آخرین اخبار پویا جبل عاملی

  • اگر تمایل به گردش پول بین بازارهای مختلف به حد غیرمتعارفی برسد، اصطلاحات پول داغ پدید می‌آید که از نظر پویا جبل‌عاملی، صاحب نظر اقتصادی می‌تواند دولت را مجاب به چاپ پول برای پاسخگویی به نیازها کند؛ این اقدام دولت یک خطر بزرگ برای پایه پولی و تورم به حساب می‌آید.

  • یک کارشناس ارزی گفت: با اینکه نرخ دلار بازار آزاد از میانه تابستان تاکنون حدود ۱۲ درصد رشد کرده، اما با توجه به نرخ تورم در کشور، این میزان افزایش معقول است.

  • آیا اقتصاددانانی که به اصلاحات و احیای مکانیسم بازار در اقتصاد ایران اعتقاد دارند، آنقدر خام‌اندیشند که تنها نوک کوه یخ مشکلات را می‌بینند و از درک عمق مسائل عاجزند؟ آیا آنان نمی‌دانند که اجراکنندگان نسخه‌های اصلاحی‌شان، با منظومه‌ای از مسائل اقتصاد سیاسی و گروه‌های ذی نفوذ دست به گریبان هستند که عملا اجرای نسخه‌های پیشنهادی آنها را با مشکل روبه‌رو می‌کنند؟

  • پویا جبل‌عاملی معتقد است، تصویری که در ذهن مردم و سیاستگذار درباره بانک‌ها وجود دارد با واقعیت کارکردی آن متفاوت است. به اعتقاد او، مانند بنگاه‌های تولیدی که در رشد اقتصادی نقش مهمی ایفا می‌کنند، بانک نیز یک بنگاه اقتصادی است که تمام کارکردهای صنایع را داراست، با این تفاوت اصلی که در صنعت مالی فعالیت می‌کند. بنابراین باید به فکر کسب درآمد از خدمت تسهیلات‌دهی باشد.

  • بدون تردید ناترازی بالایی در نرخ ارز فعلی وجود دارد و به دلیل انباشت عدم تعدیل‌ها در نرخ ارز، در طول دو دهه گذشته هر سال ناترازی به جز چند سال بدتر شده است. اما فراتر از تعدیل نرخ ارز که باید به‌صورت تدریجی انجام شود و ما آرام آرام به سمت تضعیف ریال حرکت کنیم تا بتوانیم رقابت‌پذیری را به اقتصاد بازگردانیم، اصلاحات ارزی دیگر را نیز باید به انجام برسانیم.

  • ۱- بدون تردید اولین و اصلی‌ترین عامل افزایش نرخ ارز، همان بحث قدیمی و اصلی است که این روزنامه بارها به آن اشاره کرده و به جز چند ماه اخیر، اثری از پذیرش آن در بین مقامات وجود نداشت: «تعدیل نرخ ارز حداقل به میزان تورم داخلی و خارجی.» دولت آقای روحانی از شهریور سال ۱۳۹۲ تا به امروز، با در نظر گرفتن تورم، نرخ ارز را به‌طور واقعی بیش از ۲۵ درصد ارزان کرده است.

  • به‌طور عجیبی یک خصوصیت میان سردمداران نظام ارزی قفل شده (peg) مشترک است. آنان می‌ترسند قفل نرخ ارز را بشکنند و بازار ارز را آزاد کنند؛ زیرا برخی از کاهش شدید آن بیم دارند و برخی از افزایش آن. آنان که از تضعیف پول ملی پس از آزادی بازار هراسانند، از تبعات تورمی آن نیز وحشت دارند. همین دو خصوصیت هسته اصلی فوبیا نسبت به نظام شناور را تشکیل می‌دهد.