محمدقوچانی مطرح کرد؛ آثار باج‌دهی‌های حسن روحانی
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوسانات ارزی اخیر را«فتنه دلار» ارزیابی کرد.سازندگی در بخشی از سرمقاله خود با اشاره به اینکه نقد رییس جمهور آسان‌ترین نوع نقد در مقامات جمهوری اسلامی است تصریح کرد:«فراتر از نقد نقش دولت در بحران ارز باید دولت روحانی را برای عدم توجه به برنامه اصلاحات ساختاری اقتصادی مبتنی بر نظریه بازار آزاد مورد نقد و نکوهش قرار داد. اگر دولت از هراس تحریک افکار عمومی توسط گروه نخبگان شبه‌سوسیالیست از الگوی اقتصاد آزاد پرهیز نمی‌کرد و هر سال اجازه می‌داد در یک سیستم پلکانی قیمت ارز واقعی شود، هرگز با یک شوک سیاسی یا فشار خارجی بهای دلار بصورت بادکنکی رشد نمی‌کرد و بحران سیاسی درست نمی‌کرد.»
سازندگی در بخش دیگری از سرمقاله خود با انتقاد از باج دادن دولت روحانی به سرمایه‌گذاران موسسات مالی غیرمجاز و نیمه‌مجاز تصریح کرد:«دولت روحانی نباید از بیت‌المال و جیب ملت ایران هزینه طمع‌ورزی و فریب‌خوردگی سرمایه‌گذاران و فریبکاری و آزمندی صاحبان این موسسات را می‌پرداخت. اگر دولت در برابر فشار افکار عمومی مهندسی شده مقاومت می‌کرد، این پول‌ها به سوی بازار کاذب دلار نمی‌رفت و خالقان شورش‌های دی ماه 96 را به سوی خلق فتنه‌ای دیگر به نام دلار تحریک نمی‌کرد. در حالیکه این دولت به هیچ موسسه مالی و اعتباری نامعتبری مجوز نداد و موسسات دارای مجوز از دولت احمدی‌نژاد را هم به قانون‌مندی دعوت می‌کرد.»
سردبیر سازندگی با اشاره به رشد 10 درصدی سفرهای خارجی در نوروز 97 و در ادامه انتقادهایش به عدم توجه دولت و مجلس به پیگیری برنامه اصلاحات ساختاری اقتصادی تصریح کرد: «چرا دولت و مجلس در برابر جنجال «عوارض سفر» کوتاه آمدند تا علاوه بر بحران جلوگیری از ورود ارز به کشور نتوانند جلوی بحران خروج ارز از ایران و هزینه کردن آن در ترکیه، آذربایجان و ارمنستان را بگیرد؟»
سازندگی با تاکید براین نکته که پاشنه آشیل دولت، ناهماهنگی میان نظریه‌پردازان دولت و مجریان و کارگزاران آن در اجرای یک استراتژی واحد پولی و مالی است نوشت: «در دولت حداقل سه طیف اقتصادی وجود دارد. اول نهادگرایانی که مانع از تحقق نظریه‌های اقتصاد آزادند، غافل از اینکه با نادیده گرفتن این نظریات و میدان دادن به رانت‌های عمومی در نهایت این عامه مردم هستند که ضرر می‌کنند. دوم آزادیخواهانی که خود را فقط در مقام مشاور می‌بینند و از تلاش برای اجرایی شدن اندیشه‌های خود سرخورده شده‌اند. و سوم بوروکرات‌هایی که بدون هرگونه ایده و اندیشه‌ای با روزمرگی دولت را اداره می‌کنند و بر سر هیچ اصل و اصولی نمی‌ایستند و اتفاقاً بخش عمده‌ای از برنامه و بودجه کشور در دست ایشان است.»
این روزنامه ضمن پیش شرط دانستن لزوم ایجاد یک اجماع کلی در حاکمیت برای فائق آمدن بر بحران‌های اینچنینی تاکید کرد: «نه دولت روحانی به همه لوازم لیبرالیسم پای‌بند است و نه مخالفانش به همه تعاریف سوسیالیسم باور دارند. باید بر اساس عمل و مختصات ملی و بومی خود و شناخت خویش از علم اقتصاد به یک راهبرد روشن رسید.«
سازندگی در پایان با بیان اینکه بحران ارز فقط ریشه اقتصادی ندارد و ریشه‌های سیاسی و اجتماعی مهمی دارد که آن را فراتر از یک بحران پولی و مالی می‌سازد، تصریح کرد: «هر نوع فرافکنی این بحران و انداختن آن بر گردن این جناح و آن جناح و این نهاد و آن نهاد، خلاف امنیت ملی ایران و عقل سیاسی است. باید با حاکمیتی یگانه در برابر این بحران ایستاد و آن را مهار کرد.»
