رادیو در ایران 75 ساله شد
در چهارم اردیبهشت 1319 اولین فرستنده رادیویی در ایران در محل بیسیم در جاده قدیم شمیران افتتاح و امروز رادیو 75 ساله شد.

به گزارش اقتصادنیوز، درسال 1303 هجری شمسی (1924 م) توسط وزارت جنگ مقدمات استفاده از بیسیم فراهم شد. در سال 1305 بیسیم در ایران وارد شد. از سال 1311 موسسات بیسیم توسعه پیدا كردند، كه نهایتا به ایجاد رادیو منتهی شد.
هیات وزیران روز دوم مهر ماه 1313 استفاده از رادیو را تصویب كرد و مقرراتی وضع شد كه برای نصب آنتن و استفاده از رادیو اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود.
در سال 1316 مقدمات ایجاد مركز رادیو به وسیله وزرات پست و تلگراف و تلفن فراهم و بهدنبال این اقدام در سال 1317 سازمان پرورش افكار تاسیس شد. این سازمان دارای كمیسیونهای مطبوعات، كیت كلاسیك، سخنرانی، نمایشهای رادیویی و موسیقی بود.
در چهارم اردیبهشت 1319 اولین فرستنده رادیویی در ایران در محل بیسیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد.
از سال 1319 رادیو تهران در 24 ساعت فقط 8 ساعت برنامه اجرا میكرد كه شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود.
درسال 1322 رادیو تهران بخش دیگری به تعداد بخشهای قبلی خود افزود و صبحها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت. در سال1324 برای روزهای تعطیل نیز برنامههایی مدون پخش میشد.
توسعه رادیو در ایران
در بدو تاسیس، رادیو تهران دارای دو فرستنده كه یكی برای موج متوسط و دیگری برای موج كوتاه بود، برای پخش برنامههای خود از یك استودیو در محل اداره بیسیم استفاده میكرد.
در سال 1327 یك فرستنده در اختیار رادیو قرار گرفت و یك استودیوی كوچك در میدان ارگ برای پخش اخبار ساخته شد.
در سال 1336 نام رادیو تهران به رادیو ایران تبدیل و بعدها در جنب رادیو ایران فرستنده دومی بنام رادیو تهران نیز مشغول به كار شد كه در آغاز امر تنها موسیقی از آن پخش میشد.
اولین كسانی كه در رادیو مشغول شدند
این افراد از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته وبا ذوق انتخاب و از سایر وزارتخانهها به اداره كلانتشارات و تبلیغات منتقل شدند.
استاد محمد حجازی ملقب به مطیعالدوله(نویسنده و داستاننویس)، عبدالرحمن فرامرزی(نویسنده و مدیر روزنامه كیهان)، حسینقلی مستعان(داستاننویس)، ابوالقاسم پاینده (نویسنده)، ابوالقاسم اعتصامزاده و مشفق همدانی (مترجم)و نیز برای تعیین خطمشی و سیاست رادیو، شورای عالی انتشارات بر پا شد كه اعضای آنعبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمد علیفروغی (ذكاء الملك)، دكتر قائم غنی، دكتر علیاكبر سیاسی (رییس دانشگاه تهران) دكتر رضا زادهشفق، دكتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.
در آن زمان خبرگزاریپارس مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو بود، که آژانس پارس، نام داشت. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامهها را قیچی میکرد و به دست گویندگان رادیو میداد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار رادیویی، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه میکرد و به رایگان در اختیار روزنامهها قرار میداد.
گزارشهای رادیویی نیز یا از طریق فرستنده سیار به طور زنده پخش میشد و یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط و در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی از طریق تله تایپ (دستگاه خودکار خبرگیری) که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیمرادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
گزارشهای رادیویی نیز یا از طریق فرستنده سیار به طور زنده پخش میشد و یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط و در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی از طریق تله تایپ (دستگاه خودکار خبرگیری) که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیمرادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۸ نیز به مرور هر استانی برای خود (زیر نظر اداره کل انتشارت و رادیو) اقدام به تأسیس رادیو کرد.
پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد و تا امروز به کار خود ادامه داده است.
ارسال نظر