قیمت کالاها همان بود که قبل از جنگ بود، مگر سیگار و دخانیات! / چرا با گرانفروشی سیگار مقابله نمی شود؟
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه هم میهن نوشت:روند توزیع کالاهای اساسی و بخصوص کالاهای مصرفی در جنگ 12روزه دچار اختلال نشد. همه فروشگاه‌ها از مواد غذایی سرشار بود و این البته جز از مناعت طبع مردم برنمی‌خاست. قیمت محصولات نیز با وجود اینکه بنگاه‌ها با ابهام ریسک افزایش هزینه‌های تولید و تامین مواد اولیه مواجه بودند، دچار تغییر نشد.
قیمت کالاها همان بود که قبل از جنگ بود، مگر سیگار و دخانیات!
فصل مشترک سیگار به عنوان یک کالا با سایر کالاها این است که بر روی آن قیمت مصرف‌کننده درج شده است؛ قیمتی که سازمان حمایت بر آن ناظر است و یا دست‌کم بنا به شیوه‌نامه‌های این سازمان است که کلیه تولیدکنندگان، موظف به درج قیمت مصرف‌کننده بر روی کالای خود هستند. اگرچه درج قیمت مصرف‌کننده به نوعی سرکوب رقابت در حوزه توزیع است اما آنچه مهم است این است که قیمت مصرف‌کننده بر روی پاکت سیگار مثل سایر کالاها درج شده است اما برخلاف سایر کالاها تبعیتی از قیمت مندرج ندارد.
عجیب‌تر اینکه وقتی به سایت سازمان تعزیرات مراجعه می‌کنید، به‌خصوص در دولت آقای رئیسی که رئیس سابق تعزیرات چوب به دست از تولیدکننده مواد غذایی تا دکه‌ای در بیمارستان ارتش را به فلک تعزیر می‌بست، خبری از برخورد با گرانفروشی سیگار نیست. گویی تضادی از ذینفعان تولید و عرضه و فروش وجود ندارد و مصرف‌کننده سیگار چون مصرف‌کننده سیگار است باید منافع پرابهام و غیرشفاف تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان را از جیبش پرداخت کند.
یادداشت در پی قبح‌زدایی از مصرف سیگار یا مخالفت با سیاست‌های مالیاتی برای کنترل مصرف و کاهش هزینه‌های درمان خانوار نیست، مسئله تخلفی عریان است که به سادگی از سوی سازمان‌هایی که خود را متولی تنظیم بازار و ناظر بر قیمت می‌بینند، نادیده گرفته می‌شود و آن اینکه چرا برخلاف تقریباً همه کالاهای عمومی تعریف‌شده در سبد خانوار، قیمت مصرف‌کننده بر روی پاکت‌های سیگار، رعایت نمی‌شود؟
اگر مقصر فروشندگان جزء هستند، چرا آنها چنین تخلفی را در قبال لبنیات و حبوبات و نوشیدنی نمی‌کنند؟ متخلف را باید در فرآیند تولید و توزیع جست. قیمت سیگار می‌تواند موضوع گزارشی تحقیقی با این سوال باشد که چه منفعت مشترکی بین تولیدکنندگانی که اتفاقاً خارجی هستند و سهم عمده بازار ایران را در دست دارند و برخلاف سایر خارجی‌ها آنقدر منفعت داشته‌اند که با وجود تحریم از بازار ایران خداحافظی نکنند؛ با توزیع‌کنندگان سیگار که همه آنها باید برای توزیع این کالا کسب مجوز کشوری و استانی کنند وجود دارد که در نهایت سازمان حمایت و تعزیرات سال‌های سال چشم بر قیمت مصرف‌کننده بر روی پاکت‌های سیگار بسته‌اند؟ سیگار کشیدن خوب نیست اما مجوزی برای زدن جیب سیگاری‌ها هم نمی‌تواند باشد!
ارسال نظر