پرتاب اولین کامپیوتر کوآنتومی ماهواره‌ای به فضا+ جزئیات

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از   اکوایران، این پرتاب بخشی از مأموریت Transporter 14 اسپیس‌ایکس بوده که 70 محموله از جمله ماهواره‌های کوچک، ماهواره‌های مکعبی و کپسول‌های مخصوص حمل فضانوردان را به فضا ارسال کرده است. در این میان، کامپیوترهای کوآنتومی کوچک، شاخص هستند، زیرا پتانسیل دگرگونی و انقلاب در زمینه پردازش داده در فضا و رصد زمین را به‌همراه دارند.

به نوشته آی‌ای، این رایانه که توسط یک تیم بین‌المللی به رهبری فیلیپ والتر در دانشگاه وین توسعه یافته است، در 23 ژوئن (2 تیر) به وسیله یک راکت فالکون 9 اسپیس‌ایکس از کالیفرنیا به فضا پرتاب شد. این سیستم قرار است عملیات خود را از ارتفاع 550 کیلومتری از سطح زمین آغاز کند.

این پرتاب بخشی از مأموریت Transporter 14 اسپیس‌ایکس بوده که 70 محموله از جمله ماهواره‌های کوچک، ماهواره‌های مکعبی و کپسول‌های مخصوص حمل فضانوردان را به فضا ارسال کرده است.

در این میان، کامپیوترهای کوآنتومی کوچک، شاخص هستند زیرا پتانسیل دگرگونی و انقلاب در زمینه پردازش داده در فضا و رصد زمین را به‌همراه دارند.

طراحی یک کامپیوتر کوآنتومی برای عملکرد در فضا چالش‌های مهندسی قابل توجهی ایجاد کرده بود. این تیم از دانشگاه وین رایانه کوآنتومی را به‌شکلی طراحی کرد تا بتواند در برابر تغییرات شدید دمایی، پرتوهای کیهانی و لرزش‌های ناشی از سفر فضایی را تحمل کند.

در طول یک مرحله حیاتی، 12 عضو تیم چهار هفته را به کنار هم قرار دادن قطعات این ماهواره‌ کوآنتومی در اتاقی تمیز در یک مرکز هوا-فضا در آلمان اختصاص دادند. آن‌ها این مدل پروازی را در 11 روز کاری تکمیل کردند.

انتظار می‌رود این ماهواره حدود یک هفته پس از ورود به مدار زمین، نتایج خود را ارسال کند. والتر اعلام کرد: «این پروژه ما را به یک گروه فضایی تبدیل کرده است. ما اکنون می‌دانیم که چگونه آزمایشات بیشتری در فضا انجام دهیم، چه برای فیزیک کوآنتوم پایه باشد چه برای کاربردهای عملی.»

مزیت اصلی انتقال یک کامپیوتر کوآنتومی به فضا به توانایی محاسباتی فوق‌العاده آن برمی‌گردد. این یعنی اطلاعاتی که توسط ماهواره جمع‌آوری می‌شود مانند شناسایی آتش‌سوزی جنگلی، می‌تواند به‌طور هم‌زمان مورد بررسی قرار بگیرد تا نیاز به ارسال داده‌های خام به زمین از میان برود.

این فرآیند میزان مصرف انرژی را کاهش می‌دهد و زمان پاسخ‌دهی به یک بحران را کمتر می‌کند. کامپیوترهای کوآنتومی همچنین در وظایفی مهارت‌ دارند که سیستم‌های کلاسیک را به چالش می‌کشند. این رایانه‌ها با استفاده از سیستم‌های بصری مبتنی بر نور خورشید، می‌توانند عملیات‌هایی را با استفاده از اصول فیزیکی تداخل (interference) و پراش (diffraction) انجام دهند.