پیشنهاد مهم چین برای تاسیس بانک توسعه سازمان شانگهای

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، شی جین پینگ، روز دوشنبه، در اجلاس سازمان همکاری شانگهای گفت که چین امسال ۲ میلیارد یوان (۲۷۵ میلیون دلار) کمک بلاعوض به کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای ارائه خواهد کرد و ۱۰ میلیارد یوان دیگر نیز در طول سه سال آینده به وام دهندگان در کنسرسیوم بین بانکی این گروه وام خواهد داد.

رئیس جمهور چین به رهبران جهان از جمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و نارندرا مودی، نخست وزیر هند که در شهر بندری تیانجین چین گرد هم آمده‌اند، گفت: «ما باید سهم همکاری را بزرگتر کنیم و از مواهب هر کشور به طور کامل استفاده کنیم تا بتوانیم مسئولیت خود را برای صلح، ثبات، توسعه و رفاه در منطقه انجام دهیم.»

این رویداد نزدیکترین متحدان بین‌المللی «شی» را گرد هم آورده و یکی از اجلاس‌های دیپلماتیک برجسته در دوران حکومت بیش از یک دهه‌ای او به شمار می‌رود و در زمانی روی می‌دهد که تنش‌های جهانی در حال افزایش است، زیرا تعرفه‌های دولت ترامپ جریان تجارت بین‌المللی را مختل کرده و جنگ‌های منطقه‌ای همچنان شعله‌ور هستند.

«شی» گفت که این گروه باید در اسرع وقت، بانک توسعه سازمان همکاری شانگهای را تاسیس کند؛ نهادی که پکن از اوایل سال ۲۰۱۰ برای تاسیس آن تلاش کرده است. او همچنین از برنامه‌هایی برای اجرای ۱۰۰ پروژه معیشتی «کوچک و زیبا» در کشورهای عضو و گسترش فرصت‌های آموزشی، از جمله دو برابر کردن بورسیه‌های تحصیلی ویژه سازمان همکاری شانگهای خبر داد.

به گفته اریک اولاندر، یکی از بنیانگذاران «پروژه چین-جنوب جهانی»، اگرچه این رقم در مقایسه با حمایت مالی ۵۰ میلیارد دلاری که «شی» سال گذشته، برای آفریقا متعهد شد، ناچیز است، اما کمک‌های مالی و وام‌های وعده داده شده نشان دهنده افزایش حمایت عمدتا لفاظانه پکن از این گروه است. همه اینها نشان دهنده تلاش «شی» برای ایجاد یک معماری موازی حاکمیت بین‌المللی خارج از نظم بین‌المللی به رهبری آمریکا و اروپا است.

«شی» در سخنرانی بعدی خود در نشست سازمان همکاری شانگهای پلاس گفت که چین طی پنج سال آینده با سایر کشورهای این گروه برای نصب ده‌ها میلیون کیلووات پروژه‌های بادی و خورشیدی همکاری خواهد کرد.

بر اساس گزارش بلومبرگ، سازمان همکاری شانگهای که در ابتدا در غرب به عنوان وزنه تعادل شرقی در برابر ناتو دیده می‌شد، با افزودن اعضای جدیدی که یا از تمرکز اصلی آن بر آسیای مرکزی بسیار دور هستند یا مانند مورد هند و پاکستان، خود درگیر نزاع هستند، گسترش یافته است.