نگرانی اروپا از پیروزی پوتین بر ناتو پس از نبرد اوکراین

تلگراف نوشته ناتوانی اوکراین در دستیابی به موفقیت‌های ملموس و چشمگیر در ضدحمله تابستانه باعث شده تا خوش‌بینی‌های رهبران این کشور مبنی بر دست‌یافتنی بودن پیروزی کی‌یف در جنگ، کم‌رنگ شود. این روزها ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین و دیگر مقامات ارشد دولتش به‌تدریج سعی می‌کنند غرب را مقصر شکست خود جلوه دهند، زیرا مدعی هستند که کشورهای غربی از ارسال تسلیحاتی که اوکراین برای شکست بن‌بست در جنگ به آن نیاز داشت، خودداری کردند. زلنسکی چندی پیش در یک گفت‌وگو اظهار کرد: همه سلاح‌هایی که می‌خواستیم را به ما ندادند؛ من راضی نمی‌شوم.

از سوی دیگر، پوتین تمام تلاش خود را به کار گرفته تا برتری نظامی ارتش روسیه را بار دیگر احیا کند. او در این راه از درآمدهای عظیم نفتی روسیه کمک گرفته و اقتصاد کشورش را نظامی کرده است؛ امری که به افزایش چشمگیر تولیدات تسلیحاتی روسیه منجر شده است. رئیس‌جمهور روسیه همچنین ۱۷۰ هزار نیروی مسلح جدید استخدام کرده و امید دارد که با کمک آن‌ها مناطق استراتژیک کلیدی را تصرف کند، از جمله شهر «آودیوکا» در منطقه دونباس که شاهد نبردهای سنگین میان نیروهای روسیه و اوکراین بوده است.

رسانه انگلیسی در ادامه نوشته تا همین چند ماه پیش تصور این که روسیه پس از ۲۱ ماه جنگ دوباره بتواند آماده اجرای عملیات‌های تهاجمی شود، غیرممکن به نظر می‌رسد. گرچه در حال حاضر نیز احتمال اینکه این کشور بتواند تمامی قلمرو اوکراین را در اختیار گرفته و دولتی نزدیک به کرملین در آن مستقر کند چندان جدی نیست؛ اما باید توجه داشت که هر نتیجه‌ای برای این جنگ که در آن کرملین بخش بزرگی از خاک اوکراین را در اختیار بگیرد، برای مسکو یک پیروزی خواهد بود.

تلگراف مدعی شده چنین نتیجه‌ای اتحاد غرب را با چالش‌های متعددی مواجه می‌کند؛ زیرا غرب تا امروز حمایت گسترده‌ای از اوکراین به عمل آورده و در صورت شکست اوکراین، توانایی ناتو برای دفاع از خود در برابر حمله احتمالی روسیه نیز زیر سؤال خواهد رفت. این نتیجه همچنین موجب می‌شود که پوتین با در نظر گرفتن فقدان توان و عزم در غرب برای مقابله با روسیه، رویکردی تهاجمی نسبت به کشورهای جناح شرقی ناتو اتخاذ کند.

تصور اینکه روسیه با هر دستاورد متوسطی در جنگ اوکراین ممکن است تهدید خود را علیه اروپا تشدید کند، موجب شده تا تعدادی از کارشناسان نظامی برجسته اروپا علناً آمادگی ناتو برای مواجهه با چنین چالشی را زیر سؤال ببرند. اخیراً در یک کنفرانس دفاعی در برلین اروپایی‌ها با این سناریو مواجه شدند که شاید مانند امپراتوری روم که به دست ناپلئون نابود شد، به دست روسیه نابود شوند؛ زیرا ناتو آماده دفاع از جناح شرقی اروپا نیست.

«زونکه نایتزل» یک مورخ برجسته نظامی آلمان گفت که برای اینکه آلمان آماده نبرد با روسیه باشد، دست‌کم ۱۵ سال زمان لازم است. مسئول اداره امنیت داخلی لهستان نیز با بیان اینکه ناتو برای کسب آمادگی نبرد مقابل روسیه در جناح شرقی تنها سه سال زمان دارد، تصویر آینده اروپا را تیره‌تر از قبل کرد.

با این وجود، رهبران غربی این شواهد آشکار را نادیده گرفته و به این تهدید آن‌چنان که باید اهمیت نمی‌دهند. در روزهای نخست جنگ اوکراین، غرب تأکید می‌کرد که باید شکستی سنگین را به روسیه تحمیل کند تا پوتین از اقدامات مشابه در آینده منصرف شود؛ اما این نگرش امروزه جای خود را به خستگی از جنگ و تمایل برای پایان آن - به هر قیمتی - داده است؛ حتی اگر این اقدام موجب تقویت روسیه شود.

از سوی دیگر، حمایت‌های نظامی غرب به اوکراین حتی به همکاری‌های تأثیرگذار در حوزه دفاعی هم منجر نشده است. «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو اخیراً در اظهاراتی درباره بن‌بست مناقشه اوکراین از ماهیت چندپاره صنایع دفاعی اروپا گلایه کرد و هشدار داد که ناتوانی ملت‌های اروپایی در تأمین منابع ممکن است ارسال مهمات به اوکراین را متوقف کند.

تلگراف در پایان نوشته است: «ناتوانی اروپا از جدی‌گرفتن تهدید روسیه در اظهارات اخیر «جرمی هانت» وزیر خزانه‌داری انگلیس نیز مشهود است که گفت دولت نمی‌تواند به وعده خود برای افزایش سهم بودجه دفاعی از ۲ درصد به ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی، عمل کند. این‌طور که از شواهد پیداست، اروپا نه‌تنها با شکست اوکراین در جنگ کنار آمده، بلکه تمایل چندانی هم برای حفاظت از خود در برابر تهدیدهای آتی روسیه، ندارد.»