شرکت‌های خارجی در ایران می‌مانند یا می‌روند؟

به گزارش اقتصاد نیوز، اسپوتنیک با 42 شرکت در آلمان، اتریش و سوئیس مصاحبه کرد که با ایران روابط بازرگانی دارند. ما می‌خواستیم بدانیم که آیا آنها مایل به حفظ روابط تجاری با ایران هستند و یا حاضرند در برابر فشار واشنگتن عقبنشینی کنند.

جوابهای نمایندگان این شرکتها متفاوت بود. اما آنها در یک چیز اتفاق نظر داشتند و آن این است که هیچ یک از شرکتها نمیخواستند مانند 6 بانک آلمانی جواب بدهند که مصمماند به ممنوعیت آمریکایی پشت کرده و به دنبال آن فعالیتهایشان در ایران را ادامه میدهند. پاسخ "بله" یا "نه" تنها در موارد انگشت شمار بود.

کنسرن سوئسی ABB از زوریخ با گردش پولی حدود 33 میلیارد دلار در سال 2016 اطلاع داد: ما به دقت اعلامیه آمریکا در مورد تحریمها علیه ایران را بررسی میکنیم. ما همچنان به رعایت تمام مقررات تجارتی ادامه خواهیم داد. انتظار نمیرود که این اعلامیه تاثیر بسزایی بر این شرکت داشته باشد.

پاسخ BASF از Ludwigshafen، که گردش پولی آن در سال گذشته آن بیش از 64 میلیارد یورو بود، همچنین محتاطانه به نظر میرسد: "BASF وضعیت را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. BASF به تمام مقررات و دستورات قانونی بینالمللی پایبند خواهد بود.

پاسخ Bayer حاکی از آن است که از دست دادن تجارت با ایران ممکن است برای زنده ماندن این شرکت حساس نباشد: سهم تجارت ایران در کل حجم بایر سال گذشته ناچیز بود. هدف واردات ما به ایران تامین مردم از نظر داروها و آفتکشها است. در حال حاضر، ما در حال بررسی پیامدهای کوتاهمدت و بلندمدت جریانهای اخیر در بازرگانیمان هستیم. واکنش نسبتا آرام Bayer به این خاطر که این واحد در حال حاضر در تلاش برای به دست آوردن گیاه دانههای مونسانتو آمریکایی کار میکند و همین چندی پیش مجوز مقامات ضدانحصاری آمریکا را دریافت کرد. گردش پولی این شرکت در 2017 معادل 35 میلیارد یورو بود.

آیا Burckhardt Compression واحد تولید کننده کمپرسور سوئیس با گردش پولی 594.6 میلیارد فرانک سوئیس، انگیزههای مهمی دارد که روند تصمیمگیری را پیچیده میکند، معلوم نیست. Burckhardt Compression از Wintertur از اسپوتنیک خواهش کرد به پاسخ این سوال با درک و فهم برخورد کند. این واحد در جواب گفت: در حال حاضر دادن جواب به این پرسش هنوز خیلی زود است.

Commerzbank همچنین خواستار درک شد. این بانک با بیلان 453 میلیارد یورو در سال گذشته میلادی اصلا حاضر نشد اظهار نظر کند. این به دلیل این است که این بانک واقع در فرانکفورت تقریبا 30 درصد از تجارت خارجی آلمان را پوشش میدهد. بنابراین نظر Commerzbank نه تنها نظر خود را در مورد وضع امور خود را در نظر گرفته، بلکه ممکن است دیگر شرکتها را به عدم اطمینان وادار کند. بعلاوه دولت آلمان دارنده 15 درصد از سهام این بانک است.

شرکت Daimler AG از اشتوتگارت نیز به سخنانی در باره موضع انتظازآمیز اکتفا کرد. نماینده این شرکت سازنده اتومبیل بنز با گردش پولی 164 میلیارد یورو به اسپوتنیک گفت: ما پس از بیانیه ترامپ رئیس جمهور آمریکا در باره معامله هسته ای با ایران عواقب احتمالی برای بازرگانی ما را به دقت مطالعه میکنیم. اسپوتنیک می گوید: منافع بازرگانی Daimler AG در ایالات متحده به مراتب بالاتر از ایران است. علاوه بر این، مدیریت باید احتمالا به نظر دو سهامدار عمده این شرکت گوش بدهد. منظور صندوق کویتی KIA با 6.84 درصد و صندوق هزینۀ آمریکایی Black Rock با 5.95 درصد است که یقینا وارد مقابله با واشنگتن نخواهند شد.

