نرخ رشد دو رقمی توهم سیاستگذار

طبق اظهارات معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی در برنامه ششم توسعه، رشد اقتصادی سالانه باید بین 10 تا 16.5 درصد باشد تا اهداف سند چشم‌انداز محقق شود.
در محاسبه نرخ رشد اقتصادی برای کشورها و مخصوصا در برنامه ریزی برای تعیین نرخ رشد، می توان هر رقمی را به این عنوان قید کرد. تجربه در ایران و دیگر کشورهای جهان نشان می دهد دستیابی به رشد دو رقمی نادر و در برخی موارد غیرممکن است. ظرفیت اقتصادی در ایران رقمی بیش از 5.5 درصد را برای رشد اقتصادی نشان نمی دهد. عنوان کسب رشد دو رقمی برای اقتصاد در شرایط حاضر برداشتی غلط از مسایل اقتصادی است. شاید در کوتاه مدت بتوان تا مرز شش درصد رشد اقتصادی رسید، اما تجربه نشان می دهد ظرفیت رشد در ساختار اقتصاد ایران بین 3 تا 5 درصد بوده است.
در شرایط فعلی و با توجه به وضعیت رکود جهانی و تحریم های بین المللی امکان رشد برای ایران نمی تواند بیش از 3 درصد باشد، و در صورت شکستن تحریم ها میزان رشد اقتصادی می تواند به 5.5 درصد برسد. بیان نرخ رشد اقتصادی دو رقمی برای اقتصاد ایران علمی نیست و آرزویی برای سیاستمداران محسوب می شود.
دست یافتن به رشد بادوام در اقتصاد در گرو اجرای سیاستهای با ثبات در حوزه بین المللی و داخلی است.
شرایط کسب و کار در ایران نیز می تواند در فرایند رشد تاثیر گذار باشد. ایران در کسب و کار به رتبه 155 رسیده است و در حالت معمول این شاخص باید بین یک تا 37 باشد.
نرخ رشد دو رقمی در اقتصاد مستلزم سازوکارهایی است که نآکارامدی هر کدام می تواند فرایند رشد اقتصادی را به تعویق اندازد. بخشی از این موارد را می توان در داشتن نیروهایی با تخصص بسیار بالا، سرمایه گذاری با نرخ بالا و بهره مندی از تکنولوژی روز، امکان واردات کالاهای سرمایه ای و تعامل سازنده با دنیا، دانست که در حال حاضر هیچ یک در ایران نیست.
به طور نمونه صنایع مادر در ایران از تنها 48.5 درصد ظرفیت اسمی خود بهره می برند. اینها در نتیجه نبود تکنولوژی، کمبود قطعات و مهیا نبودن شرایط برای واردات کالاهای سرمایه ای است که به شدت در نرخ رشد اقتصادی تاثیر گذار است.