یوسف پزشکیان: ما صحبت از مذاکره را خیانت نمی دانیم/ همین امروز هم توافق روی خواسته‌های معقول قابل حصول است اگر...
به گزارش اقتصادنیوز، یوسف پزشکیان، فرزند رئیس جمهوری، در قسمت سوم یادداشت خود درباره طرح پلید نتانیاهوی خبیث، به طرح نکاتی درباره مذاکره پرداخت. یادداشت های پیشین او را می توانید در خبری با عنوان؛ «یوسف پزشکیان: اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی در ۲ تحلیل اشتباه کرد/ پلن نظامی را متوقف کردند و دوباره برگشتند به سراغ پلن اغتشاش داخلی» بخوانید.
متن یادداشت جدید او درباره نتایج مذاکره به شرح زیر است؛
در یادداشت پیشین درباره نقشه دشمن برای ایجاد اختلاف و چنددستگی و فعال کردن گسل‌های اجتماعی نوشتم. این‌بار می‌خواهم به مذاکره با تفصیل بیشتر بپردازم.
وقتی جامعه تحت فشار اقتصادی است، هر وعده و کورسوی امیدی را چنگ می‌زند. تحریم جامعه را به حالت اضطرار در می‌آورد. کسی که مضطر شود، ممکن است بارها و بارها به سراغ در بسته رود و آن را بکوبد به این امید که شاید این بار باز شود. عده دیگری چنان از آن در بیزار شوند که کوبندگان در را تحقیر کنند و به آن‌ها حمله کنند.
این همان دامی است که برای ایران پهن شده است. مختل کردن عقل و استدلال برای تصمیم‌گیری و مواجهه با مذاکره. «یا چنان از مذاکره دل زده و منتفر شویم که میدان مذاکره را خالی کنیم و این فرصت را برای دشمن فراهم کنیم که تصویر ایران را در جهان تخریب کنند. ما را کشوری بی منطق، فراری از گفتگو و جنگ طلب معرفی کنند. بعد همه را به این اجماع برسانند که ایران باید حذف شود.» یا به پایشان بیافتیم که با ما مذاکره کنند و حاضر شویم همه چیزمان را بدهیم تا تحریم‌ها را بردارند. هر دو راه به نابودی ما می‌انجامد.
هر دو طرف این گسل افرادی دارند که نتیجه عملکردشان در راستای تندتر و رادیکال‌تر شدن و قطبی‌تر شدن فضا است و گفتمان همفکران خود را نمایندگی می‌کنند. درباره مخالفان مذاکره (و مخالفان برجام) پیش‌تر نکاتی را طرح کرده‌ام. می‌توان نکات دیگری هم اضافه کرد:
۱- قطعا مذاکره آقای عراقچی با آقای ویتکاف در همراه کردن مردم با کشور در دوره جنگ ۱۲ روزه نقش داشته است.
۲- ایران عملا در تمام سال‌های پیشین در حال مذاکره بود. در دوره‌هایی پیشنهادهای واقعی و قابل گفتگو روی میز قرار داشت. یکبار به توافق هم دست یافت. در همین توافق ایران به تعهدات خود پایبند بود. اول آمریکا از توافق خارج شد و بعد اروپایی‌ها به تعهدات خود عمل نکردند.
۳- اگر غرب نگران بمب هسته‌ای است، ایران این نگرانی را مشروع می‌داند و بارها اعلام کرده حاضر است روی راهکاری به توافق برسد که غرب اطمینان پیدا کند فعالیت هسته‌ای ایران در راستای صلح‌آمیز است. همین امروز هم توافق روی خواسته‌های معقول قابل حصول است. اما با اطمینان بالا می‌توان گفت که غرب خواستار توافق نیست، خواستار تسلیم است. صحبت اخیر رهبری هم تکرار همان سخن امام حسین علیه السلام بود که هیهات من الذله.
۴- با علم به اینکه ممکن است نتیجه مذاکره حل مسئله تحریم‌ها نباشد، ایران راه مذاکره را برای همیشه نمی‌بندد. ما صحبت از مذاکره را خیانت نمی‌دانیم. ایجاد وحدت داخلی و ایجاد حسن ظن نسبت به جمهوری اسلامی ایران در جهان و تغییر جهت انگشت اتهام به سمت آمریکا و غرب به اندازه رفع تحریم‌ها مهم است. اما تسلیم نمی‌شویم.
ارسال نظر