​فرض کنید جمشید فردی برجسته به لحاظ علمی باشد که قرار است به‌عنوان عضو هیات علمی در دانشگاهی به مدت ۳۰ سال مشغول به کار شود. وی پس از یک سال کار در این دانشگاه به دلایلی تصمیم می‌گیرد در دانشگاه دیگری مشغول به کار شود.

چند وقتی است که مساله ارز امان اقتصاد ایران را بریده به‌نحوی که در برخی موارد حتی خرید و فروش کالاهایی که ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم با ارز دارند، به حالت تعلیق درآمده است. این نه بار اولی است که مردم ایران آن را تجربه می‌کنند و (به زعم نویسنده) نه آخرین باری خواهد بود که شاهد آن خواهیم بود. به نظر می‌رسد این درد همچون سرطانی است که در بدن بیمار اقتصاد ایران رخنه کرده است.