انتقاد از ایده لاریجانی برای غیرمتمرکز اداره کردن کشور

به گزارش اقتصادنیوز روزنامه شرق نوشت: آنچه در سخنان علی لاریجانی مشهود است، بی‌توجهی به انباشت مسائل و حتی بحران‌های گوناگون کشور در حوزه‌های اقتصادی، سیاست خارجی، زیست‌محیطی، اجتماعی و فرهنگی از‌جمله بحران آب، بحران مهاجرت، بحران گرانی و مسئله مشارکت و تعمیق شکاف میان دولت و ملت است.

کلان‌نگری غایب در گفتار لاریجانی او را به ارائه تجویزی بنیان‌سوزتر هدایت کرده که جز افزایش هرج‌ومرج و مشکلات دستاورد دیگری در پی نخواهد داشت!

یکی از مهم‌ترین مبانی برنامه‌ریزی در کشور باید رجوع به عقلانیت مبتنی بر مصالح ملی باشد. عقلانیت و منطق حکمرانی ایجاب می‌کند تدوین برنامه‌های اداره کشور مبتنی بر استفاده از تمام ظرفیت‌های کارشناسی کشور و البته در چارچوب رجوع به بنیان‌های تاریخی و فرهنگی و اجتماعی ایران‌مان باشد؛ امری که در سده معاصر کشور به دلایل زیادی محقق نشده است.

در دهه‌های اخیر رد گسترده صلاحیت نیروهای دلسوز کشور برای اشتغال در مسئولیت‌های دانشگاهی، نمایندگی مجلس و شورا، ریاست‌جمهوری و حتی مشاغل ساده دیگر در حوزه‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی و اقتصادی از‌جمله موانع پیش‌روی نظام مدیریت عقلایی است.

حل‌وفصل مسائل توسعه‌ای کشور نیازمند شناخت ظرفیت‌های گوناگون کشور از طریق مطالعات و تحقیقات فراوان و تدوین آمایش سرزمین در قالب آمایش سرزمین کشوری تا آمایش سرزمین به صورت استانی و شهرستانی و بخش‌هاست. پس از آن تدوین برنامه‌ها باید به صورت کامل از آمایش سرزمین تبعیت کند. مشارکت مناطق در تدوین برنامه به صورت ملی و استانی و شهرستانی از دیگر مقدمات این بخش است؛ اما وقتی در ساختار نظام برنامه‌ریزی کشور نه چارچوب‌هایی مبتنی بر منطق حکمرانی ملی؛ بلکه ملاک‌های سیاسی انتصاب مدیران و حتی رویکردهای برنامه‌ای، واقعیتی مشهود است، چگونه می‌توان به برون‌رفت از مسائل پیچیده کشور امیدوار بود؟

آیا تجزیه دولت و انتخاب مدیران و وزرای منطقه‌ای با همان رویکردهای پیشین بر بار مسائل کشور نخواهد افزود؟ چانه‌زنی‌ها از سطوح ملی به سطوح خردتر هم منتقل نمی‌شود؟