حتی اگر فرض را بر آن بگذاریم که مذاکرات وین شکست بخورد نیز طرفین توافق هسته‌‌ای گزینه دیگری جز بازگشت به این توافق(برجام) در اختیار ندارند.

جمهوری‌خواهان مخالف برجام آگاهند که مفاد توافق احتمالی (توافق احیای برجام) مسئله‌ای نیست که بتوان آن را در کنگره به رای گذاشت، و از همین رو در تلاش‌اند با طرح مصوبه‌های جدید، در مسیر مورد نظر تیم بایدن برای برقراری مجدد توافق هسته‌ای، مانع تراشی کنند و دستان بایدن را برای پیشرفت در مسیر تعامل و توافق احتمالی با ایران ببندند.

​آمریکا در بزرگ‌ترین زورآزمایی دیپلماتیک خود بر سر ایران طی 40 سال گذشته و آن هم در مورد موضوعی چون تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تنها توانست یک کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل یعنی دومینیکن را با خود همراه کند.

گفته می‌شود که برایان هوک، نماینده ویژه پیشین وزارت خارجه امریکا در امور ایران به دلیل فعالیت در بخش خصوصی این وزارتخانه را ترک کرده است. این اقدام در ایالات‌متحده امریکا، امری مرسوم و رایج است.

انتشار کتاب جدید جان بولتون مشاور امنیت ملی سابق کاخ سفید، با نام "در آن اتاق اتفاق افتاد" جنجال های زیادی را در داخل آمریکا پدید آورده است.

کارشناس مسائل آمریکابرجام از همان روز اول توافقی بود که بر پایه توازن میان تعهدات و امتیازات طرفین مذاکره‌کننده شکل گرفت. پس مشخص بود که ایران با پذیرش یکسری از محدودیت‌ها درخصوص فعالیت‌های هسته‌ای خود، از مزایایی همچون لغو تحریم‌ها برخوردار شود. توافق‌نامه‌ای که به فاصله اندک با روی کار آمدن ترامپ تحت تاثیر قرار گرفت و رئیس‌جمهور جدید آمریکا این کشور را از برجام خارج کرد. بعد از این خروج، ایران برای مدتی بیش از یک سال شرایط به‌وجود‌آمده را تحمل کرد که با تعابیر مختلفی نظیر صبر استراتژیک از آن یاد می‌شود.

چشم‌انداز رابطه ایران و آمریکا در ماجرای خروج آمریکا از برجام تنها در این قالب قابل تحلیل است که دولت ترامپ از ایران صرفا انتظار جواب مثبت برای آغاز مذاکراتی فراگیر دارد که طی آن طیف وسیعی از موضوعات اعم از مسائل هسته‌ای، دفاعی، موضوعات منطقه‌ای و حتی مسائل داخلی ایران مورد بحث قرار گیرد.

کارشناس مسائل آمریکااگر اظهارات دونالد ترامپ را به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا و تصمیم‌گیرنده نهایی در این کشور مبنا قرار دهیم، وی درباره ایران همواره بر این موضوع تاکید داشته که تهران باید تحت فشار قرار بگیرد تا پای میز مذاکره‌ای برگردد که دستور آن را ایالات‌متحده آمریکا تعیین می‌کند؛ از جمله مسائل و دستورکارهای مدنظر واشنگتن نیز در وهله نخست موضوع هسته‌ای و تجدیدنظر در برجام، سپس مسائل دفاعی به‌طور اخص مساله موشکی و در نهایت مباحث منطقه‌ای و نقش‌آفرینی ایران در منطقه است.

​آمارهای انتخابات میان‌دوره‌ای سنا و مجلس نمایندگان آمریکا در ماه نوامبر نشان می‌دهد که در شهرهای کوچک، مناطق روستایی، منطقه مید‌وست و جنوب آمریکا جمهوری‌خواهان دارای رای بیشتری بوده‌اند. این موضوع به انتخابات ۲۰۱۸ اختصاص ندارد و از گذشته در مناطق شهری و پرتراکم‌تر گرایش‌ها اغلب به سوی دموکرات‌ها بوده است و پراکندگی جغرافیایی آنها نیز در سواحل غربی و شرقی ایالات متحده قرار دارد، چرا که دارای نگاه‌ لیبرال هستند و تحت تاثیر موضوعات هویتی و ارزش‌های دینی قرار نمی‌گیرند. در حالی که در مناطق روستایی، شهرهای کوچک و مناطق کشاورزی فضا عموما هویتی است و افراد بر ارزش‌ها تاکید دارند. این اتفاق در سال ۲۰۱۶ و انتخابات ریاست جمهوری نیز رخ داد.

​ادامه توافق هسته‌ای ایران برای اتحادیه اروپا از سه منظر حائز اهمیت است؛ یکی بحث هویتی است و اثبات استقلال رای اروپا و اینکه اتحادیه اروپا فارغ از میل و اراده ایالات‌متحده آمریکا می‌تواند از دستاوردها و منافع خود دفاع کند؛ بنابراین در وهله نخست بحث استقلال رای و هویت برای اروپایی‌ها در مساله حفظ برجام و تداوم مذاکرات با ایران مطرح است.

تصمیم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا برای خروج از برجام، گرچه یک رویداد کم‌سابقه در نادیده گرفتن توافقات جهانی به‌شمار می‌رود اما از یک جنبه قابل انتظار بود؛ چرا که ایالات متحده، دولت کنونی و جریان ملی‌گرای حاکم بر این کشور از سه منظر به برجام نگاه می‌کرد و تصمیمش را براساس این سه دلیل مطرح کرد.

ترکیبی که در حال حاضر از سوی تیم انتقالی دولت بعدی ایالات متحده آمریکا به ریاست دونالد ترامپ ارائه شده تا حدودی بازتاب‌دهنده وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی اوست. یکی از عمده‌ترین وعده‌هایی که ترامپ مطرح کرد، این بود که قالب سنتی سیاست ورزی را در آمریکا بشکند و خارج از طبقه مسلط که به واشنگتنی‌ها معروف هستند، افرادی را برای سمت‌های دولت خود انتخاب کند.