Linde AG ، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گاز صنعتی در جهان، عمدتا — گاز طبیعی مایع LNG با گردش مالی 17 میلیارد یورو در سال گذشته، احتمالا قادر نیست بازگانی خود را در آمریکا قربانی کند. از دفتر این شرکت در مونیخ پاسخ کوتاهی دریافت شد: هیچ تفسیری در مورد این مسئله در دست نیست.

شرکت نفت و گاز اتریشی OMV که حجم معاملات در 2017 بیش از 22 میلیارد یورو بود در سال نیز موضع توام با انتظار را اشغال کرده و نماینده آن گفت: تصویر تحریم های ضد ایرانی هنوز کاملا روشن نیست. بنابراین، ما نمی توانیم در این مورد اظهار نظر کنیم.

بزرگترین شرکت خودروسازی اروپایی Volkswagen با گردش پولی 230.7 میلیارد یورو دارای منافع قابل توجهی در ایالات متحده است. با این حال، VW قطعا برای بازار ایران امیدوار بود. پاسخ این شرکت در این باره گواهی می دهد: سال گذشته فولکس واگن خودروها را به ایران صادر کرد. در این راستا، ما به دقت وضعیت پدید آمده و توسعه عوامل سیاسی و اقتصادی در منطقه را بررسی و تجزیه و تحلیل می کنیم. با این حال، به طور کلی، برای ما قاعده زیر باقی می ماند: Volkswagen به همه قوانین و مقررات معمول در صادرات ملی و بین المللی پایبند است.

جواب از همه مفصلتر از Wintershall شرکت تابع BASF با گردش پولی 3.2 یورو در 2017 در یافت شد: شرکت ما در سال های مدیدی در خاورمیانه فعالیت شدید داشته است. در این رابطه ما دقیقا تحولات منطقه، از جمله در ایران را دبال می کنیم. در این نامه همچنین سخنان ماریو مِرِن رییس این شرکت در ماه مه سال جاری نقل قول شده که گفته است: در ایران تعدادی از پروژه هایی وجود دارد که از لحاظ فنی بسیار جالب هستند. ما در مورد این موضوع با شرکت ملی نفت ایران مذاکره می کنیم. ولی نتیجه کار ما در ایران به دو عامل بستگی دارد: اول، وضعیت کلی سیاسی و ریسک های مربوط به تحریم ها. ثانیا، این مسئله بستگی به این دارد که آیا تولید نفت در ایران از لحاظ اقتصادی سودآور است یا خیر. از آنجائیکه شرایطی که ایران می تواند در اینجا برقرار کند هنوز ثابت نشده است. در اینجا شما باید هنوز صبر کنید.

در مقایسه پاسخ های موجود، نمی توانیم احساس نکنیم که احتمالا تعدادی از مواضع شرکت های مقیم ایران با هم هماهنگ شده یا تقریبا یکسان است. آنها گفتند که ما بررسی، ارزیابی، تجزیه و تحلیل و غیره خواهیم کرد.

هماهنگی موضع و انتخاب واژگان را، به هیچ وجه نمی تواند کار بدی نامیده می شود. اما در اینجا ما درباره اصل صحبت می کنیم. آیا باید زیر بار حکومت کشوری رفت، که در صورت بروز شک و تردید به جنگ متوسل می شود تا ارزش های خود را به دیگر کشورها تحمیل کند یا برای محافظت از این ارزش ها باز هم زور و قدرت به کار ببرد. حالا کشورهای دارای شرکت های تجاری در ایران باید موضع خود را مشخص کنند و گرفتن تصمیم برایشان کار آسانی نیست. به هیمن دلیل است که آنها در اظهار نظرشان احتیاط از خود نشان دادند.