درآمدزایی از ظرفیت خالی اپراتورها با رومینگ ملی
مدیرعامل شرکت توسعه اعتماد مبین گفت: اکنون مجوز نسل3 را در ازای شروطی گرو نگه داشته اند. در حالی که رومینگ ملی، جابه جایی شماره بین اپراتورها و نسل3 هر یک باید در جای خود دیده شود.
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از فارس، صابر فیضی در خصوص تغییرات بازار تلفنهمراه در پی اجرای رومینگ ملی و اجرای مقدمات اجرای ترابردپذیری شماره تلفنهمراه، اظهار داشت: بازار باید رقابتی شود و در این شکی نیست. در موضوع رومینگ ملی و ترابرد پذیری شماره تلفن همراه از دنیا بسیار عقب هستیم. این اقدامات در تمام دنیا انجام شده و باید در ایران نیز زودتر اتفاق میافتاد که هماکنون در حال انجام است.
مدیرعامل شرکت توسعه اعتماد مبین افزود: اما هماکنون برخی بسیار اصرار میکنند که مجوز نسل سوم را نمیدهیم مگر به شرط قبول برخی شرایط؛ مجوز نسل3 را گروه نگه داشتهاند در حالی که رومینگ ملی، ترابرد پذیری شماره و نسل3 هر یک باید در جای خود دیده شود.
او ادامه داد: حاکمیت، حاکمیت است و همه باید از آن تبعیت کنند. رقابتی کردن بازار از وظایف حاکمیت است و حاکمیت باید در جایگاه خود عادلانه عمل کند.
*فروش ظرفیت خالی شبکه به نفع اپراتور است
فیضی تصریح کرد: اتفاق رومینگ ملی نیز باید از بعد حاکمیت انجام شود و اگر اصول حاکم عادلانه باشد، اپراتور میزبان و میهمان میپذیرند؛ چه دلیلی دارد که یک اپراتور اگر در شبکهاش ظرفیت خالی دارد آن را در اختیار دیگری قرار ندهد، ظرفیت را حیف کند و پول آن را نگیرد.
مدیرعامل شرکت توسعه اعتماد مبین افزود: بنابراین رومینگ ملی باید طبق اصول و تعرفههایی انجام شود که هر دو طرف راضی باشند. رومینگ ملی اقدامی است که در دنیا اتفاق افتاده و دلیل اینکه تاکنون در ایران انجام نشده این است که امر میکنند «باید این کار را انجام دهید». این در حالی است که اقتصاد «اصول» دارد؛ «بایدی» نیست. اقتصاد دستور نمیفهمد بلکه علم است و باید براساس علم پیشرود.
او در ادامه با ذکر مثالی در این خصوص، توضیح داد: حدود چهار سال پیش اپراتور چهارمی در فرانسه مجوز اپراتوری موبایل دریافت کرد. سه اپراتور موجود به سراغ اپراتور جدید رفتند و پیشنهاد دادند که سیمکارتهایش را در شبکه آنها بفروشد و هر که امتیاز بیشتری میداد اپراتور جدید به سمت او میرفت.
*سرمایهگذاریهای چندباره قابل اجتناب بود
فیضی تاکید کرد: بر این اساس حاکمیت باید در این موضوعات خوب تصمیمگیری کند در این صورت چرا شبکه اپراتورها در جادهها باید خالی نگه داشته شوند؟ در گذشته بیدلیل در جادهها هر دو اپراتور سرمایهگذاری کردند در حالی که یک اپراتور میتوانست سرمایه گذاری کند و به باقی اپراتورها نیز سرویس بفروشد و در این صورت از نصب تعداد زیادی سایتهای آهنی در جادهها و حتی در شهرها صرفهجویی میشد.