بوی اول مهر در مدرسه ای با 2 آیین مذهبی

سپیده اشرفی:

مقنعه‌اش که تا روی شکمش آمده را قدری بالاتر می‌زند و میان خوابی و بیداری، خودش را از بوسه‌های مادر خلاص می‌کند و به سمت دوستان قدیمی‌اش می‌رود. صدای همهمه بچه‌ها گاهی صحبت میان مادرها را هم سخت می‌کند.

گاهی یکی‌ از دخترها از فاصله دوری به سرعت می‌دود به طرف دیگر حیاط. جیغ می‌زند و به آغوش هم‌کلاسی قدیمی‌اش می‌پرد. بازار پیدا کردن آشنا داغ است حتی برای مادرها.

زنگ را که می‌زنند، مانند انبوهی از قومی که قصد حمله داشته باشند، به سمت میان حیاط می‌رود و میان صف‌های موازی هم، گم می‌شود. شش ردیف از دختربچه‌هایی که از کلاس اول تا ششم در صف خود ایستاده‌اند و حتی بدون نشان، می‌توان از قدهایشان فهمید که کدام‌ها کلاس‌اولی هستند.

قیافه‌های این کلاس‌اولی‌ها هم غریب‌تر است. بیشتر به دخترهای کلاس‌های بالاتر نگاه می‌کنند و گاهی هم مقنعه‌های خود را از روی صورت بالا می‌دهند. تماشای کارتون اول صبح‌شان حالا جایش را به صحبت‌های مربیان و بله گفتن‌های بلند سر صف داده و همین هم می‌شود که گاهی بی‌هوا خمیازه سر می‌دهند.

همه‌شان روپوش‌های سرمه‌ای و مقنعه‌هایی سفید به تن دارند. تنها از کفش‌های رنگ به رنگ‌شان است که تفاوت‌شان مشخص می‌شود. کیف‌های تند صورتی و کفش‌های نارنجی و آبی. زنگ که می‌خورد، مادرها به اصرار مربیان مدرسه، از بچه‌ها جدا می‌شوند.

به گزارش «اقتصادنیوز» وجه تمایز این مدرسه را اما، باید در کنار هم بودن دو آیین متفاوت دانست. اینجا مدرسه "گیو" در یکی از خیابان‌های نزدیک انقلاب تهران است و اغلب دانش‌آموزان آن زرتشتی هستند. اما دانش‌آموزانی هم پیدا می‌شوند که مسلمان‌اند و میان دوستان زرتشتی خود، اولین روز مهر را آغاز کرده‌اند.


با این حال وقتی پای مراسم اول مهر در میان باشد، اول قرآن خوانده می‌شود و بعد سراغ اوستا می‌روند. یکی از مربیان پای بلندگو می‌رود و شروع می‌کند به انجام بازی‌های گروهی.

برخلاف سال‌هایی که نسل قبل تجربه آن را داشته‌اند، نه حرفی از داد زدن پشت بلندگو است و نه ورزش صبحگاهی. مربی مربوطه اما خوب می‌داند که چطور بچه‌ها را به تحرک و جیغ زدن وادار کند.

اول مهر اینجا با بوی هم‌مدرسه‌ای بودن زرتشتی و مسلمان آغاز می‌شود. نه صحبتی از برتری است و نه بویی از اقلیت. دو آیین، به صورت برابر از حقوق مدرسه بهره برده‌اند. هرچند که مدرسه به نام زرتشتیان است و به طور قطع، حضور این آیین بیشتر احساس می‌شود.


بعد از یک برنامه 30 دقیقه‌ای برای شروع مهر، حالا بچه‌ها سر کلاس‌ رفته‌اند و بوی باز کردن کتاب‌هایشان کل مدرسه را برداشته است. کلاس‌اولی‌ها با نقاشی کارشان را شروع کرده‌اند و گروه دیگر هنوز درگیر حضور و غیاب‌اند.

بوی مهر در این مدرسه بوی کنار هم بودن دختربچه‌هایی با آیین مختلف است. بوی کنار هم بودن بدون سوال از مذهب. بی‌توجه به کیش و آیین. کنار هم نشسته‌اند تا مهر را با الفبای صلح آغاز کنند.