30 ویژگی دوستی کردن

1-انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.

2-ضرورتاً هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.

3-تا اجازه دوست را نداشته باشد، موردی از او را با کسی در میان نگذارد.

4-از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.

5-فقط “نشنود” بلکه به او گوش کند.

6-در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.

7-با او هم بخندد، هم گریه کند.

8-مرتب از وجود او و ویژگی‌های مثبت او، قدردانی کند.

9-اگر گله‌ای از او دارد، مدتها صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.

10-یادداشتی که بر روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.

11-تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.

12-بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.

13-از عذر می‌خواهم فراوان استفاده کند.

14-اگر بدی دید، گذشت کند.

15-اگر بدی‌ها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.

16-تا می‌تواند زبان خود را کنترل کند: زخم زبان به سختی فراموش می‌شود.

17-از سِرّ دوست مراقبت کند.

18-در رفتار و واکنش، قابل پیش‌بینی باشد.

19-پی‌آمد‌های احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.

20-به دوستی، درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.

21-برای موفقیت او قدم بردارد.

22-وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.

23-در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.

24-از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.

25-اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید، ۲۰ درصد آنرا مخفی نکند.

26-تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.

27-به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.

28-برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد پنج سال صبر کند.

29-هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.

30-دوستی مانند کتاب است: سالها طول میکشد تانوشته شود ولی در عرض چند ثانیه با یک کبریت می‌سوزد.