به شهید حججی رحم کنید!
اخلاص آن شهید و نوع شهادت او باعث شد تا خونش برای تحول ها و دگرگونی ها بسیار برکت داشته باشد و رفتنش بر افرادی با گرایش ها و مسلک های مختلف تأثیر بسیار بگذارد.این گونه شرایط خاص همیشه وجود ندارد و از همین رو پاسداشت این موقعیت استثنایی و استفاده از این فرصت طلایی مراقبت و حساسیت و هوشمندی فراوان می خواهد.کاش در مراسم تشییع جنازه اش به مخاطب ملی و گسترده بیندیشیم و اشتباه ناخواسته همسر شهید را در تقلیل دادن جهاد او به روسری تکرار نکنیم.
این ظرفیت ها برای نجات جامعه زیاد نیست و از فرصت هایی چنین باید با وسواس و احتیاط برای وحدت آفرینی و گردهم آوردن همه مردم بر سر یک نقطه اشتراک و اتفاق نظر عمومی بهره برد.روی سخن با کسانی است که صدایشان در تشییع جنازه این شهید نازنین و عزیز بلندتر و دستشان نزدیکتر است ؛ شما را به خدا قسم می دهیم، به شهید حججی رحم کنید و مراقب باشید با حضور یک چهره سیاسی یا سخنرانی یک شخصیت جناحی فرصت بهره برداری یا سوء استفاده از این فرصت را به کسی ندهید!
این شهید سرافراز اکنون الگوی رویش و زایش انقلاب اسلامی در نسل های جدید است و حجتی آشکار که خداوند برای تغییر و تحول هر جوانی که می خواهد با چراغ راه حججی به شاهراه سعادت و نجات قدم بگذارد، پس الگوی رویش انقلاب را برای هدایت و سعادت و دستگیری همه حفظ کنید.و عجیب است که در چنین موقعیت هایی به همه چیز فکر می کنیم جز برنامه ریزی محتوایی و نرم افزاری! از تریلی و سبد گل تا مسیر ترافیکی تشییع جنازه و سیم کشی بلندگو همه چیز را برنامه ریزی می کنیم اما نمی گوییم که مثلا ابتدا چه کسانی به شکل نمادین برای استقبال جنازه بروند یا پیوست فضای مجازی مراسم چه باشد!مثلا چه اشکالی دارد که طبقات و صنوف مختلف اجتماعی هر کدام چهره ای مشهور با مرجعیت اجتماعی گسترده برای استقبال از جنازه معرفی کنند؟
یا مثلا چه می شود اگر چند نفر از بازیگران زن سینما که به نقش های مادرانه شان شهرت دارند پیشاپیش جمعیت بروند و بدن بی سر این جوان را در آغوش بگیرند و با طراحی هنرمندانه ای بازتاب رسانه ای مناسبی هم داشته باشد؟
شهید حججی با خون پاکش و با جهاد مردانه اش نهایت تلاش و کوشش خود را کرده است، اکنون نوبت ماست تا قدر این فرصت را بدانیم و به جای استفاده حداقلی از آن بکوشیم تا حداکثر بهره برداری ممکن از این مناسبت برای تقویت همبستگی ملی و گسترش وحدت عمومی صورت گیرد. به یاد داشته باشیم که چنین فرصت هایی فراوان نیست و چنان که مشهور است" به هر الفی، الف قدی برآید" گاه هزار روز، هزار ماه و شاید هزار سال باید بگذرد تا چنین فرصتی برای همراه گشتن و همدل شدن تمام مردم فراهم شود.
