دولت های جوان مرگ شده در بریتانیا
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، از ترزا می گرفته تا بوریس جانسون و اکنون خانم لیز تراس، بریتانیا در سال‌های اخیر، پس از رأی تفرقه‌انگیز به خروج از اتحادیه اروپا در سال 2016، جابه‌جایی نسبتاً بالایی از نخست‌وزیران داشته است. رکوردداران کمترین زمان دولت داری در انگلیس چه کسانی هستند.
استعفا بعد از سخنرانی 80 ثانیه ای
لیز تراس در 20 اکتبر، به دنبال هفته‌ها پرسش درباره آینده وی پس از سیاست های بودجه ای مورد نظرش، از نخست‌وزیری استعفا داد. او تنها پس از 44 روز در سمت نخست وزیری، گفت که "نمی تواند ماموریتی را که بر اساس آن انتخاب شده انجام دهد" اما تا زمانی که جانشین او توسط حزب محافظه کار انتخاب نشود، در سمت خود باقی خواهد ماند. سخنرانی او 80 ثانیه بیشتر طول نکشید.
او گفت:"من در زمان بی ثباتی بزرگ اقتصادی و بین المللی به قدرت رسیدم.خانواده ها و کسب و کارها نگران نحوه پرداخت قبوض خود بودند. جنگ غیرقانونی پوتین در اوکراین امنیت کل قاره ما را تهدید می کند و کشور ما برای مدت طولانی به دلیل رشد پایین اقتصادی عقب مانده بود.من توسط حزب محافظه کار انتخاب شدم که این را تغییر دهم.ما قبوض انرژی و قطع بیمه ملی را تحویل دادیم، ما چشم‌اندازی را برای اقتصادی با مالیات کم و با رشد بالا ارائه کردیم که از آزادی‌های برگزیت بهره می‌برد. می‌دانم، با توجه به شرایط، نمی‌توانم مأموریتی را که بر اساس آن توسط حزب محافظه‌کار انتخاب شده‌ام، ارائه دهم.
بنابراین من با اعلیحضرت پادشاه صحبت کردم تا به او اطلاع دهم که از رهبری حزب محافظه کار استعفا می دهم. امروز صبح با رئیس کمیته 1922 سر گراهام بردی ملاقات کردم.ما توافق کرده ایم که انتخابات رهبری در هفته آینده تکمیل شود.
این تضمین می‌کند که ما در مسیری برای اجرای برنامه‌های مالی خود و حفظ ثبات اقتصادی و امنیت ملی کشورمان باقی می‌مانیم.تا زمانی که جانشینی انتخاب نشود، به عنوان نخست وزیر باقی خواهم ماند."
تاچر دوم 44 روز دوام آورد
با این حساب کسی که می گفتند تاچر دوم است 44 روز بیشتر دوام نیاورد این در حالی است که تاچر سمت نخست‌وزیری ۱۱ سال در دست داشت و ۱۵ سال رهبر حزب محافظه‌کار بود. ولی تراس رکورد کوتاه ترین دولت بریتانیا را از آن خود کرد. این گزارش نگاهی دارد به دولت های مستعجل در انگلیس.
جورج کنینگ: 119 روز
جرج کنینگ محافظه کار در 10 آوریل 1827 جایگزین لرد لیورپول به عنوان نخست وزیر شد و ائتلافی با ویگ ها تحت رهبری لرد لنزدان تشکیل داد.او در 8 آگوست 1827 در حالی که تنها پنج ماه را در سمت خود سپری کرد به طور ناگهانی بر اثر ذات الریه درگذشت.کنینگ از سوی برخی به عنوان یک "رهبر گمشده" توصیف می شد.
بونار لاو: 209 روز
بونار لاو، پسر کانادایی الاصل یک روحانی اسکاتلندی، در سال 1900 به عنوان نماینده محافظه کار گلاسکو بلکفریرز به پارلمان راه یافت.او به نترس بودن شهرت داشت و به عنوان سخنران مؤثری شناخته می شد.
خروج محافظه‌کاران از دولت ائتلافی لیبرال-محافظه‌کار، لوید جورج را مجبور به استعفا کرد و پادشاه سپس از لاو برای تشکیل دولت جدید در سال 1922 دعوت کرد.اما در ماه مه 1923 به دلیل بیماری ناخوشایند مجبور به استعفا شد و شش ماه بعد بر اثر سرطان گلو درگذشت.
الک داگلاس هوم: یک سال و یک روز
سر الک داگلاس هوم، محافظه‌کار، در اکتبر 1963 نخست‌وزیر شد، اما سال بعد از این سمت کنار کشید و تنها یک سال و یک روز را در این سمت گذراند.او در ماه اکتبر در نتیجه مانورهای سیاسی توسط سلف خود، هارولد مک میلان، که مصمم بود از جانشینی رب باتلر، وزیر خارجه سابق جلوگیری کند، وارد ساختمان شماره 10 شد. مک میلان پس از یک سری مشکلات و رسوایی های اقتصادی استعفا داده بود که مخرب ترین آنها مربوط به وزیر جان پروفومو بود.
سر الک که در خانواده ای اشرافی به دنیا آمد و در کالج ایتون و دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد، از نظر عموم مردم غیرقابل ارتباط بود و در انتخابات عمومی سال 1964 رقابت را به هارولد ویلسون از حزب کارگر واگذار کرد.
سر آنتونی ایدن: 1 سال و 9 ماه
سر آنتونی ایدن که در راشیفورد، دورهام به دنیا آمد، در سال 1923 برای پارلمان انتخاب شد و بعداً سه بار در طول جنگ جهانی دوم و جنگ سرد به عنوان وزیر امور خارجه خدمت کرد. نام او با کودتای 28 مرداد ایران نیز گره خورده است.
او به طور گسترده ای به عنوان جانشین سر وینستون چرچیل شناخته می شد و در سال 1955 در سن 57 سالگی به سمت نخست وزیری زمان جنگ برگزیده شد.
اما او تنها یک سال بعد به دلیل مدیریت فاجعه بار بحران سوئز مجبور به استعفا شد. سر آنتونی در سال 1961 ارل آوون ایجاد شد و در ژانویه 1977 درگذشت.
گوردون براون: 2 سال و 11 ماه
نخست وزیر سابق حزب کارگر، گوردون براون برای اولین بار در سال 1983 به عنوان نماینده پارلمان دانفرملین شرقی به عضویت پارلمان رسید.
او در سال 2007 جانشین تونی بلر به عنوان نخست وزیر شد و تنها یک سال بعد مجبور به مقابله با پیامدهای بحران مالی شد.
علیرغم اینکه آقای براون در مدیریت سقوط و به واسطه حمایت از بانک ها اعتبار داشت، اما در انتخابات سال 2010 توسط دیوید کامرون محافظه کار شکست خورد.
