اینکه پیشنهاد مذاکره را یکباره رد کنیم با مصالح سازگار نیست

به گزارش اقتصادنیوز؛ محمود صادقی عضو فراکسیون امید مجلس در گفت‌وگویی با فرارو به سوالاتی درباره پیشنهاد دونالد ترامپ مبنی بر مذاکره بدون پیش‌شرط با رهبران ایران پاسخ داد. محمود صادقی در این گفت‌وگو عنوان کرد: آمریکا با خروج از برجام دست به یک پیمان شکنی زده و خلاف آشکار حقوق بین الملل، تعهد خود را نقض کرده است. نقض برجام خودش بزرگترین پیش شرط است؛ بنابراین دولت برای تداوم برجام باید از طریق ساز و کار‌هایی که در برجام هست از دولت آمریکا شکایت کند. اما خود بحث مذاکره با آمریکا با توجه به شرایط جاری کشور، در محافل بزرگ و کوچک مجلس مثل همه جای کشور مورد گفتگوست. برخی نمایندگان هم درباره استفاده از ظرفیت رفراندوم اظهار نظر کرده‌اند. من هم در مجلس زمزمه‌هایی می‌شنوم. دغدغه همه این است که باید کاری کرد. این‌که چگونه اقدام شود که در درجه اول، عزت ملی خدشه دار نشود، جای گفتگو دارد. اما آنچه که خیلی‌ها بر روی آن اتفاق نظر دارند، این است که مجلس باید یک ابتکار عمل و چاره اندیشی صورت بگیرد.

صادقی افزود: بر روی این قضیه دستگاه دیپلماسی باید فکر کند و تصمیم بگیرد. اما به نظر من همینطور است. از نظر حقوق بین الملل، هر دولتی که بر سر کار می‌آید باید به تعهدات بین‌المللی دولت قبل پایبند باشد. حتی اگر تغییر رژیم هم اتفاق بیفتد رژیم جدید جانشین تعهدات رژیم قبل است. جمهوری اسلامی هم نسبت به تعهدات رژیم پهلوی مثل منشور سازمان ملل، عهدنامه الجزایر و ... متعهد است.

محمود صادقی ادامه داد: در ارتباط با آمریکا هم همینطور بود. چیزی که مبنای شکایت ایران در لاهه قرار گرفت عهدنامه مودت بود که در ۱۹۵۵ به امضا رسید. آن عهدنامه به قوت خود باقی است و اتفاقا حقوقدانان بر مبنای همان در دیوان لاهه شکایت کرده اند. می‌خواهم بگویم این یک قاعده حقوق بین الملل است که این تعهدات تداوم پیدا می‌کند. مگر اینکه سازو کار‌هایی وجود داشته باشد که بر اساس آن‌ها امکان خروج از یک معاهده وجود داشته باشد.

محمود صادقی درباره بازگشت ترامپ به برجام به عنوان پیش شرط ایران اظهار کرد: مجموعه نظام می‌تواند روی این موضوع فکر کند. همانطور که بعضی شخصیت‌ها هم اعلام کرده اند مذاکره را منتفی ندانیم. این موضوع باید در جایگاه‌های مربوطه از جمله مجلس شورای اسلامی، کمیسیون امنیت ملی، مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی امنیت ملی بررسی شود. به نظرم این پیشنهاد قابل بررسی است. به نظرم اینکه ما یکباره پیشنهاد مذاکره را رد کنیم خیلی با مصالح سازگار نیست. البته من بر سه اصل مد نظر رهبری که برای سیاست خارجی ترسیم کرده اند یعنی عزت، حکمت و مصلحت تاکید می‌کنم. این یعنی باید بر عزت ملی تکیه کرد، ثانیا حکیمانه رفتار کرد و ضلع سوم مصلحت است. مصلحت یعنی نوعی انعطاف پذیری در این سیاست وجود دارد و بر مبنای مصالح می‌تواند متحول شود. این همان چیزی است که در خود برجام نیز انجام شد و رهبری از آن نرمش قهرمانانه یاد کردند. به نظرم در باره این موضوع هم می‌توان بحث کرد. اما ما به جای آنکه این پیشنهاد را محل تشدید اختلاف طیف‌های سیاسی کنیم باید آن را به فرصتی برای گفتگو تبدیل کنیم. من چند روز پیش در مجلس با برادران اصولگرا صحبت می‌کردم. اتفاقا بعضی از چهره‌های معتدل آن‌ها هم همین دغدغه را دارند. 

وی درباره زمزمه‌های رفراندون درباره مذاکره با آمریکا گفت: رفراندوم تابو نیست. یک اصل قانون اساسی است. همان قانون اساسی که مثلا ولایت فقیه را به عنوان رکن نظام قرار داده، مجلس را به عنوان نهاد قانون گذاری می‌شناسد و برای شورای نگهبان نظارت قائل است رفراندوم را نیز به عنوان مجرایی برای مسائل مهم کشور می‌شناسد. در دهه ۶۰ چارچوبی برای رفراندوم پیش بینی شده است. با لحاظ قانون آن رفراندوم باید از مسیر خودش عبور کند. اما به نظر شخصی من، شاید ما نیازی به رفراندوم نداشته باشیم. ظرفیت‌هایی که برای تحول و انعطاف پذیری و مصلحت در خود نظام وجود دارد کافی است. فکر می‌کنم قاعدتا زمانی باید سراغ رفراندوم برویم که مجموعه نهاد‌هایی که به آن‌ها اشاره کردم به نتیجه نرسندو آن موقع می‌توان به سراغ این ظرفیت رفت.