی و در مسیری حذف دیگران قرار دارد گفت: کشوری بزرگ مانند ایران، با بیش از ۹۰ میلیون نفر جمعیت، با موقعیت ژئوپولیتیکی ویژه، سوابق تاریخی و تمدنی عمیق و همچنین تنوع و رنگارنگی در رویکردهای اجتماعی و سیاسی، بدون تردید باید بر پایه دکترین‌های هم‌پوشاننده و جامع اداره شود، دکترین‌هایی که شمولیت بیشتری داشته باشند.
او ادامه داد: هیچ‌یک از جریان‌های فکری و سیاسی کشور به تنهایی قادر به حل مسائل ایران نیستند. حل مسائل این سرزمین تنها با مشارکت همه صاحبان اندیشه و تبادل این دیدگاه‌های متنوع، آن هم در بستری برابر و عادلانه و با زبانی فاخر و متناسب ممکن است. در چنین فضایی، نهادهای اصلی تصمیم‌گیر در حکمرانی می‌توانند از رهگذر مقایسه و تطابق این دیدگاه‌ها به مدلی از حکمرانی برسند که از بیشترین پشتوانه افکار عمومی برخوردار باشد و به جای تحمیل خواسته‌های یک گروه یا جریان خاص، مصادیق واقعی منافع کل ایران را جستجو کند.
رسولی تاکید کرد: افرادی که این‌گونه مطلق‌گرایانه و با سوءظن به سرمایه‌های سیاسی کشور نگاه می‌کنند، درک درستی از عظمت و الزامات یک نظام حکومتی در اندازه و جایگاه ایران ندارند.
ناصر ایمانی: رادیکالیسم دو طرف همدیگر را تقویت می‌کند
ناصر ایمانی، تحلیلگر سیاسی اصولگرا اما دیدگاهی متفاوت دارد. او به خبرآنلاین می گوید: من از این تصور تعجب می‌کنم که بگویید چنین حرف‌های سخیفی که یک کارشناس زده، می‌تواند به امنیت ملی و انسجام کشور لطمه بزند، اما درباره بیانیه جبهه اصلاحات که مستقیماً امنیت و انسجام ملی را هدف گرفته، سکوت در پیش گرفته می شود. به نظر من رادیکالیسم دو طرف همدیگر را تقویت می‌کند. وقتی یک بیانیه واقعاً شرم‌آور صادر می‌شود و انسجام ملی را زیر سؤال می‌برد، طبیعی است که رادیکال‌های آن طرف هم فعال شوند و از ادبیات سخیف استفاده کنند. در واقع اینها مکمل یکدیگرند و باید هر دو جریان را مورد نقد قرار داد.
ایمانی اضافه می کند: اگر بحث ما واقعاً انسجام ملی است و نه دعوای جناحی، باید توجه کنیم که صدور یک بیانیه از سوی جبهه اصلاحات، نه یک حزب اصلاح‌طلب بلکه کل جبهه اصلاحات، اهمیت بسیار بیشتری دارد و انسجام ملی را تهدید می‌کند. واکنش رادیکال‌ها هم در برابر آن قابل پیش‌بینی است. رادیکالیسم فقط به معنای توهین به اشخاص با الفاظی مثل اشعث‌بن‌قیس نیست؛ مسئله مهم‌تر آن است که یک جبهه سیاسی با بیانیه‌اش پایه‌های همبستگی ملی را متزلزل می‌کند.
این فعال سیاسی اصولگرا افزود: اگر من جای مدیران صداوسیما بودم، به‌جای آنکه صرفاً سخنان کارشناسانی چون آقای رجبی‌دوانی یا دیگران مطرح شود، حتماً بیانیه جبهه اصلاحات را لجن‌مال می‌کردم. چراکه این بیانیه‌ها اساس همبستگی ملی را نشانه گرفته و امنیت کشور را به خطر انداخته‌اند. متأسفانه در برابر چنین مسائل مهمی سکوت می‌شود، در حالی که باید صریح و جدی درباره آنها موضع‌گیری کرد.
