ادامه برده داری نوین در قطر
به گزارش ایسنا، چندی پیش سازمان‌های حقوق بشر برای چندمین بار از فیفا درخواست کردند که به شرایط کارگران مهاجر در قطر رسیدگی کند. قطر که میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ را کسب کرده چند سالی است در حال آماده کردن زیر ساخت‌ها برای برگزاری این مسابقات است. این در حالی است که در این چند سال میلیون‌ها کارگر کشورهای خود را به مقصد قطر ترک کرده‌اند تا درآمد بیشتری کسب کنند. با این وجود پشت پرده ساخت و سازهای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به زعم کارشناسان حقوق بشر بیشتر شبیه برده داری است تا کار در یک فضای امن.
بسیاری از کارگران مهاجر در قطر به امید آینده‌ای بهتر برای خانواده‌های خود کشورشان را ترک کرده‌اند اما شرایطی که در قطر با آن مواجه شده‌اند با آن چه که پیش‌بینی می‌کردند متفاوت بوده است.
غالبا به این کارگران در ابتدا پول بیشتری پیشنهاد می‌شود که در واقع نیمی از آن پول ماهانه به دست‌شان می‌رسد. قراردادهای سختی که این کارگران امضا می‌کنند قابل فسخ نیست و آنها غالبا نمی‌توانند تا پایان قرارداد خود قطر را ترک کنند. به این ترتیب کارگران مهاجر در قطر زمانی که قراردادهای خود را امضا می‌کنند خود را در وضعیتی می‌یابند که از آنها کار بیش از حد کشیده می‌شود و راهی برای بازگشت ندارند.
کار ۱۲ ساعته، شش روز در هفته، خواب بر روی تختخواب‌های خراب، شرایط اولیه کار در کارگاه‌های جام جهانی ۲۰۲۲ است.
بسیاری از کارگران تا شش ماه حقوق خود را دریافت نمی‌کنند و در این شرایط حتی نمی‌توانند زندگی آزاد و راحتی در قطر داشته باشند.
در سال‌های اخیر که تعداد مهاجران خارجی در قطر زیاد شده است، مردم این کشور با ترس این که نتوانند خارجی‌ها را کنترل کنند زندگی می‌کنند. در حال حاضر قطر ۲.۶ میلیون نفر جمعیت دارد که ۹۰ درصد آن خارجی هستند. بنابراین دولت تلاش کرده است تا تدابیر امنیتی بیاندیشد.
خارجی‌های کارگر نمی‌توانند در برخی از مراکز شهر وارد شوند و این مکان ها برای آنها ممنوع است. ماموران امنیتی که مسلح هستند از این مکان‌ها حفاظت می‌کنند و با افرادی که ظاهری شبیه به تبعه‌های جنوب آسیا دارند برخورد می‌کنند. مهاجران حتی نمی‌توانند در برخی از مناطق شهر زندگی کنند.
بدین ترتیب در ۵ سال اخیر این کشور برای برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ که بزرگترین جشن فوتبالی جهان است، سلاح‌های خود را به روی مهاجران خارجی گشوده است.
این تنها یک جنبه از شرایط سخت کار در کارگاه های مربوط به جام جهانی ۲۰۲۲ است. آمار مرگ و میر بالای کارگران خارجی مساله‌ای نگران کننده‌تر است که باعث شده بارها سازمان‌های حقوق بشر به دولت قطر و به فیفا شکایت کنند. این سازمان‌ها معتقدند که جام جهانی ۲۰۲۲ بر روی گور بسیاری از کارگران بنا می‌شود. با این حال دولت قطر همواره این مساله را رد کرده و بهانه‌های مختلفی از جمله دلایل ناشناخته یا دلایل طبیعی برای مرگ کارگران تراشیده است.
آمارها نشان داده است که هر ساله هزار کارگر خارجی در قطر جان خود را از دست می‌دهند و این رقم تا سال ۲۰۲۲ به هفت هزار نفر می‌رسد.
مساله دیگری که توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است، این است که کارگران مهاجر در قطر ممنوع المصاحبه هستند. سال گذشته در ماه مارچ یک کارگر نپالی با خبرنگار سازمان ملل مصاحبه کرد که بلافاصله بعد از آن اخراج شد و به زندان افتاد.
فیفا در مقابل انتقادهایی که بارها ابراز شده واکنش‌هایی داشته است. این فدراسیون پیش از این در بیانیه‌ای اعلام کرد که تمام تلاش خود را می‌کند تا حقوق کارگرانی که در کارگاه‌های جام جهانی کار می‌کنند حفظ شود.
فیفا همچنین در سال ۲۰۱۴ تلاش کرد تا استانداردهای خاصی برای کار در کارگاه‌های جام جهانی وضع کند اما فعالان حقوق بشر معتقدند که مسئولان بالاخص روسای فیفا عملکرد قاطعانه‌ای در این زمینه ندارند و پروژه جام جهانی ۲۰۲۲ یک پروژه شکست خورده است.
