انتقاد کیهان از مواضع مشترک ترامپ وروحانی!

به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه منتقد دولت در بخشی از این یادداشت تاکید کرد:«... آقای روحانی در سازمان ملل اولا در مراسم بزرگداشت نلسون ماندلا خواستار پل ساختن برای مذاکرات شد!ثانیا در مجمع عمومی سازمان ملل رئیس‌جمهور آمریکا را دعوت کرد به میز مذاکره برگردد و خطاب به ترامپ با بیان اینکه «راه بهتری جز گفت‌وگو وجود ندارد»، گفت‌وگو با آمریکا را از سازمان ملل آغاز کرد! ثالثاً درحالی رئیس‌جمهور آمریکا را به میز مذاکره دعوت کرد که ساعاتی قبل‌تر، ترامپ دولت ایران را حامی تروریست و قاتل خوانده و بر تشدید تحریمها و براندازی جمهوری اسلامی تاکید کرده بود! رابعا آقای روحانی تمام تلاش خود را بکار گرفت تا دولت آمریکا را دولتی بدعهد و پیمان شکن معرفی و رئیس‌جمهور این کشور را قانع کند که اشتباه کرده از برجام خارج شده است!...آقای روحانی مواضع مشترکی با ترامپ نیز داشت. اولا درحالی که رئیس‌جمهور آمریکا ادعا کرده بود «روزی ایرانیها مجبور خواهند شد زنگ بزنند و خواستار مذاکره با آمریکا شوند»، آقای روحانی هم در مواضعی تامل برانگیز مدعی شد «آمریکا دیر یا زود، روزی به مذاکره باز خواهد گشت»! انگار که همانگونه که آمریکا نیازمند مذاکره با ایران است، ملت ایران نیز منتظر آمریکاست! ثانیا نکته مهم و جدید اذعان آقای روحانی به عدم لغو تحریمها بعد از برجام بود.آقای روحانی تاکنون در هر تریبونی از لغو تحریم‌ها سخن می‌گفت، اما در مقر سازمان ملل تاکید کرد«هیچ تحریمی نیست که بعداً آمریکا بخواهد انجام دهد.همه تحریمها را قبلا اعمال کرده و هیچ تحریمی را باقی نگذاشته که بخواهد در ماه نوامبر انجام دهد»! ثالثا آقای روحانی در حالی در سازمان ملل از لزوم پایبندی دولت‌ها به مصوبات دولتهای قبل از خود سخن می‌گفت که در داخل کشور با لغو تمام مصوبات ملی دولت قبل از خود، ازجمله مسکن مهر و یارانه‌ها برای میلیونها نفر مشکل ایجاد کرده است!

کیهان در ادامه نوشت: بعداز مواضع صریح و قاطع رهبرمعظم انقلاب در خصوص عدم مذاکره با آمریکا،دعوت از رئیس‌جمهور آمریکا برای بازگشت به مذاکره و ادعای اینکه «ما در‌باره دیدار وزرای خارجه دو کشور مشکلی نداریم،در صورتی که آمریکا برگردد»! جای تامل دارد! ثانیا آقای روحانی که حدود پنج سال برسر میز مذاکره با آمریکا نشست و نتیجه آن را دید، باید پاسخ دهد چه منطق سیاسی و عقلانیت دیپلماتیکی در جهت منافع و امنیت ملی پشت دعوت از رئیس‌جمهور آمریکا برای بازگشت به میز مذاکره وجود دارد؟ آیا غیر از «منطق انفعال در مقابل تهدید» چیز دیگری می‌توان تصور و تحلیل کرد؟ تا جاییکه برخی خبرگزاری‌های بین‌المللی این تیتر را برای مواضع آقای روحانی انتخاب کردند: «سازمان ملل 97، آخرین امید و تلاش روحانی برای نجات برجام بود»!. ثالثا مگر در دنیا شکی باقی مانده که آمریکا بدعهد و پیمان شکن است و برای میز مذاکره و معاهدات و نهادهای بین‌المللی ارزشی قائل نیست؟ تمسخر ترامپ در سازمان ملل نشان داد که جهان علیه سیاست قلدرمابانه آمریکاست و اگر قرار بود رئیس‌جمهور آمریکا متوجه اشتباهش شود، همین تمسخر کافی بود، نه اینکه بلافاصله به همه کشورهای جهان و نهادهای بین المللی بتازد!. رابعا این درحالی است که دیگر کشورها در شرایط کنونی باتوجه به سیاست خصمانه آمریکا،هرگونه مذاکرات خود را با آمریکا لغو می‌کنند که لغو مذاکرات چین با آمریکا در هفته گذشته تازه‌ترین مورد است.خامسا انتظار بود که آقای روحانی در سازمان ملل از «فرصت طلایی» ایجاد شده علیه سیاست تحریمی آمریکا در جهان استفاده کند و از کشورهای جهان بخواهد به یک بلوک قدرتمند اقتصادی–سیاسی علیه این سیاستها بپیوندند. اما موضع انفعالی دعوت از رئیس‌جمهور آمریکا برای برگشت به میز مذاکره‌ای که تاکنون نه تنها برای ایران بلکه برای هیچ کشوری سودی نداشته، برای ملت‌ها و کشورهای مستقل درجهت ایستادگی مقابل آمریکا پیامی ناامید‌کننده داشت.آیا این مواضع در ذهن ملت‌ها و کشورهای مستقل و حق طلبان و مبارزان آزادی در سراسر جهان این سؤال را ایجاد نمی‌کند که چگونه جمهوری اسلامی بر ایستادگی مقابل سیاست‌های آمریکا در دنیا تاکید دارد، اما خود به‌دنبال مذاکره با آمریکاست!؟ سادسا بادعوت از رئیس‌جمهورآمریکا برای بازگشت به میز مذاکره تکلیف مشکلات اقتصادی مردم که تاکنون با مذاکره حل نشده و بیشتر هم شده است، چه می‌شود. فرض کنید ترامپ بابیان اینکه «روحانی فرد نازنین و دوست داشتنی است»، سر میز مذاکره حاضر شد، آیا تحریمها لغو و مشکلات مردم حل خواهد شد؟!