جعفرزاده ایمن آبادی: همیشه به‌گونه‌ای رفتار کرده‌ایم که انگار ریگی در کفش داریم/ نپیوستن به FATF یک خودتحریمی مضاعف بود
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، پس از سال‌ها مناقشه بر سر پیوستن ایران به گروه ویژه اقدام مالی (FATF)، این‌بار جمهوری اسلامی ایران به‌طور مستقیم برای مذاکره با این نهاد بین‌المللی دعوت شده است.
گروه ویژه اقدام مالی (FATF) طی دعوتی رسمی از هادی خانی، دبیر شورای عالی پیشگیری و مقابله با جرایم پولشویی ایران، خواست تا برای برگزاری مذاکرات حضوری به مادرید سفر کند.اتفاقی که می‌تواند سرآغاز مسیری تازه در سیاست خارجی و اقتصاد کشور باشد.
بررسی پیامدهای سیاسی و اقتصادی خروج احتمالی ایران از لیست سیاه FATF و چالش‌های پیش‌رو از همان روز اول شروع به کار دولت چهاردهم یکی از موارد پرتکرار بود. رئیس‌جمهوری نیز همچنین در نخستین نشست خبری خود در 26 شهریور سال گذشته عنوان کرد:«چاره‌ای جز حل بحث FATF نداریم.»
در همین خصوص غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده ادوار مجلس در گفت‌وگو با اکوایران ، ابعاد مختلف این موضوع را تشریح کرد.
FATF مسئله‌ای جهانی است نه صرفاً غربی
جعفرزاده با اشاره به سال‌ها تعلل در پیوستن به FATF گفت: ما همیشه به‌گونه‌ای رفتار کرده‌ایم که انگار ریگی در کفش داریم. نتیجه این رویکرد قرار گرفتن در لیست سیاه و محدود شدن مراودات بانکی ما بوده است. در حالی که FATF اساساً برای مقابله با قاچاق مواد مخدر، پولشویی و تجارت غیرقانونی اسلحه طراحی شده است.
عضو پیشین کمیسیون برنامه و بودجه مجلس افزود: اینکه ایران و سودان تنها کشورهایی بودند که در این مسیر مقاومت کردند، نشان می‌دهد که ما دچار خطای استراتژیک شده‌ایم. FATF نه یک پروژه سیاسی، بلکه یک زبان مشترک مالی در جهان است و نپیوستن به آن عملاً به معنای یک خودتحریمی مضاعف بود.
او در ادامه گفت: اطلاعات من نشان می‌دهد که حتی اگر امروز مذاکرات آغاز شود، ما بلافاصله از لیست سیاه خارج نمی‌شویم. در بهترین حالت ابتدا وارد لیست خاکستری می‌شویم و مسیر بازگشت به شرایط عادی زمان‌بر خواهد بود. باید توجه داشت که حتی اگر تحریم‌ها هم لغو می‌شد، بدون حل مسئله FATF هیچ بانکی در دنیا حاضر به همکاری با ایران نبود. نمونه بارز آن بانک‌های خصوصی چین و روسیه بودند که به صراحت اعلام می‌کردند ابتدا باید موضوع FATF حل شود.
جعفرزاده با انتقاد از فرصت‌سوزی‌های گذشته تاکید کرد: تاخیر ایران در این زمینه هیچ توجیهی نداشت. کسانی که اصرار داشتند ایران در لیست سیاه باقی بماند به‌طور قطع کاسبان تحریم بودند؛ پول چمدانی آوردن و بردن، دلار هرات خریدن و دلار سلیمانی فروختن، برای ملت ایران هیچ منفعتی نداشت و فقط هزینه‌ها را افزایش داد.
نماینده سابق رشت در بهارستان، در بخش دیگری از سخنانش به مشکلات ساختاری نظام بانکی ایران اشاره کرد و افزود: حتی اگر امروز وارد لیست سفید FATF شویم، باز هم امکان برقراری کامل ارتباط بانکی با جهان وجود ندارد. علت این است که نظام بانکی و مالی ما از تحولات جهانی عقب مانده است. دنیا زبان و استانداردهای بانکی را یکسان کرده است اما ما هنوز در ۲۰ یا ۳۰ سال قبل متوقف شده‌ایم.
این فعال سیاسی ادامه داد: برای حضور موثر در نظام بانکی جهانی باید بانک‌های ما، به‌ویژه بانک مرکزی کارشناسان خود را به دوره‌های آموزشی بین‌المللی بفرستند تا با مقررات جدید آشنا شوند. بدون این گام‌ها حتی خروج از لیست سیاه هم به‌تنهایی راهگشا نخواهد بود.
او در پایان تاکید کرد: نباید موضوع FATF را به تعامل با غرب محدود کنیم. این مسئله مربوط به کل جهان است و همه کشورها برای سلامت گردش مالی جهانی ناگزیر به رعایت ضوابط آن هستند. تنها چند کشور معدود از این چرخه خارج مانده‌اند و تجربه نشان داده که این انزوا هزینه‌های سنگینی به اقتصاد تحمیل می‌کند FATF .را باید یک ضرورت ملی برای بازگشت به نظام بانکی جهانی دانست، نه موضوعی جناحی یا سیاسی.
ارسال نظر