چرا بخت مجاهدین خلق ناگهان واژگون شد؟

 اشتباه استراتژیک سوم، سازمان، بعد از کوچ به آلبانی و تشکیل کمپ اشرف ۳، فعالیت و عملیات در هماهنگی با اسراییل بوده است. این سرفصل، از سازمانی که با آموزش نظامی در پایگاه‌های الفتح، رهبرانش مبارزه را شروع کرده بودند تا تبدیل شدن به عامل و ابزار برای ترور دانشمندان هسته‌ای ایران، داستان غریبی است.

در چنین حال و هوایی سازمان که معمولا هر ساله با کارناوال پاریس، چندین هزار نفر را جمع می‌کردند، از اتباع غیرایرانی سیاهی لشکر فراهم می‌آوردند. از شخصیت‌های سیاسی معمولا سابق دعوت می‌کردند. پول‌پاشی می‌کردند. 

جان بولتون به آنها وعده می‌داد که سال آینده در تهران! ترکی فیصل می‌گفت: «ای بیوه مرحوم رجوی، من در اسقاط نظام با شما همراه هستم!»

ناگاه در سی خرداد امسال با سه پدیده بسیار مهم روبه‌رو شدند: 

یکم: وزارت کشور فرانسه اعلام کرد که برنامه تظاهرات روز دهم تیر ماه (اول جولای) سازمان نمی‌تواند برگزار شود. 

دوم: در شوک اعلام ممنوعیت تظاهرات پاریس بودند که در روز سی خرداد، در روز سه‌شنبه هفته پیش، ۱۰۰۰ نفر از نیروهای ویژه پلیس آلبانی به کمپ اشرف حمله کردند. چنان‌که در بیانیه شورای مقاومت سازمان آمده است، یک نفر از اعضای سازمان کشته و ۱۰۰ نفر مجروح شده‌اند که حال چندین نفر وخیم است. کمد‌ها و کامپیوتر‌ها را شکستند و هفتاد نفر را بازداشت کردند.

سوم؛ در شوک حمله پلیس آلبانی بودند و در بیانیه شورای مقاومت در روز سی خرداد ۱۴۰۲، از دولت امریکا تمنای مداخله و تضمین امنیت ساکنان کمپ اشرف را کردند که ناگاه سخنگوی وزارت خارجه امریکا شوک سوم را وارد کرد. سخنگو اعلام کرد که «دولت امریکا سازمان مجاهدین را یک جنبش اپوزیسیون دموکراتیک که شایستگی نمایندگی از طرف ملت ایران را داشته باشد، نمی‌شناسد و از حق دولت آلبانی برای تحقیق درباره فعالیت‌های غیرقانونی در خاک خود حمایت می‌کند.»

یعنی همان سرگشتگی در سراب! چرا ورق برگشت و بخت سازمان چنین واژگونه شده است؟!