ادعاهای جدید علیه سیاستمداران در زنگ انتخابات

به گزارش اقتصادنیوز ، با مروری در آثار مهم سینمایی جهان به فیلم‌های سینمایی زیادی درباره زندگی خصوصی سیاستمداران برخواهیم خورد،فیلم‌هایی که  قاعدتا به سبب فضای مردانه سیاست در جهان در اکثر آنها  پای یک زن درمیان است.حضوری که از قبل طراحی شده یا با یک اتفاق شروع می‌شود.حالا این فیلم‌های سینمایی پایشان به فضای مجازی باز شده است و ادعاهایی که قبلا در لفافه بیان می‌شد عریان‌تر گفته می‌شود.

در تازه‌ترین اتفاق یک شب مانده به ثبت‌نام کاندیداهای ریاست جمهوری در کلاب هاوس ادعاهایی از سوی یک زن ناشناس مطرح می‌شود که هدفش یکی از گزینه‌های احتمالی ریاست جمهوری است.

نه سندی ارائه می‌شود و نه فردی که این اتهامات را مطرح می‌کند هویت مشخصی دارد.براساس صحبت‌های رد و بدل شده در این اتاق مکان این فرد نیز نامعلوم است.

برای طرح این ادعاها یک روزنامه‌نگار اصولگرا که از ایران رفته و ساکن کانادا است او را همراهی می‌کند.

در فرصتی که این فرد ادعاهایش را مطرح می‌کند هیچکدام از شنونده‌ها اجازه پرسش ندارد.

در اتاق دیگری موافقان و مخالفان این اتهامات را بررسی می‌کنند.برخی معتقدند طرح این موارد می‌تواند چهره‌های معروف و سیاستمداران را هوشیار کند تا رفتار مسوولانه و حرفه‌ای تری داشته باشند و در بسیاری از جوامع نظارت‌های عمومی از سوی شهروندان و رسانه‌ها موجب کاهش کج‌روی‌ها و‌کج‌منشی‌ها می‌شود.

اما مخالفان نیز معتقدند ادعاهایی از این دست همزمان با انتخابات و بسیج‌های سیاسی خطرآفرین است و هنجارهای اخلاقی و انصاف را زیر پا می‌گذارد و تایید این نگاه است که «هدف وسیله را توجیه می‌کند.»

فیاض زاهد استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار که در یکی از این اتاق‌ها به تحلیل این پدیده پرداخته بود با اشاره به نقل قولی از فریبرز رییس دانا اقتصاددان فقید ایرانی این قبیل رفتارها را «شوک سفید» می‌نامد که جلوه‌ای از جابه‌جا شدن مرزهای اخلاقی در جامعه است. این پدیده به صورتی نمایانگر جامعه ای است که شهروندان آن با ناامیدشدن از مسیرهایی که پیش از این طی کرده‌اند، تصمیم می‌گیرند به هر صورت ممکن و بدون توجه به معیارها پذیرفته شده ومورد احترام جامعه پیشرفت کنند.

کامبیز نوروزی،حقوقدان درباره این نوع افشاگری‌ها که حریم خصوصی چهره‌های سیاسی،هنری و غیره را هدف گرفته به اقتصاد نیوز می‌گوید:پرسش شما ناظر بر بحث حریم خصوصی است. 

زندگی،دارایی‌ها،روابط خانوادگی،معاملات،اعتقادات؛ همه اینها حریم خصوصی محسوب می‌شود.حتی چهره،بدن نیز حریم خصوصی است و کسی اجازه ندارد بدون اجازه وارد حریم خصوصی کسی شود.

او ادامه می‌دهد:برای مثال در بخش مالی اگر فردی اتومبیلی خریده باشد شما حق ندارید درباره چگونگی و‌قیمت آن تفحص کند.اما شخصیت‌های خاص حریم خصوصی کوچک‌تری دارند.افراد معروفی که در فرایند سیاسی،اجتماعی و فرهنگی به منزلت‌های بالایی رسیدند؛مانند هنرمندان،ورزشکاران،مقامات حکومتی،سیاستمداران طراز اول،نمایندگان مجلس،وزرا و غیره،حریم خصوصی کوچک‌تری نسبت به افراد عادی جامعه دارند.زیرا این افراد منزلت و‌موقعیت‌شان در مراوده با جامعه به دست آورده و جامعه به آن‌ها منزلت داده است.و از طرف دیگر رفتار و گفتار آن‌ها در جامعه اثرگذار است.

نوروزی اضافه می‌کند:مردم این حق نظارت بر کسانی که خودشان به آن‌ها منزلت بالاتری دارند،برای خود قائل هستند.برای مثال خرید یک‌ ویلای گرانقیمت برای تاجر ناشناس حساسیت‌زا نیست اما اگر یک مسوول چنین ویلایی خریداری کند همه درباره اینکه به چه قیمتی خریداری شد و پول آن از کجا آمده حساس خواهند شد.در مثالی دیگر بیش از ۵میلیون ایرانی در خارج از کشور زندگی می‌کند اما جامعه می‌خواهد بداند فرزندان مقامات عالی رتبه چرا در خارج از کشور هستند،چه می‌کنند و چه درآمدی دارند و این حق جامعه است.این موارد شامل قواعد حریم خصوصی نیست.

او تاکید می‌کند:البته این موضوع که حریم خصوصی شخصیت‌ها کوچک‌تر است مجوزی برای پرده‌دری،اظهارات غیر مستند نمی‌شود.به طور مثال روابط خارج از ازدواج در جامعه وجود دارد،در خصوص اینکه اخلاقی هست یا نه قضاوتی نمی‌کنم،اما روابط خارج از ازدواج شخصیت‌ها مورد توجه مردم است و یکی از مسائل حساس محسوب می‌شود.البته تاکید می‌کنم ادعاهای غیر مستند نباید به عنوان ملاک داوری نسبت به افراد قرار گیرد و در شیوه بیان ادعاها نیز باید ضوابط اخلاقی مراعات شود.