قطعنامه پیشنهادی آمریکا برای تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از  دویچه وله فارسی ،خبرگزاری بلومبرگ به نقل از منابع دیپلماتیک نوشته است که ایالات متحده آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را به شورای امنیت سازمان ملل ارائه داده که در آن خواستار ادامه تحریم تسلیحاتی ایران به شکل نامحدود شده است.

بنابر نسخه‌ای از این پیش‌نویس که به دست بلومبرگ رسیده است، آمریکا از همه کشورها می‌خواهد از فروش و انتقال مستقیم یا غیرمستقیم تسلیحات به ایران و از ایران به کشورهای دیگر خودداری کنند، مگر آنکه کمیته شورای امنیت این اقدام را ۳۰ روز قبل از آن و به طور موردی تایید کرده باشد.

 تحریم تسلیحاتی ایران بر اساس برجام تا اکتبر سال جاری (۲۰۲۰) ادامه دارد و این یکی از موارد مخالفت شدید دولت آمریکا با توافق هسته‌ای است که سال ۲۰۱۵ میان ایران گروه ۱+۵ به دست آمد. دولت‌های فرانسه، بریتانیا و آلمان در رابطه با ادامه تحریم تسلیحاتی ایران پیشنهاد کمتر سختگیرانه‌ای داده‌اند و خواستار تمدید تحریم‌ها تا سه سال دیگر شده‌اند. چین و روسیه از مخالفان طرح پیشنهادی آمریکا هستند.

بلومبرگ در این گزارش نوشته است که پیشنهاد ایالات متحده دیروز دوشنبه دوم تیر (۲۲ ژوئن) و پس از آن ارائه شد که روسیه و چین، دو عضو دائمی دیگر شورای امنیت (دارای حق وتو) پیشاپیش اعلام کردند که از تمدید تحریم تسلیحاتی ایران حمایت نمی‌کنند، زیرا آن‌ها دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا را مقصر می‌دانند که به طور یکجانبه از توافق هسته‌ای خارج شده است.

 بنا بر همین گزارش، دیپلمات‌ها انتظار دارند که مذاکرات و جدل بسیاری پیرامون پیش‌نویس قطعنامه مورد نظر آمریکا در چند ماه آینده در شورای امنیت سازمان ملل در بگیرد. ایالات متحده تهدید کرده است که در صورت عدم موفقیت در پیشبرد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران به شکل نامحدود، «سازوکار بازگرداندن تحریم‌ها (مکانیسم ماشه) در توافق هسته‌ای را به کار خواهد گرفت و در این صورت کلیه تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران دوباره اعمال خواهد شد.»

منابع دیپلماتیک به بلومبرگ گفته‌اند، فردا چهارشنبه چهارم تیر مذاکرات مربوط به قطعنامه در شورای امنیت آغاز خواهد شد. در اوایل ماه جاری میلادی ژوئن، کلی کرافت، سفیر آمریکا در سازمان ملل، به خبرنگاران گفته بود که پیش‌نویس این قطعنامه پیشاپیش در اختیار متحدان نزدیک آمریکا و روسیه گذاشته شده و به زودی در اختیار سایر اعضای شورای امنیت نیز قرار می‌گیرد.

آمریکا در پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی خود به جدیدترین گزارش آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، استناد کرده است مبنی بر این که منشاء حملات موشکی و پهپادی به تاسیسات نفتی عربستان سعودی (آرامکو) در سال ۲۰۱۹ ایران بوده است.

 در پیش‌نویس قطعنامه آمریکا بر "نگرانی شدید از خطر این حملات به منابع انرژی جهانی، آزادی تردد کشتی‌ها در منطقه، ایمنی افراد شاغل در بخش‌های انرژی و حمل و نقل دریایی و محیط زیست" تاکید شده و از ایران به عنوان "تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی" نام برده شده است.

به دنبال اعلام این خبر از سوی سازمان ملل که منشاء حمله به تاسیسات نفتی آرامکو ایران بوده است، جمهوری اسلامی ضمن رد این اتهام گفت، سازمان ملل "فاقد ظرفیت، تخصص و دانش لازم برای انجام چنین تحقیقات پیچیده و حساسی است."

 خبرگزاری فارس دیروز دوشنبه به نقل از حسین دهقان،   نوشت که جمهوری اسلامی "هرگونه مذاکره در خصوص سامانه‌های موشکی را رد" می‌کند و "سیاست‌های منطقه‌ای" تاکنونی خود را ادامه می‌دهد.

او به شبکه الجزیره گفته است که ترامپ رئیس‌جمهور نیست، بلکه "مجرم" است و هر گونه تحرکی در آب‌های خلیج فارس از سوی آمریکا علیه ایران با "پاسخ همه‌جانبه" مواجه خواهد شد. او، در رابطه با عربستان نیز گفته است که ایران آماده گفت‌وگو با عربستان بدون پیش‌شرط است.

این تنها آمریکا نیست که نگران ادامه سیاست‌های منطقه‌ای ایران است. سه کشور فرانسه، آلمان و بریتانیا نیز جمعه گذشته ۳۰ خرداد طی مذاکراتی در برلین بیانیه‌ای صادر کردند که در آن ضمن ابراز نگرانی از برداشته شدن تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران در ماه اکتبر، خواستار ادامه تحریم‌ها تا سال ۲۰۲۳ شدند. این سه همچنین تاکید کردند که به توافق برجام پایبند هستند.

صدور این بیانیه با واکنش شدید محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، روبرو شد. ظریف این سه کشور را متهم به تسلیم در برابر فشار آمریکا کرد. روزنامه حکومتی کیهان قدمی از این جلوتر گذاشت و خواستار خروج ایران از NPT شد.

برداشته شدن مرحله ‌به مرحله تحریم‌های تسلیحاتی در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد گنجانده شده است. بلومبرگ در پایان گزارش خود نوشته است که با منقضی شدن تحریم تسلیحاتی، ایران قاعدتا می‌تواند از چین و روسیه سلاح‌های "متعارف" دریافت کند. اما پنتاگون هشدار داده است که ایران هم‌چنین می‌تواند سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته‌ای را بخرد که خود قادر به دستیابی به آن‌ها نیست‌.