آقای مهاجرانی! وقتی زبان به شماتت و تحقیر می‌گشایید، حرف حق و نقد منطقی‌تان رنگ می‌بازد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در کانال تلگرامی خود نوشت :
با سلام.
در رشته توئیتی که به آقایان علم‌الهدی، خاتمی و صدیقی اختصاص داده‌اید از رهبر معظم انقلاب خواسته‌اید این سه بزرگوار را از مسند امامت جمعه برکنار و آن‌ها را به سازمان تبلیغات اعزام کنند.
نقد شما به روش سیاسی این افراد برمی‌گردد و مایه استدلال‌تان هم، دسته‌گل به آب دادن آقایان است که دقیق و منطقی به نظر می‌رسد و اتفاقاً بر پایه نقد شما، شیوه تبلیغی این عزیزان مناسب سازمان تبلیغات هم نیست.
واکنش تند معصومه ابتکار به مسمومیت دختران دانش‌آموز
اما جمله‌ای در نقد شما هست که نشأت گرفته از خشم می‌نماید و به وهن و تحقیر می‌انجامد. آن‌جا که نامبردگان را «روضه‌خوان» نامیده‌اید لحن نوشته‌تان تلخ و گزنده است.
در فرهنگ دینی‌ای که ما با آن رشد کرده‌ایم، نه‌تنها روضه‌خوانی ناپسند نیست که کاری است ارزشمند، دارای اجر و ثواب؛ و نیز پاسداشت عظمت اهل‌بیت و حماسه بزرگ عاشوراست. به‌علاوه بزرگانی چون همه آن‌هایی که در کتاب‌هایتان به آن‌ها اشاره دارید روضه‌خوان بوده‌اند. از بزرگان متأخر هم می‌توان به شهید مطهری و آیت‌الله حاج‌آقامجتبی تهرانی اشاره کرد.
غرض این‌که وقتی زبان به خشم و شماتت و تحقیر می‌گشایید، حرف حق و نقد منطقی‌تان رنگ می‌بازد.
حال که سخن از خشم نوشتاری به میان آمد، بیان این خاطره خالی از لطف نیست:
در تابستان ۱۳۸۰ (دوره‌ای که در شورای سردبیری روزنامه کیهان بودم) به اتفاق معدودی از مدیران مؤسسه کیهان دیداری با رهبر معظم انقلاب در مشهد داشتیم. جلسه‌ای شیرین و پرمحتوا بود. ایشان نقدهایشان را مطرح کردند و در بخشی از آن خطاب به من به یکی از سرمقاله‌هایی که در کیهان نوشته بودم اشاره کردند و گفتند: (نقل به مضمون) «استدلال‌های خوب و درستی بیان کرده بودی اما چون در پایان نوشته خشمگین شده بودی، تأثیر آن از بین رفته بود.»
بیش و پیش از همه برای خودم و سپس همه اهل قلم و اندیشه و ادب، متانت و انصاف آرزو دارم.
