موتور رادیکال ها برای کنار گذاشتن برجام روشن شد /رئیسی به سمرقند رفت ، تا برجام برای همیشه کنار گذاشته شود؟
به گزارش اقتصاد نیوز روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:
سفر رئیسی به سمرقند و دیدارهای انجام‌شده در آنجا عملا میل و رغبت دولت سیزدهم و در کل جمهوری اسلامی ایران را برای ادامه مذاکرات هسته‌ای و احیای برجام بیش از پیش کاهش خواهد داد.
این تصور وجود دارد که تهران با اتکا به توان اقتصادی، تجاری و دیپلماتیک برخی از پیمان‌ها و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می‌تواند جایگزینی مطمئن برای لغو تحریم‌ها پیدا کند.
رئیسی در اجلاس سران شانگهای با تأکید بر اینکه هم‌گرایی در حوزه انرژی در سازمان همکاری شانگهای به توسعه بیشتر اقتصادی و نهایتا کاهش هزینه‌های امنیتی و اقتصادی و ثبات در منطقه و فرامنطقه کمک چشمگیری خواهد کرد، از آمادگی ایران برای ایفای نقش مؤثر در زمینه تأمین امنیت عرضه انرژی خبر داد.
این گفته‌ها شاید به نحوی دربردارنده دیپلماسی موازی منطقه‌ای دولت سیزدهم در کنار دیپلماسی برجامی باشد، اما نباید این واقعیت را هم از نظر دور داشت که بخشی از جریان‌های رادیکال در داخل عملا دولت را در مسیر شکست مذاکرات هسته‌ای و اتکا به شرق با محوریت مسکو و پکن قرار داده‌اند.
در این بین قطعی‌شدن عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری شانگهای می‌تواند موتور این جریان رادیکال را برای افزایش فشار به دولت سیزدهم در جهت کنارگذاشتن مذاکرات هسته‌ای و وابستگی بیش از پیش به روسیه و چین روشن کند.
در مقابل برخی سیاسیون و منتقدان نگاه دولت رئیسی و جریان‌های همسو در جایگزین‌کردن احیای برجام و لغو تحریم‌ها با دلخوش‌شدن به حضور ایران در پیمان‌هایی نظیر سازمان همکاری شانگهای این تصور را دارند که این سازمان نمی‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی و تجاری ایران کمک چندانی بکند. در همین راستا محمد مهاجری در توییترش نوشت: «می‌گویند موز اگر قوت داشت، کمر خودش را صاف نگه می‌داشت! سازمان شانگهای اگر قرار بود فایده‌ای داشته باشد دوسوم اعضایش برای اقتصاد روزمره‌شان، لنگ نبودند! ذوق‌زدگی دولت رئیسی برای پیوستن به این سازمان تشریفاتی، یعنی الکی‌خوش‌بودن به اینکه دیپلماسی‌مان سقف آسمان را شکافته!».
البته دیگر مخالفان و منتقدان عضویت کشورها در سازمان و پیمان‌هایی چون شانگهای معتقدند که چون اعضای این سازمان، نه مانند اعضای اتحادیه اروپا واحد پولی یا نهادهای اداره‌کننده مشترک دارند و نه مانند اعضای ناتو حاضرند برای امنیت یکدیگر دست به ماشه شوند؛ بنابراین حضور در آنها چندان مثمر ثمر نیست.
