اتهام بزرگ به محسن مسلمان؛ مشکوک است

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از  سایت نود، برخلاف ادعاهای نمازی، آمار نشان می‌دهد که مسلمان این فصل یکی از بهترین‌ بازیکنان تیم بحران‌زده ذوب‌آهن بوده است.

حضور امید نمازی در ذوب‌آهن نوید یک مربی با رویکردی مدرن و علم‌گرا را در فوتبال ایران می‌داد. نمازی با کار کردن در فوتبال آمریکا و حضور در کادرفنی کی‌روش انتظار می‌رفت تجربه‌های جدیدی را به فوتبال ایران اضافه کند. اگرچه نتیجه نگرفتن در چندین هفته شاید فاکتوری کافی برای زدن برچسب موفق یا ناموفق به یک مربی نباشد اما بعضی از مسائل حاشیه‌ای نشان داد که نمازی هم مثل بسیاری از مربیان شاغل در لیگ برتر ادبیات مشابه و بهانه‌های تکراری دارد. نمازی از ابتدای حضورش در ذوب‌آهن بارها نام محسن مسلمان را مطرح کرده و تلاش داشته تا عدم موفقیت‌هایش را به کم‌کاری و حاشیه‌های یکی از بازیکنان تیمش ارتباط دهد. توالی این نظرات با اتفاق مشابهی که در پرسپولیس برای محسن مسلمان افتاد این نتیجه را حاصل می‌کند که مسلمان می‌تواند عامل ناکامی یک مربی و یک تیم باشد!

اگر بحث مسائل حاشیه‌ای را کنار بگذاریم یکی از مشکلات فنی برانکو با محسن مسلمان، خصوصیت بازی او بود. کم‌درگیرشدن و حضور کمتر در کارهای دفاعی برای تیمی که می‌خواست فاز دفاعی‌اش را تقویت کرده و قلعه‌ای دست‌نیافتنی درون دروازه‌اش مانند آنچه امروز شاهدش هستیم را بنا کند یک نقطه ضعف بزرگ محسوب می‌شد. به همین دلیل برانکو که در تمام تصمیم‌هایش فاز دفاعی را بر فاز هجومی ارجح می‌دانست نقش مسلمان را در تاکتیک تیمی‌اش کم‌رنگ‌تر کرد. این نقطه ضعف بازی مسلمان است که در بسیاری از بازیکنان فانتزی و با خصوصیت مسلمان هم دیده می‌شود. در همین لیگ امسال مثلا مسعود شجاعی بازیکنی که در فاز هجومی تیمش عملکرد خوبی داشته اما در فاز دفاعی و نبردهای تن به تن یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان تراکتورسازی بوده است. با این حال کسی به او انگ کم کاری نزده و نخواهد زد. آمار مسلمان در این فصل هم نشان می‌دهد که او در فاز هجومی یکی از بهترین‌های تیمش بوده. تیمی که البته در همه نقاط ضعف داشته و قطعا ضعف آن را نمی‌توان به حساب یک یا دو بازیکن نوشت.

براساس آمار متریکا مسلمان با میانگین تقریبا 80 لمس توپ در میان بازیکنان ذوب‌آهن رتبه اول را دارد. آماری که در همین وهله اول اتهام کم‌کار بودن و کم دویدن را از او سلب می‌کند. در نرخ تبدیل شوت به گل دومین بازیکن تیمش است همان رتبه‌ای که در ارسال پاس کلیدی برای همبازیانش هم دارد. همانطور که انتظار می‌رود او در آمار دفاعی در آخرین رده‌های تیمش است همانطور که در این سال‌ها در هر تیمی بوده این آمار را به جا گذاشته است. بازیکنی که برنده نبردهای میانه میدان نیست و در دوئل‌های هوایی هم برگ برنده‌ای نبوده است. این در حالی است که او در مقایسه با محمدرضا حسینی، فرناندز، فخرالدینی و بوحمدان دقایق بسیار کمتری بازی کرده اما توانسته تاثیرش را در زمین بگذارد. آمار بازی‌های مسلمان نشان می‌دهد صحبت‌های نمازی در مورد کم کاری او که بارها و بارها آن را از ابتدای حضورش مطرح کرده است بیش از همه شبیه بهانه‌هایی است که پیش از این هم از مربیان دیگر دیده‌ایم. این بار هم نه خبر از حرف نو بود و نه طرح نو.