مدارا را تمرین می‌کنیم

بدیهی بود که روایتی است جانبدارانه و حاوی ایدئولوژی خاصی که با روایت رسمی و برای مثال  «صدا و سیمایی» از تاریخ این قرن فاصله دارد. من خودم هیچ وقت تاریخ یک قرن را در دو دقیقه روایت نمی‌کنم، چون ناگزیر خیلی از بی‌طرفی دور می‌شود.

واکنش مخاطبان - بر اساس کامنت ایشان - و نگرش قطبی شده به این روایت تصویری اما نکته‌ها دارد.

یک. مخاطبان بین  «خیلی عالی» تا  «خیلی متنفر» از این روایت در نوسان بودند. گروهی آنرا واقعیت و گروهی تحریف واقعیت می‌خواندند.

دو. مناقشه هویتی بر سر روایت کاملا آشکار بود. تاریخ برای مخاطبان به شیوه‌ای قطبی شده و متضاد از دل این دو دقیقه ویدئو تفسیر می‌شود.

سه. مشهودتر این بود که برخی که کم و بیش حامیان روایت رسمی یا اصطلاحا صدا و سیمایی از تاریخ به نظر می‌رسند (اگر من در خوانش نگاهشان اشتباه نکرده باشم) از دو دقیقه روایت تصویری متفاوت، رنجیده بودند. تصور می‌کنم فراموش می‌کنند روایت‌های یک طرفه که نهادهای رسمی به میلیونها شهروند در هزاران ساعت ارائه می‌کنند، به همان اندازه می‌توانند رنج آور باشند.

چهار. ما هنوز داریم مدارا و احترام گذاشتن به روایت‌های متفاوت و گفت‌وگو میان روایت‌ها را تمرین می‌کنیم. فضای مجازی این خاصیت را دارد که میلیونها ایرانی را دور یک میز گفت‌وگوی ملی نشانده است.

 پنج. من قبلا در یادداشت  «عکس‌ها را از دیوار تاریخ نکنید» درباره نوشته بودم که نمی‌شود واقعیت‌ها، اشخاص و رخدادهای تاریخی - خوب یا بد - را از دیوار تاریخ کند.

شش. بدون تحمل کردن و پذیرش بار تاریخ، هیچ راه روشنی به آینده باز نمی‌شود. مدارا در برابر تاریخ و روایت آنرا تمرین می‌کنیم. 

منبع: کانال تلگرامی نویسنده