برنی سندرز به این چند دلیل می‌تواند ترامپ را شکست دهد

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: نکته امیدوارکننده برای او با تغییر در ترکیب جمعیت کشور است تا جایی که همین موضوع می‌تواند او را به عنوان یک دشمن سرسخت برای رئیس جمهور فعلی بدل کند.

تقریباً تمام داده‌های آماری کنونی نشان می‌دهد که آقای سندرز آراء ملی برای کاندید نهایی شدن را کسب کرده است. در جدیدترین نظرسنجی‌های ملی که شانس نامزدهای حزب دموکرات را علیه آقای ترامپ بررسی می‌کند، سندرز در همه آنها با اختلاف 2 تا 6 درصد ترامپ را شکست داده است. تقریباً یک سالی می‌شود که آقای سندرز در 67 رای‌گیری از 72 تا سر به سر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است.

البته نباید فراموش کرد که در سال 2016 نیز آرا هیلاری کیلینتون به لحاظ تعداد 3 میلیون بیشتر از ترامپ بود اما در نهایت ترامپ پیروز شد چرا که امتیاز الکترال بیشتری داشت. در نظرسنجی ایالت‌های محوری مثل میشیگان، ویسکانسین و پنسیلوانیا که امتیاز الکترال بالایی دارند اوضاع سندرز تا اینجا بهتر از ترامپ بوده است. در یک نظرسنجی که قدرت قابل توجه ترامپ را در ویسکانسین نشان می‌دهد، آقای سندرز باز هم بیشترین آرا را در بین دموکرات‌ها داشت.

علاوه بر داده‌های نظرسنجی در مورد نحوه عملکرد رای دهندگان در آینده، اکنون اطلاعات بسیار ارزنده‌ای از رفتار واقعی رای دهندگان در سه رقابت مقدماتی، در آیووا ، نیوهمپشایر و نوادا به دست آمده است. تنها پیروزی سندرز در این ایالات مهم نبود، آنچه اهمیت داشت چگونگی پیروزی و اختلاف‌اش با سایر رقبا بود.

نظرسنجی و تحلیل‌های مربوط به این حوزه‌های انتخابیه نشان می‌دهد که آقای سندرز با برخی از بخش‌های نادیده گرفته شده جمعیت مثل جوانان و به ویژه لاتین تبار‌ها، ارتباط خیلی خوبی برقرار کرده است. او در هر سه ایالت، دو برابر بیشتر از نزدیکترین رقیب خود از رأی دهندگان زیر 30 سال رای دریافت کرد. وی در نوادا حدود 70 درصد آرا را در بین لاتین‌تبارها به دست آورد.

این نقاط قوت خاص اهمیت به سزایی دارد چرا که ترکیب جمعیتی انتخابات در سال 2020 نسبت به سال 2016 بسیار متفاوت خواهد بود. براساس تحقیقات انجام شده انتخابات 2020 به لحاظ ترکیب نژادی رای دهندگان متنوع‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا است، براساس برآوردها رنگین‌پوستان یک سوم از همه رای دهنده‌های واجد شرایط را تشکیل می‌دهند که این رقم بالایی است. سهم رأی دهندگان واجد شرایط از نسل افراد 18-23 ساله در سال 2020 بیش از دو برابر بیشتر از سال 2016 یعنی 10 درصد در مقابل 4 درصد خواهد بود.

نکته قابل توجه این است که بخش‌های در حال گسترش جامعه بسیار مترقی و دموکراتیک‌تر از همتایان پیر و سفید پوست خود هستند. خانم کلینتون در میان رأی دهندگان زیر 30 سال، ترامپ را تقریبا با 20 امتیاز اختلاف شکست داد و شیب ضد جمهوری خواهی آن جمعیتیحتی در سال 2018 هنگامی که 67 درصد از آنها در کنگره به دموکرات‌ها رای دادند برجسته تر شد. در مورد لاتین تبارها نیز تقریبا دو سوم آن جمعیت همواره به دموکرات‌ها رأی داده‌اند.

پیامدهای این تحولات در ایالات خاص که در آن انتخابات اهمیت بیشتری دارد، قابل توجه‌تر است. در میشیگان و ویسکانسین که به ترتیب تقریباً 11 هزار و 22 هزار 700 رأی در سال 2016 داشتند، حالا نزدیک به 1 میلیون جوان رای اولی وجود دارد. فراتر از سه گانه ایالت‌های میانه غربی، انقلاب جمعیتی از پتانسیل تحول آمیزتری نیز برخوردار است. به عنوان مثال در سال 2016 آقای ترامپ آریزونا را با 91 هزار رای به دست آورد در حالی که از آن زمان تاکنون 160 هزار لاتین در این ایالت 18 ساله شده‌اند.

برای بهره برداری کامل از انرژی حاصل از انقلاب جمعیتی، آقای سندرز باید حمایت رای دهندگان آفریقایی-آمریکایی که چندان در سال 2016 به کلینتون اقبالی نشان ندادند، را کسب کند. حمایت جدی از وی در میان جوان‌های آفریقایی آمریکایی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. علاوه بر آن بخش‌های خاص از قدرت آقای سندرز، همچنان برای جبران کمبود رأی دهندگان که در سال 2016 شکست باعث شکست کلینتون شد موقعیت خوبی دارد.

بخش عمده ای از نگرانی‌ها در مورد پیروزی سندرز ناشی از نتایج انتخابات 2018 کنگره است. در اکثریت قریب به اتفاق کرسی‌های کنگره که دموکرات‌ها در سال 2018 نمایندگان جمهوری خواه‌ها را شکست دادند، شور و اشتیاق و مشارکت زیاد رأی دهندگان دموکرات خود باعث اختلاف شد. در مجموع، افزایش مشارکت دموکراتها به تنهایی کافی بود تا آن‌ها 5 کرسی از 41 کرسی که به دست آوردند را بدون هیچ رقابتی صاحب شوند.

اکنون نیز این فرصت برای دموکرات‌ها وجود دارد تا با جلب آرا جوانان و رنگین پوستان از رقابتی‌تر شدن انتخابات جلوگیری کرده و به راحتی دست بالا را داشته باشند. در سال 2018، دموکرات‌ها در هر دو منطقه جورجیا، فقط 1.000 رأی به دست آوردند، آن هم جایی مثل جورجیا که جمعیت قابل توجهی آفریقایی-آمریکایی دارد و منطقه 23 سن آنتونیو که بیش از نیمی از آن‌ها لاتین تبار هستند.

شواهد نشان می‌دهد که نیازی به هشدار جدی به سندرز نیست، اگر می خواهید با یک آزمایش ساده شرایط را بسنجید، کافی است بپرسید چند نفر از کسانی که در سال 2016 به هیلاری کلینتون رأی دادند، امروز رأی خود را عوض کرده و حاضرند در برابر سندرز از ترامپ حمایت کنند؟ عقل سلیم حکم می‌کند که جواب ما به این پرسش تعداد بی نهایت اندکی باشد.

اگر اینگونه باشد، آقای ساندرز آرا لازم را به دست می آورد چرا که به غیر از آرا سال 2016 کلینتون خودش هم جایگاه بسیار بهتری در بین جوانان رای اولی و رنگین پوستان دارد. او به راحتی می‌تواند این شکاف آرا الکترال را ببندد و به سمت کاخ سفید حرکت کند.