این دختر زیبای خفته واقعی است
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از نمناک ،داستان زیبای خفته را حتما شنیده اید، داستان شاهزاده ای که توسط یک پری خبیث طلسم شد و به خوابی عمیق و طولانی رفت و همان خواب چند ده ساله دلیلی بود تا او را زیبای خفته بنامند. حالا در دنیای واقعی دختری زندگی می کند که دچار خواب طولانی و غیرطبیعی شده است به طوریکه روزها و شبهای متمادی در خواب است و توان بیدار شدن ندارد به همین دلیل به او لقب " زیبای خفته ی در زندگی واقعی " یا " دختر خوابیده ی کالیمانتان جنوبی " داده اند.
" ایچا " 17 ساله، دختر جوان اندونزیایی بعد از 13 روز خواب پیاپی به یکی از سوژه های داغ رسانه ها و شبکه های اجتماعی در این کشور تبدیل شد. سال 2017 بود که این اتفاق افتاد و او برای اولین بار درگیر اختلالی نادر شد که او را از بیدار شدن از خواب ناتوان می ساخت، ماجرای خواب زیاد او برای بسیاری جذاب بود و سعی در پیگیری وضعیت او داشتند.
بعد از بیدار شدن از خواب 13 روزه " ایچا " دو مورد دیگر از این نوع خواب را تجربه کرده است که با زمان 1.5 روزه و 9 روزه در گزارشات به آنها اشاره شده است. بعد از این اتفاقات یعنی بعد از بیدار نشدن این دختر از خواب پس از 7 روز ، والدین " ایچا " او را به بیمارستانی در " بانجارماسین" منتقل کردند تا آزمایشات لازم برای تشخیص مشکل دخترشان انجام شود اما بررسی ها نتیجه ی خاصی نداشتند و تنها پاسخی که علم پزشکی به این مشکل داده است وجود علائم " هایپرسومنیا " یا پرخوابی بود.
این اختلال نوعی بیماری عصبی است که فرد را دچار پرخوابی کرده و او به راحتی قادر به بیدار شدن از خواب نیست و حتی بعد از بیدار شدن از خواب همچنان احساس خستگی دارد. " زیبای خفته ی کالیمانتان جنوبی " در بیمارستان بالاخره بیدار شد و به خواب 9 روزه ی خود پایان داد اما با وضعیت جسمی ضعیف و نامناسب.
پدر این دختر می گوید:دخترم 7 روز تمام در خانه خواب بود و هرچه تلاش می کردم بیدار نمیشد. در خواب قادر به خوردن و بلعیدن غذا بود اما نمیتوانست از این حالت جدا شده و چشمانش را باز کند. 2 روز بعد از انتقال او به بیمارستان یعنی در روز نهم و در حالی که بسیار ضعیف شده بود از خواب بیدار شد.
اینکه "ایچا" یا همان " زیبای خفته ی در زندگی واقعی " دوباره به خواب طولانی فرو نرود غیرقابل پیش بینی است و پزشکان گفته اند که هر لحظه ممکن است او دوباره به خواب رفته و روزها در خواب باشد.