صوفی: صداوسیما بولتن جبهه پایداری است
علی صوفی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نیز می گوید: به نظر می‌رسد برخی هنوز پیام این جنگ اخیر را درک نکرده‌اند. پیام اصلی جنگ این بود که ما علاوه بر پدافند عامل، مانند توان موشکی و نظامی، یک پدافند غیرعامل هم داشتیم که همان حضور و مقاومت مردم بود. بنابراین باید از همه ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های کشور برای حل مشکلات موجود استفاده شود. اما برخوردهای کنونی نشان می‌دهد برخی همچنان در فضای پیش از جنگ مانده‌اند و برای اثبات خود، دیگران را زیر سؤال می‌برند.
او با بیان اینکه صداوسیما به تریبون و بولتن جریان خاصی مثل جبهه پایداری تبدیل شده گفت: اینکه چنین رویکردهایی در رسانه ملی دنبال می‌شود، بدون شک می‌تواند به امنیت ملی آسیب بزند. بسیاری از آسیب‌هایی که تاکنون متوجه کشور شده، ناشی از همین افراد و جریان‌ها بوده که در صداوسیما، مجلس و دیگر نهادها نفوذ داشته‌اند.
صوفی ادامه داد: ایجاد تغییرات جدی و بنیادی در صداوسیما ضروری است. همان‌طور که برای حفظ امنیت و منافع ملی، ناچار شدند آقای لاریجانی را، علی‌رغم تمام مخالفت‌ها و اتهاماتی که علیه او مطرح شده بود، دوباره به صحنه سیاسی بازگردانند، اکنون نیز لازم است صداوسیما دچار تحول شود. این نهاد نیازمند اصلاحی اساسی است تا بتواند نقش واقعی خود را در تقویت همبستگی ملی ایفا کند.
این حرف‌ها خیلی مهم نیست که به انسجام ملی لطمه بزند
حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی هم معتقد است که اظهارات یک کارشناس صداوسیما در انسجام داخلی و امنیت ملی چندان اثرگذار نیست. او می‌گوید: اینکه با صحبت‌های یک نفر بر انسجام صدمه وارد شود یعنی انسجام ملی ضعیف است در حالی که انسجام ملی محکم‌تر از این حرف‌ها است.
او در خصوص این دغدغه که «مواضع جناحی نباید از رسانه ملی که با هزینه بودجه عمومی کشور اداره می شود، پخش شود» نیز تاکید دارد: بیان این اظهارات نوعی آزادی است، جناح‌های مخالف هم همین حرف ها را مطرح می کنند. آقای کواکبیان در صداوسیما آمد و آبرو و حیثیت همه مسئولین کشور را زیر سوال برد و گفت که مسئولان با یک زن اسرائیلی ارتباط برقرار کردند؛ کسی هم با او کاری نداشت. باز کردن پرونده قضایی برای او چه فایده ای برای افکار عمومی و جامعه دارد؟
او افزود: یا هیچ کس نباید حرف های غلطی بزند که به امنیت ملی ضرر می زند بزند یا اگر برنامه زنده باشد این مشکلات و مسائل وجود دارد و پیش می آید. امکان کنترل این حرف ها در برنامه زنده وجود ندارد مگر اینکه برنامه ها ضبط و بعدا پخش شوند.
این عضو حزب موتلفه در پاسخ به اینکه این اظهارات از سوی مجری تلویزیون هم تایید شد گفت: به هرحال انتقاداتی که شد به آقای ظریف و امثال او وارد است.
او مدعی است که چون ذهن مردم با تاریخ دوره امام حسین (ع) آماده است به همین خاطر رفتارها را با شرایط آن موقع مقایسه می کنند.
ترقی در پاسخ به این سوال که آیا آقایان ظریف و روحانی حق دارند در رسانه ملی از خود دفاع کنند گفت: در شرایطی که دشمن علیه ما توطئه می‌کند مناسب نیست که خود را مشغول این‌گونه مسائل کنیم. مگر اینکه در یک محفل دانشگاهی، محافل مثلا نخبگانی بنشینند و این بحث ها را آنجا مطرح کنند.
ارسال نظر