رازهای پایانه اکباتان

از ابتدای طراحی در سال 1356 برای این تعداد قطار زمین بزرگی به عنوان استقرار پایانه‌ای روزمینی در شهرک اکباتان در نظر گرفته شد که در نقشه قدیم تهران هم اثر آن یافت می‌شود. ولی با طولانی شدن ساخت مترو و توسعه شهرک اکباتان، متاسفانه نگاه تجاوزکارانه به زمین پایانه ایجاد شد و بخشی از آن به پروژه مگامال به صورت غیرقانونی اختصاص یافت و لذا متروی تهران مجبور شد پایانه را کوچک‌تر کند و پایانه مکملی را در شرق تهران در انتها خط در افسریه در نظر بگیرد. لذا خط 4 مترو دارای دو پایانه در ابتدا و انتهای خط شد. پایانه شرقی خط 4 سال‌ها پیش به صورت روزمینی ساخته و به بهره‌برداری رسیده است. در سال 82 که مشغول طراحی پایانه اکباتان بودیم. اهالی اکباتان نگران حضور پایانه در شهرک بودند و از آقای احمدی‌نژاد شهردار وقت خواستند پایانه روزمینی اکباتان به خارج از شهرک منتقل شود و لذا تصمیم گرفته شد برای رفع نگرانی ساکنان، خط 4 که در شهرک اکباتان به روی زمین می‌آمد به زیر زمین برود و پایانه زیرزمینی شد و قرار شد روی آن پلازای زیبایی برای اهالی و مردم ساخته شود که نقشه آن موجود است. کلنگ پایانه چند سال بعد زده شد .با توجه به اینکه 80% از خط 4 افتتاح شده بود و احتیاج به پایانه و تعمیرگاه بود کار ساخت آن آغاز شد و پیشرفت مناسبی در حد 30% از بعد سیویل هم تا سال 90 که مدیریت عامل مترو را واگذار کردم داشت. بعد از خروج از مترو با ساخت پایانه شرقی به هر دلیل ساخت پایانه دچار رکود شد. این رکود تا سال 96 که به شورای شهر رفتم کم و بیش ادامه داشت. در دوره چهارساله شورای شهر فعالیت ساخت پایانه سرعت مناسب‌تری گرفت و پیشرفت آن در بخش سیویل و تجهیزات از مرز 75% عبور کرد که انتظار افتتاح آن را در سال 1400 می‌کشیدیم. حال که خوشبختانه با 85% پیشرفت یکی از اولویت‌های متروی تهران به بهره‌برداری رسیده است جای خوشحالی دارد ولی آنچه مهم است تامین تجهیزات متحرک (قطار) برای خطوط مترو است که متاسفانه هنوز امیدی دیده نمی‌شود. در خاتمه با توجه به اصطلاح جدیدالبیان «بانیان وضع موجود»، نباید با سرانجام رساندن حدود 10% از پروژه نزدیک به افتتاح را کاملا به نام خود سند زد و یادی از بانیان اجرای چنین پروژه مهمی نکرد.

منبع: اعتماد