در ستایش از کاپیتان دوم پرسپولیس

 درست بر خلاف همه فوتبالیست‌هایی که به محض نزدیک‌شدن به مرز 30 سالگی، انعطاف‌پذیری‌شان را از دست می‌دهند و از تجربه بازی در پست‌های جدید هراس دارند، گذر زمان حسین ماهینی را به ستاره انعطاف‌پذیرتری تبدیل کرده است. او تقریبا همه دوران فوتبال‌اش را به عنوان یک مدافع راست پشت سر گذاشته اما حالا در تیم برانکو، با تسلط شگفت‌انگیز در جناح چپ خط دفاعی به میدان می‌رود. مرد شماره 13 برای پرسپولیس، چیزی بیشتر از یک بازیکن باثبات است. او در اردوی پیش‌فصل، در حضور سیدجلال حسینی بازوبند کاپیتانی تیم را بر بازو می‌بست. به نظر می‌رسید جلال تصمیم دارد او را برای پذیرفتن یک نقش تازه در باشگاه آماده کند.

 در شروع فصل جدید، حسینی چهارمین مسابقه متوالی را به خاطر آسیب‌دیدگی از دست داده و در همه این دیدارها، ماهینی کاپیتان پرسپولیس بوده است. تلاش‌ها و فریادهای این بازیکن در نبرد با نفت برای آرام کردن محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده، به روشنی نشان داد که او سزاوار این نقش تازه است. برازنده این بازوبند. او بازوبند را روی مچ‌اش نمی‌بندد و با آن تفریح و تجارت نمی‌کند. قدرت کاپیتانی، آرام آرام در درون او شکل گرفته و حالا، او یک کاپیتان مطمئن برای پرسپولیس است. مردی که در زمین عرق می‌ریزد تا فرصتی برای اشک ریختن نداشته باشد.