انتقاد از نحوه قیمت‌گذاری آثار هنری شهرداری/چگونه یک اثر 100 میلیونی، 7 میلیون قیمت‌گذاری شد؟

به گزارش خبرنگار اقتصادنیوز ،هفته گذشته بود که پرویز سروری، نایب رییس شورای ششم شهر تهران نسبت به برخی از هدایای نامتعارف در مراسم تودیع تعدادی از مدیران شهری انتقاد کرده و گفت: قطعا شورا نسبت به این موضوع حساسیت دارد و باید پول‌های اینچنینی به بیت المال برگردد. 

اشاره او به اخبار غیر رسمی درباره ارزش تابلویی از علی شیرازی، استاد خطاطی و خوش‌نویسی بود که یکی از مدیران سابق شهری در مراسم خداحافظی‌اش آن را هدیه گرفته بود. هدیه‌ای که به گفته مدیران باقی مانده از دوره گذشته مدیریت شهری، از این مرکز خارج نشده و به علت حجیم بودن آن، مدیر مربوطه آنرا با خود نبرده است. 

این مدیر سابق شهرداری در توضیحی به رسانه‌ها گفته بود این هدیه بدون اطلاع بنده و از سوی مسوولان شهرداری تدارک دیده شده بود، آن را نپذیرفتم و از مرکز خارج نشده است. اما به سبب رفع ابهام تقاضا کردم تابلو به کارشناس داده شود تا رسانه‌ها و ناظران نسبت به جوسازی انجام شده، آگاه شوند. 

براساس نتیجه اعلام شده از سوی کارشناس رسمی دادگستری، این تابلو خط اثر استاد علی شیرازی با ابعاد 48 در 67 و تذهیب لچکی و شمسه، قلم لاجورد، گل و برگ به قلم زر 7 میلیون تومان ارزش‌گذاری شده بود که به اعتقاد یکی از مدیران کنونی، این قیمت‌گذاری بااحتساب پول قاب بوده است و اصل تابلو قیمت کم‌تری دارد، رقمی که به نظر برخی از کارشناسان هنری با ارزش کارهای استاد شیرازی اختلاف آشکاری داشت. 

علی شیرازی؛استاد خطاطی و خوش‌نویسی، در واکنش به این نوع نرخ‌گذاری از سوی کارشناس رسمی دادگستری به اقتصاد نیوز می‌گوید: حتما اگر قیمت‌گذاری این آثار را به فرد غیر متخصص واگذار کنیم چنین رقم‌هایی هم عنوان می‌شود. اگر به بقال سرکوچه بگوییم یک اثرهنری را نرخ‌گذاری کند از این هم قیمت پایین‌تری می‌گوید اما مگر نرخ‌گذاری آثار هنری با این روش‌ها مشخص می‌شود. 

او ادامه می‌دهد: اینکه گفته می‌شود اگر قاب اثر نبود ارزش کم‌تری بر این اثر می‌گذاشتند، نشان می‌دهد گوینده این حرف اگر قضاوت نکرده و مغرض نباشد، حتما بویی از هنر نبرده  چیزی از هنر نمی‌داند که ارزش قاب را هم کنار اثر هنری می‌سنجد. 

این استاد خطاطی ادامه می‌دهد: یک هنرمند در طول زندگی هنری‌اش براساس فعالیت‌ها، نمایشگاه‌هایی که برگزار می‌کند، آموزش‌هایی که می‌بیند، رزومه‌اش شکل می‌گیرد و این هنرمند در یک برهه از زمان آثارش دارای ارزش مادی هم می‌شود. طی یک دهه اخیر که حراجی‌های حرفه‌ای از جمله حراجی‌ تهران که یک حراجی حرفه‌ای است، فعالیت می‌کند، دیده‌اید که هنرمندانی که اسم و رسم داشته، آثارشان به چه رقم‌هایی فروخته شده است. 

او اضافه می‌کند: قیمت کار هنری را کارشناس دادگستری مشخص نمی‌کند بلکه بازارهای هنری و مراجع تخصصی از جمله خانه هنرمندان، وزارت ارشاد،انجمن خوشنویسان و حراج‌های حرفه‌ای مشخص می‌کنند. و جز این روند اگر اثری چه به قیمت پایین، متوسط و بالا قیمت‌گذاری شود اعتباری ندارد. و کسانی که اینگونه به دنبال ارزش‌گذاری یک کار هنری هستند، بویی از هنر نبرده‌اند. نه اینکه این اتفاق درباره اثرهنری من افتاده باشد، روندی که می‌گویم روند تخصصی است که افراد آشنا به هنر از آن مطلع هستند. 

شیرازی ادامه می‌دهد: امضای یک هنرمند ارزش یک اثر را افزایش می‌دهد، اگر یک اثری متعلق به یک هنرمند باشد اما امضای آن را نداشته باشد، ارزش اثر بسیار افت می‌کند اما وقتی آن اثر صاحب امضا می‌شود ارش خود را پیدا کرده است. 

او درباره ارزش اثری که به شهرداری تهران داده است، تاکید می‌کند: آن تابلو را به خوبی خاطرم هست، ممکن است یک هنرمند در تعامل با یک نهاد و یا در یک پروژه در برهه‌ای از زمان برای تعامل اثرش را به قیمت پایین‌تری واگذار کرده و یا به خیریه‌ای اهدا کند اما به معنای ارزش پایین تابلو نیست و آن اثری که به شهرداری داده‌ام در حال حاضر حداقل 100میلیون ارزش مادی آن است و این نکته را تاکید می‌کنم که آثار هنری در نمایشگاه‌ها و گالری‌های داخلی و خارجی قیمت‌گذاری می‌شوند نه توسط کارشناسان دادگستری. اگر واقعا دغدغه فرهنگ و هنر داریم باید اینگونه اظهارنظرها رصد شود از آن خانم یا آقا بخواهیم، بگوید این رقم کارشناسی را از کجا آورده، براساس کدام مدرک و تجربه اینگونه اثرهنری را کارشناسی می‌کند، اثرهنری که دارای امضا است.