چند سوال جمهوری اسلامی از مسئولان

به گزارش اقتصادنیوز در این مطلب آمده است؛

نگاهی به آمار مصدومان و کشته‌شدگان چهارشنبه‌سوری امسال نشان می‌دهد نه‌تنها این رسم جاهلی روبه افول نیست، بلکه حتی درحال گسترش نیز هست. تعداد کشته‌شدگان حوادث چهارشنبه‌سوری سال گذشته 4 نفر اعلام شد ولی امسال این رقم به 10 نفر رسید. امسال 527 نفر دچار آسیب‌های چشمی شدند درحالی که سال گذشته رقم آسیب‌دیدگان چشمی 512 نفر بودند. مجموع آسیب‌دیدگان چهارشنبه‌سوری امسال 1894 نفر شد ولی این رقم در سال گذشته 1468 نفر بود. متأسفانه اکثر آسیب‌دیدگان در سنین بین 16 تا 18 سال قرار دارند.

نکته قابل توجه دیگر اینست که طبق آمار سازمان اورژانس کشور، 30 درصد آسیب‌دیدگان چهارشنبه‌سوری افرادی هستند که درحال عبور و یا در خانه‌های خود بودند و دخالتی در ترقه‌بازی‌ها نداشتند. معنای این آمار اینست که عوامل ایجاد قتل و مصدومیت و نگرانی‌ها در کشور علاوه بر خود به دیگران نیز صدماتی وارد می‌نمایند. بخش مهمی از صدمات نیز ایجاد رعب، آتش‌سوزی خودروها، وارد شدن خسارت به منازل و مغازه‌ها و متوقف ساختن کسب‌ و کارهاست. اینها اموری نیستند که قابل گذشت باشند و مسئولین از کنار آنها بی‌تفاوت عبور کنند.
می‌دانیم که نیروی انتظامی تلاش خود را برای مقابله با این ضایعه اجتماعی به عمل می‌آورد ولی اولاً این نیرو به تنهائی نمی‌تواند این معضل را ریشه‌کن نماید و باید دستگاه‌های مختلف به یاری نیروی انتظامی بشتابند تا بتوانند مشکل را حل کنند. ثانیاً برخورد با این ضایعه اجتماعی نباید حالت دفاعی و بعد از شروع آن داشته باشد. دستگاه‌های مختلف باید درصدد پیشگیری برآیند و کاری کنند که امکان چنین اقدامات خشنی از بین برود. علیرغم اینکه در بسیاری از چهارراه‌ها و میادین شهر تهران و بعضی شهرهای دیگر عده‌ای سودجو آشکارا مواد آتش‌زا و خطرناک می‌فروشند، کسی با آنها برخورد نمی‌کند! لازم است با این اقدامات خطرآفرین برخورد جدی شود تا جلوی ورود خسارت به جان و مال مردم گرفته شود.
این، کاری است که قابل انجام است و اگر تاکنون صورت نگرفته، به این دلیل نیست که مسئولان مربوطه نمی‌توانند آن را انجام دهند. ادامه یافتن این ضایعه اجتماعی در سال‌های اخیر، این تصور را ایجاد کرده که اراده‌ای برای مقابله با آن وجود ندارد و نمی‌خواهند آن را ریشه‌کن سازند. مسئولان باید کاری کنند که این تصور از بین برود و مردم به وجود اراده‌ای برای ریشه‌کن ساختن این معضل باور پیدا کنند. راه صحیح اینست که با گذشت ایام، این موضوع به فراموشی سپرده نشود و از همین حالا برای مقابله ریشه‌ای با آن برنامه‌ریزی شود.